نهم دی ماه را میتوان سرفصلی نو در تاریخ انقلاب اسلامی دانست. آنچه ماهیت این روز را تشکیل میدهد، غلبه بصیرت بر اغواگری است. فریب و اغواگری را میتوان دال مرکزی فتنه دانست. خاصيت دوران فتنه غبارآلودگي و مهآلودگي است. به راستی فتنهگران در فضاي غبارآلود است كه ميتوانند به مقاصد خودشان نزديك شوند.
فتنهگر يك تكه حق و يك تكه باطل را ميگيرد و با هم مخلوط ميكند و این درست همان چیزی بود که در ماجرای انتخابات دهم ریاستجمهوری و فتنه ۸۸ دنبال شد. در آن حوادث آنچه به آشوبگران و اصحاب فتنه کمک کرد تا چند روزي در خيابانهاي پايتخت جولان دهند، دروغهايي بود که متأسفانه در اذهان بخشي از هواداران يکي از نامزدهاي انتخاباتي در چندماه پیش از انتخابات نشسته بود. رسانههاي اغواگر توانسته بودند ادعای امکان تقلب در انتخابات و عدم پاکدستي دولت برگزارکننده انتخابات را آنچنان در برخي ذهنها بنشانند که اثبات دروغ بودن آن و ناپاک بودن دروغگويان قانونشکن، مدتها به طول انجاميد! تغییر باورها و اثبات حقیقت و تجلی دروغپردازیهای رسانهای نیازمند زمان بود که این فرصت حدود هشت ماه به طول انجامید!
لطف و عنايت الهي، مديريت و هدایت رهبری، بصيرت ملت، نقشآفريني آگاهان جامعه و نقشههاي جاهلانه اصحاب فتنه، موجب شد تا به تدریج پردهها کنار رود! گذر زمان به نفع فتنهگران تمام نشد و هر چه گذشت شاهد ريزش حاميان اين جريان در بدنه اجتماعي بوديم؛ سيري نزولي که سرانجام به نهم دي ماه ۱۳۸۸ انجاميد!
فتنهگران در عاشوراي حسيني سال ۱۳۸۸ حقيقت فاسد و بياعتبار خود را با هتک حرمت اين روز آشکار کردند و نشان دادند به صفوف ملت تعلقي ندارند. در اين روز اکثريت ملت که در حال عزاداري براي سالار شهيدان بودند، چهرههايي را ديدند که به نفع سران فتنه شعار ميدادند؛ اما با کف و سوت و اباحيگري حرمت عزاي حسيني را شکستند! همين اقدام کافي بود تا آخرين پردههاي اغواگري نيز از اذهان عمومي فرو ريزد و خشم ملت در راهپيمايي ميليوني نهم دي ماه تجلي يابد و اين روز، به روز برائت از فتنهگران و منافقين بدل شود.