اربعین؛ از حیثی بلوغ اعمال و اخلاق توحیدی و الهی است که از آن به‌نوعی فرهنگ و یا راهبرد فرهنگی یاد می‌شود چه آن‌که عدد چهل در آموزه‌های تربیتی و دینی و اخلاقی اسلام جایگاه ویژهای دارد. از میقات حضرت موسی(علیه‌السلام) در کوه طور تا چله‌نشینی اهل سیر و سلوک در عرصه خودسازی و جهاد اکبر و از حقوق همسایگان نسبت به یکدیگر در محدوده 40 منزل پیرامون خودگرفته تا دعا برای 40 مؤمن در قنوت نماز شب(وتر) و از خلقت طینت آدمی در 40 روز تا کمال عقل او در40 سالگی و از بعثت نبی مکرم اسلام(ص) در سن 40 سالگی تا شرکت 40 مؤمن در تشییع جنازه برادر و خواهر مؤمن و دعا در حق او که دستش از دنیا کوتاه و راهی دیار عقبی گردیده است و...
و اما از حیث دیگر، اربعین نماد حرکت است و شور، به‌دور از وقفه و بن‌بست، جریانی رو به جلو که همواره تعالی و کمال و رشد را نوید می‌دهد. اربعین؛ مسیر و نقشه راهی است هدفمند که سرآغاز آن نهضت حسینی(علیه‌السلام) و پایان‌بخش آن، نهضت جهانی مهدوی(عج) است.
اربعین؛ رمز جاودانگی و ماندگاری آرمانها و تفکر عاشورایی امام حسین(علیه‌السلام) است.
اربعین؛ راهبرد جبهه مستضعفان و مظلومان و ستمدیدگان همه جهان در همه عصرها و زمانهاست.
اربعین؛ نماد افشاگری و بصیرت‌افزایی، نماد مبارزه با استکبار و جبهه کفر و الحاد و نفاق، نماد وحدت و انسجام موحدان علیه مستکبران و ظالمان تاریخ.
اربعین؛ ترجمانی از مشعر و عرفات و منا و سعی صفا و مروه.
اربعین؛ آوردگاه بازماندگان عرصه خون و شهادت.
اربعین؛ چشمه خروشان تفکر ناب و فرهنگ زلال انقلابی و عاشورایی است که هرگز سکوت و سکون نمی‌شناسد و همواره در حال حرکت و جوش و خروش است.
اربعین؛ محل تلاقی و گره خوردن دلهای پاک موحدان و آزادی‌خواهان و رادمردان روشن‌ضمیر و بالاخره اربعین گذرگاه راه قدس شریف است که البته راه قدس از کربلا می‌گذرد!
آن روز که پس از حادثه خونبار کربلا در ادامه ظلم‌ها و ستمهای یزیدی، اربعین جریان یافت، کسی هرگز فکر نمی‌کرد که پس از قرنها تبدیل بشود به حرکتی کم‌نظیر و بلکه بی‌نظیر تحت عنوان پیاده‌روی ده‌ها میلیونی اربعین.
در نگاه به این اتفاق عظیم و بی‌بدیل از دو جهت می‌توان توجه نمود. یکی نگاه درازمدت و آن این‌که پیاده‌روی اربعین هرگز نباید روند کاهنده پیدا کرده و به‌عبارتی خسته‌کننده و تکراری شود، چه برای مردم شریف عراق که همه‌ساله با عشق و ایمان در استقبال از زوار کوی حسین‌بن علی(علیه‌السلام) جانانه به‌پا می‌خیزند و چه مردم انقلابی ایران و دیگر عاشقان مکتب سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین(علیه‌السلام) از کشورهای مختلف که در میان امواج خروشان پیاده‌روی اربعین علاوه بر شیعیان انقلابی و با انگیزه، از دیگر ملیتها و مذاهب اسلامی و حتی غیراسلامی اعم از سنی و مسیحی و... نیز با شناختی که نسبت به ماهیت تفکر و آرمانهای نهضت امام حسین(علیه‌السلام) پیدا کرده‌اند، با کمال ادب و احترام حضور پیدا می‌کنند و به‌جاست که راهپیمایی اربعین را مختص همه موحدان عدالت‌خواه و آزاده عالم بدانیم.
کم نیستند عزیزان اهل سنت که ارادتمند به اهل بیت پیامبر(ص) هستند و در این راهپیمایی عظیم عاشورایی و حسینی(علیه‌السلام) با نهایت علاقه و احترام به فرزند پیامبر خدا حسین‌بن علی(علیه‌السلام) شرکت می‌نمایند.
