آب‌های زیرزمینی مازندران سرطان‌زاست

به گزارش نما به نقل از ایلنا: پدر علم کویرشناسی اظهار داشت: در گذشته و قبل از احداث سدها تمام آبها متعلق به حوزه انتهایی بود و مقداری نیز تبخیر و به زمین نفوذ می‌کرد لذا سدها برای جلوگیری از هدررفت و توسعه احداث شدند اما با توجه به مدیریت ناصحیح چاره ساز نبوده‌اند.

پرویز کردوانی، پدر علم کویرشناسی درباره وضعیت سدهای کشور اظهار داشت: آنچه بیش از همه در کشور ما اهمیت دارد این است که سدها درست مدیریت نشده و ایرادات زیادی دارند، که شهرها را نابود می کنند.

وی افزود: در حال حاضر بارندگی کم و کره زمین گرم شده است. تبخیر آب‌ها بیشتر شده و آب کمتری به زمین نفوذ می‌کند و کمتر نیز جاری می شود که تمام این موارد وضعیت سدها را بحرانی کرده است.

کردوانی تصریح کرد: عدم مدیریت سدها منجر به این مسئله می‌شود که با بارندگی زیاد شاهد سرریز شدن و جاری شدن سدها و حتی وقوع سیلاب هستیم.

وی در ادامه گفت: در برخی نقاط کشور شاهد احداث بی رویه سد هستیم و در برخی از مناطق نیز اقدام خاصی صورت نگرفته است. به طوری که با توجه به میزان آبی که در استان مازندران هدر می‌رود باید 10 سد در این استان احداث کند و محیط زیست هم نمی‌تواند اعتراضی داشته باشد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: 90 درصد آب آشامیدنی مازندران از منابع زیرزمینی تامین می شود. لذا باید سد احداث شود چون آب‌ها هرز می‌رود و آب گرفتگی معابر داریم و در عین حال آب آشامیدنی زیر زمینی است.

وی مدعی شد: در حال حاضر آب برخی شهرستان های استان مازندران سرطانزا شده چون از آب زیرزمینی استفاده می کنند که نیترات زیاد دارد. زیرا برای برنج پر محصول کود شیمیایی زیادی مصرف می کنند که باعث می شود 10 درصد کود به زمین نفوذ کرده و نیتراته شود.

به گفته کردوانی در منطقه کردستان و کرمانشاه و ایلام 20 رود به عراق می رود که باید روی سرشاخه ها سد احداث شود تا آب رودها به کشور برگردد.

وی ادامه داد: در سیستان و بلوچستان و چابهار هم باید سد احداث شود چون رودهای آن منطقه طغیان می‌کند و به عمان می‌ریزد و آب‌های زیرزمینی نیز کاستی و آهکی است لذا باید سد و چاه احداث شود.

وی همچنین از دیگر مشکلات بخش آب کشور را اعلام متوسط بارندگی عنوان کرد و گفت: نباید میزان بارندگی یک استان کم آب و استان پر آب یک جا جمع شود و به عنوان ملاک برنامه ریزی در نظر گرفته شود بلکه هر یک را به صورت جداگانه باید اعلام و بر آن اساس تصمیم گیری کرد.

وی خاطرنشان کرد: اگرچه برخی طرفدران افراطی محیط زیست هشدار می دهند که باید سدها را حتی خراب کرد اما من معتقدم که باید درست مدیریت شوند.

پدر علم کویرشناسی اظهار داشت: در گذشته و قبل از احداث سدها تمام آبها متعلق به حوزه انتهایی بود و مقداری نیز تبخیر و به زمین نفوذ می کرد. لذا سدها برای جلوگیری از هدررفت احداث شدند اما با توجه به مدیریت ناصحیح چاره ساز نبوده اند.

وی ادامه داد: یکی از اقدامات برای نگهداری سدها خالی نگه داشتن 30 متر از ارتفاع بالای سدهاست چون در غیر این صورت چنانچه بارندگی شود، ظغیان کرده و خرابی به بار می آورد. ضمن اینکه باید در بالادست رسوب‌گیر تعبیه شود، همچنین در بالادست باید آبخیزداری صورت گیرد تا آب بی رویه جاری نشود. ضمن اینکه باید شست و شوی هیدرولیک انجام شود و زمستان ها دریچه پایین سد باز شده و آب از زیر خارج شود تا دچار آلودگی نشود در غیر این صورت سدها مکانی برای ذخیره گل و لای و لجن می شوند.