پایان وعده‌های سر خرمن

یکی از نکته‌های سؤال‌برانگیز برجام کوتاهی سیاستمداران ایرانی در مطالبه‌گری تعهدات از طرف آمریکایی بود! گفته می‌شود، برخی تعهدات آمریکایی به ایران در برجام محرمانه نوشته شده بود تا به ادعای آنان جمهوریخواهان آن را دستمایه اهداف تبلیغاتی قرار ندهند. دیپلمات‌های ایرانی نیز در طول این مدت مراقب بودند مطالبات از اوباما را به گونه‌ای بالا نبرند که اوباما و تیم همراهش در انظار عمومی به عنوان باج‌دهنده به ایران مطرح شوند؛ از همین رو مسئولان کشورمان، که به شدت درگیر فضای انتخابات آمریکا شده بودند، منتظر پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات بودند تا مطالبات را یکجا از خانم کلینتون دریافت کنند. در این تاکتیک مسئولان کشورمان در معادله چند مجهولی دولت آمریکا گرفتار آمده‌اند؛ زیرا از یک سو درصدد بوده‌اند گرفتن امتیاز فراوان از آمریکا را در افکار عمومی مطرح نکنند و با همین وعده‌های کوچک ۹ ماه را تا انتخابات بگذرانند و منتظر نتیجه انتخابات باشند تا گشایش‌های بزرگ صورت بگیرد و از سوی دیگر به دنبال این بوده‌اند که ایران را به گونه‌ای شکست‌خورده برای دولت و ملت آمریکا جا بیندازند که همه مسئولان آمریکایی ادعای خسارت‌بار بودن برجام و تسلیم‌پذیر بودن ایران را مطرح کرده و از آمریکایی‌ها رأی کسب کنند؛ حتی جالب‌تر از آن اینکه مسئولان ایرانی هم برای قدرتمند نشان دادن آمریکا اعلام کردند، برجام سایه جنگ را از سر کشور برداشت!
اکنون که انتخابات آمریکا پایان یافته و مدیریت انتخابات آمریکا از سوی دولت یازدهم به پایان رسیده و برخلاف انتظار اصلاح‌طلبان «دونالد ترامپ» به ریاست‌جمهوری رسیده است، که به دنبال مسکوت کردن برجام است، دولت باید در فرصت باقی‌مانده تا روی کار آمدن ترامپ تعهدات خود را از دولت دموکرات‌ها مطالبه کند. اگرچه از ابتدا این روش دولت و تیم دیپلماتیک او برای بهره‌گیری از انتخابات آمریکا کار درستی نبود و مورد انتقاد افراد معتمد نظام بود؛ اما دولت که خود را در امور دیپلماتیک سررشته‌دار می‌دانست، نباید منتظر انتخابات آمریکا می‌ماند و به وعده‌های سرخرمن اوباما و کلینتون دل خوش می‌کرد و از حقوق مسلم کشور می‌گذشت.