فارغ از اینکه نفس دیدار تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با یکی از سران فتنه ۸۸ سؤالهای فراوانی را به همراه خود دارد! اما نکته مهمتر سخنان این عضو مؤثر در ماجراهای سال ۸۸ در این دیدار است؛ وی پس از اعلام صریح رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره طرح عجیب و سؤالبرانگیز «آشتی ملی»، با اظهاراتی جالب توجه مدعی میشود که او ابداً درباره آشتی ملی سخنی به میان نیاورده است! رئیس دولت اصلاحات در این دیدار که افرادی چون محمدرضا عارف و علی مطهری حضور داشتند، تأکید میکند: «من کجا یک کلمه در مورد آشتی ملّی صحبت کردم؟! شما خودتان شلوغش کردید! سؤال من این است که چه باید کرد و آیا دست روی دست بگذاریم و به همین وضعیت ادامه بدهیم یا بالاخره باید اقدامی کرد؟ من کی آشتی ملّی را مطرح کردم»؟ او در ادامه با اقرار به این مسئله که امکان آن وجود ندارد فاتحانه به صحنه سیاسی کشور بازگردند، میگوید اگر در همین شرایط بمانند، روز به روز بدنه اجتماعی خود را بیش از پیش از دست خواهند داد و تنها اسمی در کتابها و تاریخ از اصلاحات باقی خواهد ماند. وی به دوستان خود در رسانهها نیز توصیه میکند که سکوت پیشه کنند و در این باره سخن نگویند تا به قول خود در فضایی آرام با استفاده از کانالها و ارتباطهای خود برنامهشان را پیش ببرند، اما غافل از آنکه راه بازگشت به قطار انقلاب و به تعبیر رهبر معظم انقلاب همراه شدن با اقیانوس عظیم ملت ایران نه با سکوت و چانهزنیهای پشت پرده، بلکه تنها و تنها با اعتراف واضح، صریح و رسا به اشتباه خود در انتخابات دهمین دوره ریاستجمهوری و روزهای پس از آن است. به عبارتی تنها راه بازگشت، عمل به همان آیهای است که رهبر فرزانه انقلاب پس از درخواست دیدار رئیس دولت اصلاحات در هنگام حضور ایشان در بیمارستان بیان فرمودند: «تَابُوا وَ اَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا» (بقره/ ۱۶۰)
منبه: بصیرت