زنگ خطر ایدز به صدا در آمده است

به گزارش نما به نقل از هفته نامه پنجره: آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نشان می‎دهد بیماری ایدز در کشور ما در حال رشد است و سالانه حداقل 10 درصد به تعداد مبتلایان اضافه می‎شود. واقعیت مهم درباره عفونت ویروس ایدز در ایران آن است که برخلاف گذشته که علت نخست انتقال این عفونت استفاده از مواد مخدر تزریقی بود، امروز عامل اصلی، ارتباط‎‎های پر خطر جنسی است. البته هنوز هم مصرف شیشه و مواد مخدر صنعتی به گسترش این بیماری دامن می‎زند. موادی که در دسترس افراد قرار دارد و علاوه بر ایدز، آ‎سیب‎‎های اجتماعی فراوانی را در کشور پدید آورده است.

اما آنچه در این فرصت لازم می‎دانم به آن بپردازم این است که یکی از علل گسترش ایدز در کشور ما، پنهان‌کاری و نگفتن واقعیت‎‎های این بیماری به مردم است. اینجانب باور دارم که نه تنها درباره ایدز که در مورد هر آنچه سلامت فرد و جامعه را تهدید می‎کند، باید با مردم صریح و بی‎پرده سخن گفت. پس از سال‎‎ها بیراهه رفتن، بپذیریم که صحبت کردن در لفافه مشکلی را حل نمی‎کند. مردم باید همه آنچه به سلامتشان مربوط می‎شود، بدانند. حتی اگر برخی احساس خطر کنند.

واقعیت این است که عفونت HIV و بیماری ایدز در جامعه ایران روبه گسترش است و علت اصلی این پدیده، روابط اخلاقی غلطی است که کم و بیش در جامعه دیده می‎شود. رشد بیماری ایدز با بزهکاری و افزایش آسیب‎‎های اجتماعی نسبت مستقیمی دارد و هر چه آسیب‎‎های اجتماعی بیشتر شود، انتقال ویروس ایدز به همان نسبت روبه فزونی می‎گذارد.

باید به واقعیت‎‎های جامعه بیشتر توجه داشته باشیم و این باور ایجاد شود که همه دستگاه‎‎های کشور در این زمینه مسئولیت دارند. واقعیت مهم دیگر این است که انتقال عفونت HIV در کشور ما با مسئله اعتیاد مرتبط است و اعتیاد در جامعه ایران آمار قابل توجهی دارد. علت اینکه تاکنون نتوانسته‎ایم در زمینه مبارزه با مواد مخدر موفق باشیم، این است که «زبان» و «رفتار» مناسبی نداشته‎ایم که بتواند باور زشت بودن مصرف مواد اعتیادآور را در مردم ایجاد کند. تنها راه، افزایش آگاهی مردم است و اینکه «زبان» و «رفتاری» داشته باشیم که در مردم اثرگذار باشد.

شاید ذکر یک مثال به روشن شدن موضوع کمک کند. همه ما در معرض خطا و گناه هستیم، عاملی که باعث می‎شود برخی افراد گناه نکنند، باور آن‎هاست. مسئله مهم در امور اجتماعی و از جمله پیشگیری از اعتیاد و به‎تبع آن ایدز نیز داشتن اطلاعات، آگاهی و اعتقاد است. تا مردم را متوجه عمق مسئله نکنیم و به این باور نرسانیم که مصرف سیگار، قلیان یا مواد مخدر قبیح و زشت است و به سلامت جسم و روح آن‎ها آسیب می‎زند، هر قدر در زمینه مبارزه با این مسائل کار کنیم، به نتیجه دلخواه نمی‎رسیم و آسیب‎‎ها هر روز جدی‎تر می‎شود. شاید مردم اطلاعاتی در مورد ایدز و اعتیاد داشته باشند، اما خیلی‎‎ها هنوز به آن باور قلبی ندارند. اگر آن‎ها به این باور برسند که مصرف مواد و رفتار‎های پر خطر چه عواقبی دارد، خیلی کمتر از آنچه اکنون در کشور هزینه می‎شود، هزینه خواهیم کرد.

اما ابتدا مسئولان کشور باید باور کنند که بیماری‎‎های جسمی، روحی، روانی و آسیب‎‎های اجتماعی ناشی از رفتار و گفتار نادرست، روز به روز در جامعه بیشتر می‎شود. وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، نه تنها نقشی در گسترش این موارد ندارد که خود قربانی آن‌هاست؛ چراکه آسیب‎‎های اجتماعی، بیماری‎‎های اعصاب و روان، اعتیاد، ایدز و موارد خودکشی را افزایش می‎دهد. برای اینکه بتوانیم در این زمینه کار درستی انجام دهیم، نیازمند بررسی ریشه‎ای و همکاری جدی همه دستگاه‎‎های اجرایی و مشارکت عموم مردم هستیم. باید باور کنیم فردا دیر است؛ مدت‎هاست زنگ خطر به صدا در آمده است