سه پرده از خباثت مسئولین!!

صادق وفایی برای «نیمروز» نوشت:

پرده اول: ناطق نوری و كاخ سلطنتی

تصویر زیر نشان دهنده محل سكونت ناطق نوری است. ویلایی بزرگ و مجلل كه نشان دهنده خوی اشرافی گری علی اكبر ناطق نوری است. گویی این یار سابق امام كه امروز در ردای بازرس بیت رهبری فعالیت میكند، این القاب را برای خود همچون پوششی قرار داده است تا بتواند بیش از پیش بر بیت المال چنگ اندازی كند.

اما حقیقت امر این است كه این تصویر حضور علی اكبر ناطق نوری در هتل در سفر به كشور اوگاندا و شركت در اتحادیه بین المجالس در سال 88 است. (اینجا) و چنین نما و دكوراسیونی در یك هتل خارجی و آن هم برای یك مهمان سیاسی امری كاملا طبیعی است و هیچگاه مسئولین كشورمان از ابتدای انقلاب تا كنون، برای سكونت در كشور های دیگر از مسافرخانه یا هتل های معمولی استفاده نكرده اند.



پرده دوم: كمر درد مسئولین

تصویر زیر نشان دهنده بی حرمتی گروهی از ساكتین فتنه در بیت رهبری است كه بدون توجه به ورود معظم له و برخلاف رفتار دیگر نمایندگان مجلس، از جای خود بلند نشده اند. تا عدم ولایت پذیری و بی احترامی خود را به رهبر معظم انقلاب نشان دهند. این مسئولین كه گویا در بیت رهبری دچار كمر درد شده اند، همان افرادی هستند كه در زمان ورود آقای هاشمی برای احترام به ایشان از جای خود بلند شده اند.

اما حقیقت امر چنین چیزی نیست! این تصویر دیدار نمایندگان مجلس هشتم با رهبر معظم انقلاب است. در این دیدار بر خلاف سایر نمایندگان مجلس،این افراد (هیئت رئیسه مجلس و چند تن از نمایندگان شاخص مجلس به همراه مسئول دفتر مقام معظم رهبری) به همراه معظم له وارد حسنیه شده اند و ایشان را در لحظه ورود همراهی می كرده اند، پس فرض اینكه در لحظه ورود ایشان بلند نشده اندباطل است. اما نكته دوم اینكه این تصویر در زمانی شكار شده است كه این افراد خود را به صف اول رسانده اند و رهبر انقلاب از نمایندگان درخواست می كنند تا بر روی صندلی های خود بنشینند و در واقع نمایندگان در حال نشستن هستند (تصویر حجت الاسلام گلپایپانی) و در این صورت نیز، فرض بی احترامی باطل است و حتی نشستن اینها و سایر نمایندگان نیز نشان دهنده تبعیت از رهبری است.

پرده سوم: رئیس مجلس متكبر

تصویر زیر مربوط به حضور علی لاریجانی، در مناطق زلزه زده است كه ایشان با غرور و تكبر خود و بر خلاف منشن مسئولین انقلاب اسلامی، زمانی كه یك پیرمرد زلزله زده دست خود را به سمت وی دراز كرده بود تا با وی دست دهد. از این كار خودداری كرده بود.

اما تصویر دوم نشان دهنده حقیقت است و اینكه آقای لاریجانی به این مرد آذربایجانی هیچگاه بی احترامی نكرده است.

تصاویر شكار گر لحظه ها هستند. اما در حقیقت این تصاویر شكارچی حقایقی بوده اند كه بدون توجه به باقی تصاویر و لحظه های قبل و بعد از آن، صرفا حقیقت را قربانی كرده اند.

این تصاویر و نقل قول ها معمولا از سوی جریان های معاند و مخالف نظام منتشر شده و این افراد به میل خود این تصاویر را بر خلاف واقعیت تفسیر میكنند كه این جماعت بدون ترس از رسوایی هر روز به تولید چنین داستان های تخیلی می پردازند. اما نكته تاسف برانگیز اینكه برخی از این روایات مربوط به جوانان پاك انقلابی است كه در برخی موارد بدون تحقیق، حمل بر خیانت و خباثت مسئولین میكنند و با تفسیر های غلط و هیجانی خود، به مسئولین تهمت های ناروایی میزنند و گاها در زمین دشمن، مسئولین نظام را به ناپاكی متهم میكنند.در تمكن مالی ناطق نوری و مواضع خاص و قابل تامل علی لاریجانی و ناطق نوری در مقاطع مختلف شكی نیست. اما آیا به راستی استناد به چنین تصاویری، و تهمت های ناروا امری پسندیده و مورد رضای خداوند است؟ آیا از راه باطل میتوان مدافع حق بود؟

فرض را بر آن میگیریم كه با چنین اطلاعات غلطی در نظر داریم انتقاد بجایی را بیان كنیم. اما در چنین روزگاری كه دسترسی به اطلاعات به راحتی ممكن است، با مشخص شدن حقیقت نه تنها موجب رسوایی خود می شویم و اعتبار خود را نزد دیگران از دست خواهیم داد. بعدها نیز نخواهیم توانست آن انتقاد به حق را مطرح كنیم و تا مدت ها چوب بی اعتباری خود را خواهیم خورد.

ا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِیدًا

ای كسانی كه ایمان آورده‌اید! تقوای الهی پیشه كنید و سخن حق بگویید...(احزاب-70)

باشد كه هیچ گاه ایمان خود را با چنین تحریف هایی از دست ندهیم ...