اكثر قوانین اقتصادی كشور ضد تولید است

نیاز کشور به پارچه چادر مشکی 73 میلیون متر مربع است و تنها 3 میلیون متر مربع آن در کشور تولید می شود و 70 میلیون متر مربع مورد نیاز این پارچه از کشورهایی دیگر مانند چین، کره‌جنوبی و ژاپن و... وارد می‌گردد. در این رابطه پایگاه تحلیلی خبری نما با آقای مهندس جمشید بصیری،کارشناس صنعت نساجی و پارچه، به صحبت نشست. که در ادامه می خوانید:


 با توجه به نیاز کشور به پارچه چادر مشکی چرا خود کشور این میزان از نیاز کشور را تامین نمی کند؟ آیا زیر ساخت های مورد نظر آن وجود ندارد یا مافیای پارچه جادری این اجازه را نمی دهند؟
 خیر بحث مافیا در کار نیست، واقعیت این است ما زیر ساخت تولید این پارچه را در داخل کشور نداریم. در حال حاضر فقط بنیاد مستضعفان است که برای کارخانه حجاب، زیر ساخت این صنعت را آورده است و می تواند ده میلیون متر مربع تولید کند بقیه نیاز بازار را باید تولید کنیم که نمی توانیم.
 
 چرا توان بافت این پارچه را نداریم؟

این پارچه بافتی دارد به نام "کرپ"،خانم ها اکثرا با پارچه کرپ آشنایی دارند اگر همین پارچه کرپ چادر مشکی را کمی با نخ کلفت تر ببافند مصرف لباسی اعم از کت ، دامن ، مانتو و .. دارد.اگر هم این پارچه برای آقایان بافته شود کت و شلواری بسیار زیبایی را خواهد داد که به تن بنشیند و آراسته باشد. ماشین هایی هستند که هم قابلیت بافت چادر مشکی و هم ساير اقلام را دارند اما نمی شود برعکس از این دستگاه ها استفاده کرد ماشین هایی که ما در دست داریم نمی توانند پارچه چادر مشکی را ببافند. برای پارچه چادر مشکی نیار به پارچه خاصی داریم به نام پتانول که کشور ما توان تولید آن را ندارد.


 آیا از طرف صنف پارچه فروشان درخواستی از دولت نشده تا کمکی شود و این دستگاه ها تهیه شود تا کمی به اقتصاد کشور و جوانان بیکار کمک شود؟

خیر, تنها در گذشته چند نفر از عزیزان قصد سرمایه گذاری در این راه را داشتند که به نتیجه نرسیدند. یکی از آنها حاج محمد فرقانی بود و یکی دیگر از این آقایان مهندس احمد دقیقی که برای سرمایه گذاری در این زمینه رفتند تا تولید این قلم پارچه را راه بیندازند ولی وزارت صنایع با تهیه دستگاه مورد نیاز مخالفت کرد. در آن زمان یک بودجه ایی وزارت صنایع گرفته بود که با این بودجه ماشین آلات زولسر از سوئیس آورده بودند و آن ماشین ها هم نمیتوانست پارچه چادر مشکی را ببافد لذا نمیشد تولیدی داشت. وزارت هم به دلیل علم پایین خود اصرار داشت باید با همین ماشین پارچه چادر را ببافند که نشدنی بود هر چه هم که اهل فن و سرمایه گذاران دلیل و مدرک برای اثبات حرفشان به وزارت ارائه کردند بی فایده بود و این موقعیت پیش آمده رها شد.


 آیا در کشور به علم نساجی پرداخته نمی شود که این مشکلات پیش می آید؟

متاسفانه خیر، در کشور ما به علم نساجی بها داده نمی شود، نساجی یک رشته پر سود و پر اشتغال است و تنها صنعتی است که 800 برابر سرمایه گذاری سود آوری دارد. این صنعت سود خود را داشت که این آقایان قصد سرمایه گذاری داشتند و می خواستند روی چادر مشکی کار کنند پارچه ایی که مصرف فراوانی در کشور و در منطقه خاورمیانه دارد اما وزارت صنایع با مخالفت خود نگذاشت این حرکت شایسته تحقق یابد.


 پس تكليف اقتصاد مقاومتی چه می شود؟

چه کسی به اقتصاد مقاومتی عمل می کند؟ وزارت صنایع که هیچ قدمی در این راه برنداشته است یا مثلا همین قاچاق، چقدر درباره اش حرف می زنند اما کدام اقدام انجام شده است؟ از زمانی که بحث قاچاق پیش آمده چقدر جلوی این قضیه گرفته شده که شما از عمل به اقتصاد مقاومتی توقع دارید؟ مردم بدانند که امروزه صنعت نساجی تنها صنعتی است که می تواند کشور را از این وضعیت و از این گرفتاری مالی و بی پولی و بیکاری دربیاورد.

یک سنگ دیگری که جلوب پای کارخانجات یا تولید کننده ها می اندازند قانون جدیدي است که به تولید کننده ها می گوید باید به 120 کیلومتری تهران بروید! آخر چرا؟ مگر پوشاک چه ضرری برای هوا دارد؟یا چه سر و صدایی برای مردم شهر دارد که این در خواست را از تولید کننده ها دارند؟ این صنعت اصلا دارای آلودگی نیست. من به عنوان یک تولید کننده وقتی بخواهم برای تولیدی ام در 120 کیلومتری کارگر بگیرم با سختی های زیادی مواجه می شوم در 120 کیلومتری تهران کارگر پیدا نمی شود! اگر هم بخواهم از تهران کارگر ببرم برای من تولید کننده به هیچ عنوان به صرفه نیست. این تولید نه تنها نمی تواند سود داشته باشد، بلکه ضرر هم دارد. در این شهر به این بزرگی این همه خانم و این همه آقای بیکار چرا نباید یک واحد تولیدی تاسیس شود تا اینها سر و سامان بگیرند. اصلا بگوییم پوشاک صدای چرخ خیاطی اش اذیت می کند که نمی کند با کارخانه ساعت سازی دیگر چه کار دارند؟ یک کارخانه در خیابان بهار شیراز وجود داشت که با این قوانین جدید به آن گفته شد به 120 کیلومتری برود و با فشار منحل شد و دیگر نتوانست سرپا بایستد. ساعت سازی که آلودگی و صدا ندارد 4 تا قطعه است که آنها را سر هم می کنند و والسلام.
من یک چیز بگویم و تمام قوانین ما قوانین ضد تولید است. برای رشد تولید این قوانین باید اصلاح و بازنگری شوند ولی آقایان چون سیاسی وقت این را ندارند که به صنعت و تولید فکر کنند. دیگر وقت ندارند که به بها دادن به صنعت فکر کنند و ببینند تا چه اندازه می تواند کمک کننده کشور باشد. ضمن اینکه آقایانی هم که در این کارها صاحب نظر هستند در سر جای خود نیستند و در رشته های دیگر در حال کار کردن هستند که این مشکل ریشه ایی است و در همه رشته ها وجود دارد.