ایده جدید ناسا: سفر سریع‌تر از نور در فضا

ایسنا، با وجود تمايل انسان براي بررسي ستارگان، محدوديت‌هايي به دليل سفر در سرعت كمتر از نور وجود داشته و حتي با دستيابي به اين سرعت نيز بايد ساليان دراز براي چنين سفرهايي منتظر ماند.

اگرچه هيچ چيز نمي‌تواند سرعت نور را بشكند، دانشمندان هميشه سفرهاي فضايي با استفاده از قابليت رانش تاب‌دار آلکابیر را در نظر داشته‌اند كه در آن فضانوردان مي‌توانند فضا و زمان را بر خود خم كرده و از ميان راه‌هاي گريز در فضا حركت كنند.

معادلات مبتني بر قوانين نسبيت، اين سرعت تاب‌دار را در حالت نظري ممكن كرده اما انرژي مورد نياز براي به واقعيت پيوستن آن نيازمند جرم و انرژي يك سياره اندازه مشتري است.

نظريه‌هاي ميگوئل آلکابیر، فيزيكدان مكزيكي از شكل عملي بيشتري برخوردار بوده و يك حلقه را اطراف فضاپيماهاي كروي شكل مطرح كرده‌اند كه با فضاي روبروي فضاپيما تماس داشته و فضاي پشت آن را گسترش مي‌دهد.

اين امر مي‌تواند سفرهاي سريع‌تر از نور را در صورتي ممكن سازد كه فيزيكدانان نجومي بتوانند انرژي به اندازه يك سياره را جمع‌آوري كرده يا نيروي لازم را از يك ابرنواختر بگيرند.

«هارولد ساني وايت» از مركز فضايي جانسون ناسا در سمپوزوم 100 سال كشتي فضايي كه نشستي براي دانشمندان، نويسندگان و فلاسفه در هوستون بود، اظهار كرد كه نظريه‌هاي جديد به انسان اجازه خواهد داد تا با انرژي كمتر به چنين سرعتي دست يابد.

وايت در سخنان خود با حاضران در اين نشست گفت كه به جاي پيوست يك فضاپيما در يك حباب زمان فضا، خودروي فضايي مي‌تواند درون يك شكل دونات مانند قرار گيرد، بدين معني كه رانش تابدار مي‌تواند نيروي خود را از جرمي برابر با اندازه فضاپيمايي مانند وويجر 1 به دست بياورد كه به اندازه يك خودروي كوچك است.

وي در گفت‌وگو با سايت اسپيس بيان كرد: يافته‌هايي كه من امروز ارائه كردم مي‌تواند اين نظريه را از شكل غيرعملي به يك حالت امكان‌پذير و ارزشمند براي پژوهش‌هاي بيشتر تغيير دهد.

وايت افزود: كاهش انرژی اضافی محقق شده با نوسان شدن حباب يك گمان جالب بوده كه ما در آزمايشگاه به بررسي آن مشغول هستيم.

وايت و تيم وي مشغول آزمايش يك نسخه كوچك از يك رانش تابدار در آزمايشگاه خود با استفاده از ليزر براي تابدار كردن فضا و زمان در شكل كوچك‌ شده آن به اندازه يك بخش در 10 ميليون هستند.