به گزارش نما؛ وی نوشت:
به یاد دارم روزی با آقای بجنوردی به حضور مرحوم آیت‌الله موسوی‌اردبیلی رسیدیم با یک پیشنهاد معیّن، اندیشیده شده و آن این بود که دادستان کل کشور، با استفاده از حق قانونی خود، رسماً رئیس‌جمهور را احضار کند و از او در زمینه وقایع ۱۴ اسفند بازجویی کند و به جای بلواهای خیابانی و محفلی و «مجلسی» و منبری و «مسجدی»، کل مواضع پرسش‌انگیز ایشان مورد بررسی قانونی قرار گیرد و اگر پس از بازجویی‌ها و مدافعات ایشان ـ و احیاناً وکلای مدافعشان ـ رئیس‌جمهور مقصر شناخته شود به حدی که تشخیص داده که او کفایت سیاسی ندارد، از طریق قوه قضائیه و نه مجلس، رئیس‌جمهور عزل شود. (در قانون اساسی دو راه برای عزل رئیس‌جمهور پیش‌بینی شده یکی مجلس و دیگری قوه قضائیه). اگر هم مدافعات ایشان بجا و منطقی و حقوقی تشخیص داده شد، با حکم قضائی بلواها و جنجالها فرو خواهد خفت…
به نظرم اگر پیشنهاد ما عملی می‌شد جلو وقوع بسیاری از حوادث ناگوار که پیش و پس از عزل رئیس جمهور صورت گرفت، گرفته می‌شد…
اما:
پاسخ مرحوم آقای موسوی‌اردبیلی در یک جمله کوتاه بود که فرمودند: من اگر بخواهم رئیس‌جمهور را احضار کنم باید «چماقدارهایی را که برضد رئیس‌جمهور شعار دادند و سخنرانی او را برهم زدند، احضار کنم تا رعایت عدالت بشود.»
چرا آیت‌الله موسوی اردبیلی، حاضر نشد بنی‌صدر را برای بازجویی احضار كند؟
محمدجواد حجتی كرمانی در یادداشتی در روزنامه اطلاعات به بیان خاطره ای از آیت الله موسوی اردبیلی پرداخت.
۱۳۹۵/۹/۱۸
