در گذشته نه چندان دور مادامی که سخن از بیکار و بیکاری می شد، ذهن ها به سمت افراد بی سواد، بی تخصص و کم سواد می رفت. خانواده ها فرزندان را ترغیب می کردند که اگر می خواهید کاره ایی شوید، درس بخوانید و دکتر و مهندس شوید. اما الان حکایت چیز دیگری است، فضای اقتصادی کشور آن چنان رکود را در برابر خود می بیند که دیگر دکتر و مهندس های متخصص هم بیکار هستند چه رسد به کم سواد و بی سوادهای بی تخصص.
در این خصوص با ابراهیم نکو دبیر کمیسیون اقتصادی مجلس نهم گفت و گو کردیم.
نماینده مردم رباط کریم در مجلس نهم با تایید افزایش بیکاری در بین قشر تحصیلکرده اظهار داشت: متاسفانه بحث تنها به بیکاری این بخش از جامعه خلاصه نمی شود چرا که هرچه مدت بیکاری در این قشر زیادتر شود، به همان میزان باید شاهد افزایش افسردگی و پریشان حالی در این قشر هم بود.
ابراهیم نکو در توضیح این مسئله گفت: این افراد کاری نمی یابند و اگر هم جائی مشغول به کار شوند غالبا ً از لحاظ روحی آمادگی فعالیت در کارهایی غیر از تخصص خود ندارند و این عدم تناسب بین تخصص و توانائی افراد و کاری که انجام می دهند سبب ایجاد آشفتگی های روحی و روانی در آنها می شود.
این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه دولت باید به هر میزان که برای یک فرد خرج تحصیلش در مقاطع مختلف اعم از ابتدائی و دبیرستان و دانشگاه می کند، باید به همان میزان هم هزینه اشتغال و استفاده از توانایی آن فرد بکند، گفت: وقتی ما مبلغی را برای یک دانشجوی دوره دکترا هزینه می کنیم، باید زمینه استفاده از توانائی و تخصص این فرد را هم ایجاد کنیم و گرنه هم آن هزینه اولیه از بین خواهد رفت و هم فرد با مشکلات و پریشان احوالی های مواجه خواهد شد که آن هم سرریزش در جامعه خواهد بود.
وی آینده نگری را زمینه ایجاد چنین امکانی دانست و گفت: اگر زمانی فرد را در مقطع تحصیلی جذب می کنیم، برای آینده آن هم چاره اندیشی کنیم، دچار ضرر و زیان های بعدی آن نخواهیم شد.
ابراهیم نکو در پایان این گفت و گو با بیان اینکه امروزه شاهدیم دانشگاههای مختلفی در کشور ایجاد شده و به تبع آن تعداد زیادی دانشجو در رشته های مختلف جذب شده اند، افزود: ما با این کار ضمن صرف هزینه های زیاد، سطح توقع افراد را هم برای انتخاب کار مدنظرش بالا برده ایم و با شرایط فعلی بعید می دانم بتوانیم معضل بیکاری این قشر عظیم را حل کنیم.