سال ۱۳۹۵ که رهبر معظم انقلاب آن را سال «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» نامگذاری کردهاند، در حالی به هفته پایانی خود رسیده است که متأسفانه در روی زمین و در میدان عمل هنوز موضوع اقتصاد مقاومتی و نگاه به درون از سوی دستگاههای مختلف و مسئول کشور با اما و اگرهای فراوانی روبهروست و گره کور رکود همچنان بسته مانده است؛ اما این شرایط میتواند همه داستان سال ۱۳۹۵ نباشد، حالا که مسئولان بر رویه غلط نگاه به خارج از مرزها اصرار دارند و جز در سخنرانیها و نامگذاری همایشها و گردهماییها اثری از اقتصاد مقاومتی دیده نمیشود، ما مردم میتوانیم روزهای پایانی سال «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» را به یک سکوی پرتاب و جهش بلند برای تغییر اوضاع اقتصادی کشور در سال آینده تبدیل کنیم؛ اما چگونه؟
یکی از رسوم ایرانیان در ایام نوروز و آغاز سال نو پوشیدن لباس نو است، ایرانیان بر این باورند که همچون طبیعت که در اول بهار لباس تازه به تن میکند، آنها نیز باید رخت و لباس تازه بر تن کنند، اعتقاد و رسمی که موجب شده است حجم عظیمی از خرید در حوزه پوشاک در ماههای پایانی هر سال شمسی در کشور اتفاق افتد، حال فرض کنید ما در یک انتخاب عمومی و جمعی، تصمیم بگیریم فقط و فقط پوشاک ایرانی بخریم، در آن صورت چه تحولی در این صنعت رخ خواهد داد؟ چند کارگر بر سر کار خواهند رفت؟ چند کارخانه و کارگاه تولید کننده پوشاک رونق خواهند گرفت؟ قطعاً پاسخ این پرسشها آمار و ارقام چشمگیری خواهد بود که میتواند اولین گام بلند جامعه ایران به سمت تحول اقتصادی در سال ۱۳۹۶ باشد، بیایید منتظر مسئولان و مدیران تنبل دولتی و غیر دولتی نمانیم و برای تحول در عرصه اقتصاد خود دست به کار شویم.