به گزارش نما ، ایسنا به نقل از گاردین نوشت: «برن و لوتین» داستان عاشقانه میان یک انسان و پری یکی از مجموعه نوشتههای «جی.آر.آر تالکین»، نویسنده فقید انگلیسی است که قرار است برای اولینبار به چاپ برسد.
این داستان عاشقانه آنقدر برای «جی.آر.آر تالکین» اهمیت داشته که نام شخصیتهای اصلی آن روی سنگ قبر «تالکین» و همسرش حکاکی شده است. داستان این فیلم درباره عشق میان «برن» یک انسان و «لوتین» یک پری است، پدر «لوتین» با این ازدواج مخالف است؛ به همین دلیل وظیفه غیرممکنی به او محول میکند.
روی سنگ قبر «تالکین» نام او «برن» و نام همسرش که «ادیث» نام داشت «لوتین» حکاکی شده است.
«هارپر کالینز» که قرار است رمان «برن و لوتین» را در ماه می ۲۰۱۷ منتشر کند گفت: این داستان در سال ۱۹۱۷ و زمانی که «تالکین» از شهر سُم فرانسه بازگشت نگاشته شده و «کریستوفر تالکین»، فرزند «تالکین» این داستان را از مجموعهای گسترده از متون استخراج و ویرایش کرده و تصویرگری آن نیز بر عهده «آلن لی» بوده است.
تالکین که مدت ۳۰ سال استاد زبانشناسی تاریخ در دانشگاه آکسفورد بود، علاوهبر آثار معروفی چون «ارباب حلقهها» و «هابیت»، آثار داستانی دیگری به نامهای «سیلماریلیون»، «ماجراهای تام بامبادیل» و «میرود راه پیوسته تا آنسو» و کتاب دیگری را با نام «شهرت پس از مرگ» که یک اسطورهشناسی خیالی برای گذشتهی دور زمین است، نوشته است.
تالکین در سال ۱۹۶۱ توسط دوستش «سی. اس لوییس»، نویسندهی «وقایعنگار نارنیا» به هیأت داوران جایزهی نوبل در سوئد معرفی شد، اما این گروه با عضویت افرادی چون «گراهام گرین» و «ای. ام. فورستر» تالکین را از دور رقابت حذف کردند و «ایوو آندریک» را شایستهی دریافت این جایزهی مهم دانستند.
طبق اسناد یافتشده در آرشیو آکادمی نوبل، دلیل اعطا نشدن جایزهی نوبل ادبیات به تالکین، داستانگویی ضعیف او در سهگانهی «ارباب حلقهها» بوده است.
مجله «تایمز» در سال ۲۰۰۸ این نویسنده انگلیسی را در رتبهی ششم فهرست ۵۰ نویسندهی بزرگ بریتانیایی از سال ۱۹۴۵ تا آن زمان قرار داد. نشریه معروف اقتصادی «فوربز» هم که سالانه اسامی پردرآمدترین چهرههای سرشناس جهان را اعلام میکند، نام تالکین را در پنجمین رتبهی فهرست سال ۲۰۰۹ خود منتشر کرد.
این نویسندهی بزرگ در سوم سپتامبر ۱۹۷۳ در سن ۸۱ سالگی بدرود حیات گفت، اما شاهکارهای او با ورود به دنیای سینما نامش را تا ابد زنده نگه داشتند.