شیمون پرز مُرد

به گزارش نما به نقل از فارس، رسانه‌های اسرائیلی بامداد روز چهارشنبه از مرگ «شیمون پرز» رئیس و نخست وزیر پیشین رژیم اشغالگر قدس بعد از سکته و خونریزی مغزی و اغمای دو هفته‌ای، خبر دادند.

به نوشته پایگاه «نیوز 60» اسرائیل، مرکز پزشکی شبا زمان مرگ پرز را 3:40 به وقت محلی اعلام کرده است. قرار است خبر رسمی مرگ رئیس پیشین رژیم صهیونیستی ساعت 7:00 به وقت محلی در یک نشست خبری با حضور خانواده وی اعلام شود.

خبرگزاری اسرائیل و روزنامه ایندیپندنت هم این خبر را تائید کرده و نوشته‌اند که به درخواست خانواده پرز خبر مرگ او با تأخیری چند ساعته رسما منتشر می‌شود.

روزنامه «معاریو» هم نوشته است که مقامات اسرائیلی در تدارک مراسم تشییع پرز هستند.

با گذشت چند ساعت از انتشار خبر اولیه مرگ شیمون پرز، این خبر رسما توسط مقامات و رسانه‌های رژیم صهیونیستی اعلام شد.

رسانه‌های رژیم صهیونیستی گزارش دادند که بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر این رژیم قرار است یک نشست ویژه کابینه این رژیم با موضوع مرگ پرز تشکیل دهد.

انتشار خبر شیمون پرز با واکنش سریع مقامات و شخصیت‌های آمریکایی روبرو شده است تا جایی که باراک اوباما، جورج بوش و بیل کلینتون در پیام‌های جداگانه مرگ او را تسلیت گفتند.

«شیمعون برنسکی» معروف به شیمون پرز در تاریخ 2 آگوست 1923 در شهر ویشنوا در لهستان به دنیا آمد. پدر و مادر او در سال 1932 به فلسطین مهاجرت کردند.

وی در سال 1947 به عنوان مسئول خرید سلاح به سازمان شبه نظامی و تروریستی «هاگانا» پیوست. مأموریت این سازمان حملات تلافی جویانه علیه اعراب فلسطینی بود. این گروه به عملیات مسلحانه ضد مسلمانان پرداخته و همچنین به عملیات اسکان مهاجرنشین‌ها مشارکت کرد و در مهاجرت قانونی و غیرقانونی صهیونیست‌ها یاری رساند. هاگانا همچنین در طول انقلاب عربی در سال 1936 با انگلیس همکاری داشت و در سال 1931، بعضی از عناصر آن به همراه اعضائی از «بیتاد»، سازمان «آرگون» را تشکیل دادند که بزرگترین نقش را در برپائی رژیم صهیونیستی و قتل و آواره سازی فلسطینی‌ها داشت. (جزئیات بیشتر)




پرز در سال‌های بعدی سمت‌های نظامی متعددی از جمله فرمانده نیروی دریایی ارتش صهیونیستی، سرپرست هیات توسعه روابط نظامی اسرائیل-آمریکا در وزارت جنگ، دبیرکل این وزارتخانه، مسئولیت پروژه ساخت نیروگاه هسته‌ای «دیمونا» و وزارت جنگ رژیم صهیونیستی را بر عهده داشت و در تمام این سال‌ها جزو اولین نفرات در کشتارهای گسترده فلسطینیان به دست رژیم جعلی اسرائیل بوده است. تلاش‌های پرز باعث شد رژیم صهیونیستی به سلا‌ح‌های اتمی و کشتار جمعی دست یابد.

وی از کسانی بود که «انتفاضه اول» فلسطینیان را در سال 1987 به شدت سرکوب و از سیاست نظامی «آریل شارون» نخست وزیر وقت این رژیم برای به کارگیری مشت آهنین ارتش در مقابله با عملیات‌های استشهادی فلسطینیان حمایت می‌کرد.

شیمون پرز تلاش‌های زیادی هم برای گسترش شهرک‌های غیرقانونی صهیونیستی در اراضی فلسطینیان انجام داده و نظام آپارتاید اسرائیلی را پرورش داد.

او در سال 1982 از حامیان اصلی تجاوز جنگی اسرائیل به لبنان به شمار می‌رفت. در آن جنگ بیش از 20 هزار غیرنظامی کشته شدند.

پرز در سال 1996 زمانی که نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود، عملیاتی را با نام «خوشه‌های خشم» را برای مقابله با نیروهای مقاومت لبنان آغاز کرد.

یکی از فجایعی که در جریان آن جنگ رخ داد، حمله اسرائیل به اردوگاه آوارگان «قانا» واقع در جنوب لبنان بود.





در آن حمله، واحدهای توپخانه‌ای ارتش اسرائیل این اردوگاه را که 800 غیرنظامی فلسطینی در آن حضور داشتند، هدف قرار دادند. بیش 200 نفر در آن حمله کشته و زخمی شدند.

اسرائیل عمدی بودن آن حمله را رد کرد، اما چند ماه بعد نتیجه تحقیقات سازمان ملل نشان داد که بعید است که این حمله به اشتباه انجام شده باشد. ویدئویی که از آن حادثه منتشر شد، نشان می‌داد که پیش از حمله یک پهپاد اسرائیلی در حال فیلمبرداری از این اردوگاه بوده است.

پرز درباره این حمله ادعا کرد همه چیز مطابق با منطق و روش مسئولانه انجام شده و وجدانش در آرامش به سر می‌برد. بعد از آن بود که لقب «جلاد قانا» به شیمون پرز داده شد.

در زمان ریاست پرز، ارتش رژیم صهیونیستی در سال 2008 عملیات «سرب گداخته» را علیه نوار غزه و با هدف از بین بردن جنبش مقاومت اسلامی «حماس» آغاز کرد که منجر به کشته شدن صدها زن، مرد و کودک فلسطینی در این منطقه شد. پرز هرگز بخاطر این اقدام جنایتکارانه عذرخواهی نکرد.

رئیس پیشین رژیم غاصب صهیونیستی درباره برنامه هسته‌ای ایران نیز اظهار نظر کرده و ضمن تهدید‌آمیز خواندن آن گفته بود: «من با حمله نظامی به ایران مخالف هستم ولی باید سریعا و قاطعانه ائتلافی قوی را که تحریم‌های دردناکی بر اقتصاد ایران اعمال کند، تشکیل داد.»

همچنین در دوره ریاست پرز بر رژیم صهیونیستی، یگان‌های نظامی ویژه صهیونیستی در سال 2010 به کشتی «ماوی مرمره» که حامل کمک‌های بشردوستانه برای نوار غزه بود حمله کرده و ضمن به قتل رساندن 9 فعال حقوق بشری ترکیه، 60 نفر دیگر را نیز زخمی کردند.