موسیقی طنز انتقادی در دنیا مرسوم است

سید مجتبی مومنی- وقتی برای اولین بار این موسیقی در تالار اصلی حوزه هنری اجرا شد، واکنش های اولیه جالبی داشت. عده ای در همان سالن به جدید بودن مدل و سبک آن حرف می زدند و عده ای قائل به جسور بودن خواننده اش بودند. علی نصیرنژاد، متولد تیرماه ۶۲ و فارغ‌التحصیل موسیقی از دانشگاه تهران است. او دارای چند اثر دیگر است که یکی از شاخص ترین آنها طیرا ابابیل است که با موضوع جنگ در کشورهای اسلامی با محوریت یمن است که هنوز منتشر نشده است. ایده من و کاخ سفید یهویی یک روز صبح و هنگام آماده کردن صبحانه شکل گرفت، در ابتدا قرار بود کار به سفارش یک موسسه فرهنگی باشد ولی مسئولینش، بعد از شنیدن اتد اولیه معتقد بودند که این کار اصلا طنز نیست. همین عامل باعث ادامه تولید شد تا جشنواره ضد استکباری طبس.

 چه شد که اثر را به جشنواره ضد استکباری طبس فرستادید؟

در مرحله میکس و مستر بودم که کار را برای یکی از دوستان فرستادم که در موردش نظر بدهد. او وقتی کار را شنید آنقدر خوشش آمد که گفت برای جشنواره ضد استکباری طبس بفرست. ما هم گفتیم به این جشنواره بفرستیم ببینیم چه می‌شود. یا قبول می‌کنند یا آن هم رد می‌کنند. وقتی فرستادیم به جشنواره طبس استقبال عجیبی توسط مسئولین جشنواره و بعد توسط داوران انجام شد. این استقبال کمی برای من عجیب بود. با توجه به اینکه بیش از دویست اثر به جشنواره رسیده بود و بعد از من خواسته شده بود که برای اجرا در هنگام برگزاری جشنواره حضور داشته باشم کمی هیجان ماجرا را بیشتر می کرد.


 چی شد که مفاهیم مانند برجام و دولت کلید و آب گوشت بزباش کنار هم قرار گرفت؟

راستش را بخواهیم این ملودی و ترانه به علت اینکه تکه تکه تولید شد مانند تکه های پازل کنار هم نشست و اینکه حالا بعد از خوب شدن کار بگویم که من به عمد و از روی مطالعه دقیق همه این کلیدواژه ها را کنار هم چیدم نه اصلا این طور نبوده و شاید به تعبیری حتی بتوانم بگویم که این مورد اتفاقی بود. اما در مورد «آب‌گوشت بزباش» باید بگویم که افزوده شدن این کلیدواژه کاملا با برنامه و حساب شده بود. واقعا وقتی شنیدم که کسی جلوی چشم ملت دستاوردی که در محرومیت کامل توسط فرزندان این مملکت به دست آمده و زحمت فراوانی کشیده شده کاملا نادیده گرفته و عده ای دیگر آن را از بین می‌برند، اذیت شدم. اما درد بیشتر زمانی بود که شخصی گفت ما غیر از آب گوشت بزباش و قورمه سبزی چیزی نمی‌توانیم بسازیم در حالی که ساخته هایمان در مذاکرات داشت به حراج گذاشته می شد، خیلی بهم سخت گذشت و تصمیم گرفتم حتما در شعر از آن استفاده کنم.
 *****************
 فکر نمی‌کنید با توجه به نگاه تخریبی که به دولت داشتید به مشکل بخورید؟

تخریب؟ به نظرم می‌توانیم از واژه انتقاد به جای تخریب استفاده کنیم. ضمن اینکه یک نکته مهم در مورد موسیقی طنز وجود دارد و آن اینکه شعر طنز اساسا شعر تخریبی نیست و یک نوع انتقادی است و در همه دنیا مرسوم است. مثلا در کشور آمریکا خواننده ای به نام امینم بر ضد دولت آمریکا کار ساخته است، آن هم نه به طور طنز که مستقیم و جدی است.


 به نظرتان استقبال های مردمی از اثرتان چطور بوده است؟

طبق اطلاعاتی که دارم در بیست و سه ساعت اول بعد از انتشار این موسیقی در ۳۸ سایت منتشر شده و از دویست هزار دانلود گذشته است. حالا نمی دانم چنین تعدادی می تواند نشان استقبال مردمی باشد یا نه. در مورد اثر نظرات تخصصی نداشتم و بیشتر تشویق و تقویت نظرات مردمی بود.


با توجه به اینکه شما الان یک خواننده ارزشی محسوب می‌شوید، مقایسه کردن شما با شخصی مثل آقای حامد زمانی یا دیگر خواننده ها چه اثری دارد؟

ببینید من فکر می کنم اساسا مقایسه و ایجاد رقابت تخریب گرایانه در این جبهه نباید وجود داشته باشد. چند وقت قبل تعداد محدودی با پیامک و پیام در شبکه های اجتماعی که به نظر من هدفدار و هدایت شده هم بود؛ با ارسال پیام های حتی به موبایلم قصد ایجاد فضای رقابتی و تخریب کردن دیگر خواننده های این جبهه را داشتند که به نظرم هدفشان جلوگیری از ایجاد جبهه مبارزه فرهنگی بود. من فکر می کنم در این حوزه وقتی با یک نفر طرف باشند به راحتی می‌توانند او را تخریب کنند و به تعبیری زمین بزنند؛ البته خیلی هم تلاش می کنند. اما اگر در این حوزه ما به یک جبهه متحد واقعی برسیم دیگر به این راحتی هیچ کسی نمی تواند کاری بکند و این جبهه را تخریب کند.
 
با توجه به اینکه شما کسی هستید که حتی یک ریال از کمک های موسسات و نهادهای دولتی و خصوصی بهره مند نشدید، چطور می توانخواننده هایی از جنس شما را حمایت کرد؟

فکر می کنم یکی از گزینه های مناسب برای این امر برگزاری فراخوان موسیقی مردمی است. باور کنید در شهرستان ها و نقاط دیگر کشور، غیر از تهران استعدادهای بسیار خوب و عالی در این حوزه هستند ولی به دلایلی مانند تأمین هزینه ها و نبود حمایت ها از بین می روند. تجربه فراخوان جشنواره های مردمی را داریم، همین جشنواره فیلم عمار یکی از این نمونه هاست که الحمدلله بعد از چند دوره تقریبا از همه جای کشور برایش اثر می رسد، در حوزه موسیقی ارزشی و دسته بندی های زیر مجموعه اش هم به چنین چیزی نیازمندیم.