و اما در جهت دوم یعنی نگاه کوتاه‌مدت به اربعین سال جاری است؛ علاوه بر آن‌که گفتمان امام راحل و رهبری فرزانه انقلاب امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) و مراجع تقلید و علما و اندیشمندان با بصیرت و شجاع باید مورد توجه قرار گیرد که در رأس آن امور توجه به نماز است که سرآمد همه دستورات اسلام می‌باشد از اهمیت ویژهای برخوردار است و لذا جهت‌گیری ایمانی و معنوی حرکت اربعین به‌تبع مهم‌ترین هدف قیام حسینی(علیه‌السلام) که اقامه نماز و طاعت و بندگی خالصانه خدای متعال بوده است رقم خواهد خورد. از این‌روی تأکید بر اقامه نماز در اول وقت و همراه با شکوه وحدت‌آفرین جماعت در جای‌جای مسیر راهپیمایی، تجلی‌بخش جلوه توحیدی این حرکت است و پس از آن، آنچه نباید از نظرها دور نگهداشته شود، قبله اول مسلمین «قدس شریف» و مسأله اول جهان اسلام یعنی فلسطین و غده سرطانی اسرائیل است. شهید پرافتخار علامه مرتضی مطهری که رضوان خدا بر او و همه شهیدان راه فضیلت باد، در سال 1342 یعنی دوران قیام پانزدهم خرداد جمله فوق‌العاده ارزشمند و الهام‌بخشی را مطرح نمودند و آن این‌که: «اگر امروز امام حسین(علیه‌السلام) زنده بود، دغدغه‌اش فلسطین بود.»
بنابراین روح حاکم بر جریان ماندگار پیاده‌روی اربعین، باید سه عنصر اساسی که نشأت‌گرفته از تفکر انقلابی و عاشورایی امام حسین(علیه‌السلام) است، باشد و آن: 1. متعبدانه؛ 2. مجاهدانه؛ 3. صبورانه، یعنی: ایمان، جهاد و مقاومت است.
و البته در این دوران فتنه‌گون بدون این سه مؤلفه و سه عنصر، هیچ ملتی نمی‌تواند ادامه حیات عزتمندانه بدهد و بلکه بدون این‌ها جز ذلت و خواری و حقارت و پستی در مقابل قدرتهای زورگو و سلطه‌طلب دنیا راه دیگری پیش‌روی ملت‌ها نخواهد بود.
لذا با توجه به فتنه‌های جاری و حوادث مرموزی که با هدایت دشمنان اسلام به‌ویژه رژیم صهیونیستی و آمریکا و اذنابشان در حوزه جهان اسلام در حال وقوع است، به نظر می‌رسد رسالت زائران اربعین حسینی(علیه‌السلام) بیش از هر زمان دیگر سنگین‌تر و البته اثرگذارتر خواهد بود و لذا باید در کنار همه احتیاطهای لازم، با هوشمندی و سعه‌صدر و پرهیز از موضوعات اختلاف‌برانگیز و حساسیت‌زا، هم به رزمندگان سلحشور مقاومت و هم به ملتهای مظلوم تحت ستم، امید و نوید پیروزی داد، هم در برابر جبهه استکبار عمیق‌ترین تنفرها و برائت‌ها را فریاد کرد و خواب و خیال و امنیت را از حامیان و پرورش‌دهندگان عوامل تروریستی در منطقه و کشورهای اسلامی از دشمنان اسلام و مسلمین گرفت و با روشنگری و افشاگری دستهای پشت پرده حمایت از تروریزم را برای همگان عیان ساخت، ازجمله رژیم سعودی که خود تولیدکننده و حامی اصلی عناصر تکفیری و داعشی بوده و هست و چه بی‌شرمانه از طرف سازمانهای بین‌المللی، به‌عنوان عضو شورای حقوق بشر پذیرفته می‌شود.
انتخاب عربستان برای عضویت در شورای حقوق بشر، بهترین نشانه بر این است که باور کنیم ابزار و فرصت‌های بین‌المللی به‌اصطلاح حقوق بشری صرفاً در جهت منافع سیاسی قدرتهای زورگو و عامل ناامنی در سطح دنیا می‌باشد و از واژگان و عناوینی همچون حقوق بشر، دمکراسی و ائتلاف مبارزه با تروریزم بیشتر برای سرکوب ملت‌ها و ایجاد اختلاف و ناامنی و رشد و گستراندن تروریزم در جهان اسلام بهره می‌گیرند چنان‌که برای تأمین امنیت رژیم غاصب اسرائیل حاضر شدند تا با تشدید اختلافات قومی و مذهبی، فضا را برای حاکمیت داعش و جریانهای تکفیری فراهم نمایند، هرچند به فضل خدا تاکنون عکس نتیجه گرفته‌اند. بنابراین در هر دو نگاه درازمدت و کوتاه‌مدت نسبت به اربعین، باید جهت‌گیری اصلی این حرکت متعبدانه و مجاهدانه و صبورانه، فریاد علیه کاخهای ظلم و ستم و جبهه استکبار و صهیونیزم باشد تا با تأسی از فرمایشات سالار شهیدان(علیه‌السلام) و ابوالفضل العباس(علیه‌السلام) «موت فی عزّ خیرٌ من حیات فی ذلّ» و «و الله ان قطعتموا یمینی انی احامی ابدا عن دینی» و «هیهات من الذله» راهبرد راه قدس از کربلا می‌گذرد را با تمرین در گذرگاه اربعین به رخ جهانیان بکشیم. ان‌شاءالله.
اربعین؛ گذرگاه قدس «راه قدس از كربلا می‌گذرد»
حجت‌الاسلام علیزاده
۱۳۹۵/۸/۱۵
