بنا بر آمار ارائه شده عراق در جنگ تحميلي، ۳هزار و۵۰۰ بار به ایران حمله شیمیائی کرد که از این تعداد
۳۰مورد آن در مناطق مسكوني بوده است. پراکندگی این حملات نیز در برهه های مختلف، تفاوت داشت. رژیم رژيم بعث صدام اگر چه از ابتدای جنگ به طور محدود از بمب های شیمیائی بهره می برد اما ازتابستان سال 62، به طور وسیع مبادرت به استفاده از این سلاح های مرگبار کرد. عراق طی این سالها صدها تن گاز خردل، سارين و ديگر گازهاي كشنده را عليه رزمندگان ايراني مورد استفاده قرار داد که ماحصل آن شهادت و جراحت بیش از 27 هزار رزمنده و غیر نظامیان ایرانی در این حملات بود. جمهوری اسلامی در آن سالها سعی کرد تا سند جنایات وحشیانه حزب بعث عراق را به گوش جهانیان برساند اما حامیان غربی صدام و در رأس آنها آمریکا و انگلیس مانع از محکومیت عراق در مجامع بین المللی شدند، این حمایت ها سبب شد تا دکتر ولایتی در اجلاس ویژه خلع سلاح سازمان ملل اذعان کند که مواضع شورای امنیت در قبال بمباران های شیمیایی عراق در سردشت و حلبچه موجب خواهد شد که جنگ افزارهای شیمیایی به عنوان سلاح هایی برای انهدام سریع بشر به زودی به کلیه نقاط جهان سرایت کند.
در همین رابطه عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی که خود از جانبازان شیمائی جنگ تحمیلی است گفت: یکی از عللی که عراق به استفاده از بمب های شیمائی روی آورد این بود که صدام و حامیان غربی و شرقی اش متوجه شدند که در سایه دلاور مردی ها و ایستادگی ملت ایران، ارتش رژیم بعث نمی تواند از لحاظ تاکتیکی و نظامی برنامه های استکبار را برای مقابله با ایران پیاده کند، لذا به صدام اجازه استفاده از این سلاح کشتار جمعی علیه رزمندگام ایرانی و حتی غیر نظامیان را دادند.
دکتر محمد کرمی راد از علل دیگر بهره گیری عراق از بمب های شیمائی در دفاع مقدس سیاست توسعه جنگ علیه ایران خواند و افزود: در این راهکار صدام و حامیانش، کشورهای دیگر را نیز در جنگ داخل کردند و تلاش کردند از این رهگذر به مقابله با ایران برخیزند چرا که مطمئن شدند، عراق به تنهائی نمی تواند در برابر رزمندگان ایران ایستادگی کند.
نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، بمباران شهرها و همچنین حمله به نفت کش ها و سکوی های نفتی را نیز ناشی از درماندگی از جبهه استکبار جهانی در مقابله با رزمندگان ایران نامید و اظهار داشت: یکی دیگر از اهداف صدامیان برای روی آوردن به استفاده از سلاح های شیمائی تضعیف روحیه خانواده های ایرانی بود تا از این رهگذر با ایجاد رعب و وحشت، جلوی حضور سیل جوانان ایرانی که عازم جبهه بودند را بگیرند.
وی ادامه داد: در جنگ شیمائی عراق علیه ایران کشورهای متعددی نقش داشتند که در رأس آنها آمریکا، انگلیس و آلمان قرار داشتند، به همین خاطر چون این کشورها صادر کننده سلاح های شیمیائی به عراق بودند، با یک انتخاب درست هم برای مداوا و هم برای نشان دادن چهره کریه متجاوزین و حامیانشان، مقامات کشور جانبازان شیمیائی را به انگلیس، فرانسه، آلمان، اتریش، هلند، سوئد، سوییس، بلژیک، ژاپن، اسپانیا و امریکا اعزام کردند که این اقدام درست باعث روشنگری در خصوص جنایت های صورت گرفته علیه ملت ایران در آن مقطع شد.
کرمی راد افزود: علی رغم نادیده گرفتن حملات شیمائی عراق از سوی قدرت های جهانی اما به دلیل حجم بالای جنایات صورت گرفته، گهگاهی به دلیل تلاش های دیپلماسی ایران، مجامع بین المللی عراق را محکوم می کردند.
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی که فرماندهی لشکر امیرالمومنین را در عملیات والفجر 10 به عهده داشته، اظهار داشت: می توان به جرأت بمباران حلبچه را بزرگترین و مهمترین جنایت صدام در استفاده از سلاح های شیمائی دانست که در آنجا صدام علیه مردم کرد کشور خودش از این ابزار کشنده استفاده کرد.
وی با بیان اینکه که سه بار مصدوم شیمائی شده و هم اینک از عوارض آن در رنج است، گفت: ریه من به دلیل همین حملات شیمیائی ملتهب است و نسبت به هرگونه بو و طعم حساس می باشد، به همین جهت وقتی پس از اشغال عراق از سوی آمریکائی ها گفته شد در این کشور سلاح کشتار جمعی یافت نشده، تعجب کردم و به نظر می رسد آمریکائی ها در این رابطه به یک آلزایمر تاریخی دچار شده اند.
کرمی راد زجر جانبازان شیمیائی را غیر قابل توصیف خواند و عنوان کرد: با پایان جنگ تحمیلی دشمن بعثی علیه ایران، صدام به کویت حمله کرد که منجر شد به این که جوش پدر در یم ائتلاف بین المللی به عراق حمله کند و صدام را وادار به عقب نشینی کند، پس از واقعه برج های دو قلو نیز بوش پسر به بهانه مقابله با سلاح های کشتار جمعی و تحت عنوان ائتلاف بین المللی به عراق حمله کرد و این کشور را به اشغال خود درآورد.
نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی ادامه داد: با اشغال این کشور زیر ساخت های شیمائی این کشور و همچنین انبارهای مهمات آن، منهدم شد اما به راحتی ادعا شد که این کشور سلاح کشتار جمعی یافت نشده است.
وی در پایان و در پاسخ به این سئوال که چرا علی رغم یافتن کارخانجات ساخت سلاح های شیمائی در عراق، آمریکا مدعی شد در این کشور به سلاح کشتار جمعی دست نیافته، گفت: به نظر می رسد این کار نوعی سرپوش گذاشتن بر حمایت های بی چون و چرای آمریکا و همپیمانش در جنگ صدام علیه ایران اسلامی بود، بهر حال دانش شیمیائی عراق در زمان صدام، ناشی از کمک های آمریکا،آلمان، انگلیس و سایر کشورهای همراه با آنان بود.