به یاد روزهایی كه میلان و اینتر قدرت‌های فوتبال اروپا بودند

به گزارش نما به نقل از خبرانلاین، شب گذشته و در حساس ترین بازی هفته سیزدهم رقابت های سری آ باشگاه های ایتالیا دو تیم همشهری میلان و اینتر در تقابلی هیجان انگیز که به شکل عجیبی از صداوسیما پخش نشد به تساوی 2-2 رسیدند. در این مسابقه سوسو دوبار برای میلان گل زد و کاندروا به همراه پرسیچ گل زنان اینتر بودند.
در این یادداشت قصد بر آن نیست که به شرایط بیمارگونه و بد این روزهای این دو تیم بزرگ بپردازیم بلکه قصد داریم به بهانه بازی دیشب مروری داشته باشیم بر سال هایی که این دو تیم میلانی دارای شکوه و عظمتی دست نیافتنی بودند. سال هایی که چندان هم دور نیست. فراموش نکرده ایم روزگاری را که آ.ث. میلان و اینترمیلان نه تنها سروران فوتبال ایتالیا بودند بلکه غول هایی بودند در سطح اروپا که شنیدن نامشان لرزه به تن سایر بزرگان می انداخت. می خواهیم به بهانه بازی یکشنبه شب یادی بکنیم از گذشته شیرین و خاطرات پرشماری که این دو تیم برای هوادارانشان ساخته اند. فراموش نکرده ایم زمانی را که روسونری ها با کاپیتانی پائولو مالدینی خوش تیپ به زمین می آمدند و بازیکنانی مثل دیدا ،کافو، نستا، پیرلو، گتوزو، شفچنکو و سایر ستارگانی که اسمشان دل هر فوتبال دوستی را می لرزاند پشت سرش پا به چمن سن سیرو می گذاشتند.
آبی های میلان هم چندان دست خالی نبودند. طلایه دار سپاه شان خاویر زانتی وفادار بود و در پی شماره 4 افسانه ای نراتزوری ها اساطیری چون فرانچسکو تولدو، ایوان کوردوبا، دژان استانکویچ، سینیشا میهایلویچ، کریستین ویری، مارکو ماتراتزی و خیلی های دیگر که نامشان لبخند به لب فوتبال دوستان می آورد وارد چمن جوزپه مه آتزا می شدند. فراموش نکرده ایم آن بازی عجیب و غریب و تاریخی را در فصل 2004-2005 لیگ قهرمانان اروپا. مرحله یک چهارم نهایی و جایی که این دو تیم از یک شهر و با یک استادیوم باید به صورت رفت و برگشت مقابل هم قرار می گرفتند. میلان موفق شد در هر دو مسابقه از پس همشهری اش بر بیاید اما برد میلان با نتایج 2-0 و 1-0 به یاد فوتبال دوستان نمانده. حتی گل زنی شفچنکو در این بازی هم در یاد کسی نیست. چیزی که از آن بازی به جا مانده ماندگار ترین تصویر از دربی دلامادونینا است. جایی که در بازی رفت هواداران اینتر سن سیروی میلانی ها یا جوزپه مه آتزای خودشان را به آتش کشیدند تا روی کاستا و مارکو ماتراتزی در حالتی فوق العاده زیبا در کنار هم بایستند و این صحنه را تماشا کنند.
میلان در پایان آن فصل به فینال لیگ قهرمانان رسید تا در جذاب ترین فینال تاریخ این بازی ها در شهر استامبول به لیورپول ببازد. البته دو سال بعد آن ها از لک لک های آنفیلد در فینالی دیگر انتقام گرفتند. اینتر هم در سال 2010 موفق شد برای اولین بار در تاریخش لیگ قهرمانان را با مورینیو ببرد. اما امروز و در حالی که هنوز 10 سال هم از آن دوران پر عظمت برای قرمز و آبی های میلان نگذشته کسب سهمیه لیگ قهرمانان برای هواداران این دوتیم تبدیل به آرزویی محال و دست نیافتنی شده. چه برسد به قهرمانی سری آ. چه برسد به قهرمانی اروپا.