سوخو 30 جنگنده چابك مورد علاقه ایران

به گزارش نما به نقل از ایرنا، تقریبا تمامی صنعت جنگ افزار سازی روسیه متکی به ساختارهای محکم و گسترده دوران شوروی پیش از فروپاشی سال 1991 است که برای مقابله با آمریکا و ناتو طراحی و ساخته می شد و توانسته بود یک دیواره دفاعی گرداگرد بلوک شرق در قالب ارتش سرخ و پیمان ورشو در برابر تهدیدهای نظامی غرب ایجاد کند.
شرکت سوخو با دامنه فعالیت هوافضا بنیاد گذاشته شده در سال ۱۹۳۹ از سوی پاول سوخو مهندس سرشناس بیشترین تخصص را در زمینه ساخت هواپیماهای جنگنده پیدا کرده است.
سوخو بزرگترین تشکیلات هواپیماسازی، حق مالکیت سهام‌های تمامی شرکت‌های قطعه ساز وابسته را در اختیار دارد و به همین علت بر چرخهٔ تولید از طراحی گرفته تا ساخت و کنترل کیفیت نظارت کامل می کند.
هواپیماهای سوخو نه تنها خط مقدم نیروی هوایی روسیه را تشکیل می‌دهند، بلکه بخشی از تشکیلات نیروی هوایی بسیاری از کشورها از جمله هند، چین، الجزایر، ونزوئلا، مصر، آنگولا، مالزی، قزاقستان و ویتنام نیز به شمار می روند.
نوع اولیه سوخو 30 به عنوان جنگنده چندمنظوره نخستین پرواز را دسامبر 1989 انجام داد و سال 1996 نیز در نیروی هوایی روسیه نو پس از فروپاشی بکار گرفته شد.
براساس گزارش ها از سال 1996 تاکنون 500 فروند از انواع مختلف این جنگنده (توسعه یافته سوخو 27)، تولید شده و آخرین اطلاعات نیز نشان می دهد، بهای آن 45 میلیون دلار است.
جنگنده چابک و چند منظوره سوخو30 با نام فلانکر-سی از سوی ناتو، دو موتوره با دو سرنشین برای انجام عملیات در تمامی شرایط آب و هوایی به ویژه بسیار مناسب در ماموریت‌های هوا به هوا و هوا به سطح ساخته شده است.
سوخو 30 با ویژگی توانایی خلبان اتوماتیک در تمام مراحل پروازی از جمله ارتفاع کم یا کروز، برد عملیاتی 1500 کیلومتر، با مخزن اضافی 3000 و همراه سوختگیری هوایی تا 5200 کیلومتر در یک ماموریت برای رقابت با جنگنده های اف آمریکا از جمله اف 15 ساخته شد.
سوخو 30 با طول حدود 22، دهانه بال ۱۴٫۷، بلندای ۶٫۳۶ و مساحت بال ۶۲ مترمربع، توان اوج گیری ۱۷۳۰۰ متر و وزن خالی ۱۷۷۰۰ کیلوگرم را دارد که هنگام پرواز با جنگ افزارها در شرایط استاندارد ۲۴۹۰۰ کیلوگرم می شود و تا ۳۴۵۰۰ کیلوگرم وزن هم قابل افزایش است.
این جنگنده که افزون بر برتری هوایی نسبت به نوع قبلی خود (سوخو 27) ، توانایی درگیری با اهداف زمینی و همچنین حمل طیف وسیعی از جنگ افزارها را دارد، براساس گزارش ها در کشور هند نیز تحت لیسانس تولید می‌شود و ضمن اینکه چین هم طرح جنگنده J-16 خود را بر مبنای آن توسعه داده است.