پس از علیاکبر صالحی که بارها از روند اجرای برجام گلایه کرده بود و پس از سیف، رئیس کل بانک مرکزی که دستاورد برجام را تقریباً هیچ خوانده بود! حالا محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان و سرپرست تیم مذاکرهکننده در موضوع هستهای و حسن روحانی که در ماههای گذشته کوچکترین انتقاد به برجام را برنمیتافت و در مقام پاسخگویی به منتقدان برمیخاست، نسبت به آینده برجام دلواپس شدهاند و به جمع منتقدان نحوه اجرای برجام پیوستهاند. ظریف که چندی پیش در اظهاراتی عجیب گفته بود اساساً برجام برای لغو تحریمها نبوده، به تازگی با انتقاد از نحوه عملکرد ایالات متحده در موضوع برجام، گفته است: «باور ما این بود و هنوز هم همین است که ایالات متحده نباید در تعامل اقتصادی ما با سایر کشورهای جهان مانعتراشی کند، اما وقتی ایالات متحده به اروپا میروند، به جای اعتمادبخشی به شرکتها مبنی بر اینکه تجارت با ایران مشکلی ندارد، آنها را از این کار منصرف میکنند.» رئیس دولت یازدهم نیز در نشست سالیانه سازمان ملل متحد با گلایه از آمریکاییها میگوید: «تعلل ایالات متحده در اجرای تعهدات قانونیاش در ماههای گذشته اشتباهی راهبردی است که باید فوراً جبران شود. متأسفانه، اینگونه اقدامات غیرقانونی مسبوق به سابقه است و آخرین نمونه آن رأی دیوان عالی آمریکا در تأیید دستاندازی به میلیاردها دلار اموال ملت ایران در سالهای گذشته است.» سخنانی که واکنش لابیهای صهیونیستی را نیز برانگیخت و «رونالد لاودر» رئیس «کنگره جهانی یهودیان» در نیویورک، حسن روحانی را که با شعار تنشزدایی با جهان به ریاست جمهوری رسیده بود، به ایراد سخنان تنشزا متهم کرد! همه این مسائل بار دیگر این سخنان رهبر معظم انقلاب که «نمیتوان به دشمن اعتماد کرد» و «من به مذاکره با آمریکا خوشبین نیستم» را در برابر افکار عمومی قرار داده و این سؤال را به اذهان متبادر کرده است که اگر دولتمردان نیز از ابتدا به جای عصبانیت در برخورد با انتقادها، کمی دلواپسی به خود راه میدادند، آیا سرنوشت مذاکرات و برجام متفاوت نمیشد؟