معافیت عرضه و واردات قند و شكر از پرداخت مالیات

به گزارش نما به نقل از تسنیم، در شکایت شاکی خصوصی مبنی بر ابطال بخشنامه‌های 31091 ــ 1388.12.26 و 1833 مورخ 11 اردیبهشت سال 90 سازمان امور مالیاتی آمده است: متأسفانه سازمان امور مالیاتی با صدور بخشنامه‌های یادشده بخشی از کالاهایی را که طی ماده 12 قانون اخیرالذکر از پرداخت مالیات معاف شده بود از شمول معافیت مالیاتی خارج کرده و جالب اینکه تاریخ اجرای این بخشنامه را از یکم مهر سال 87 تعیین کرده است، به‌عبارت دیگر در اسفند ماه سال 88 به‌موجب بخشنامه، اموال و کالاهایی را که در سال 87 مشمول معافیت مالیاتی بوده و از طریق شرکت‌های مختلف به‌مقادیر بسیار زیاد وارد کشور شده و در همان سال با پرداخت کلیه هزینه‌های قانونی، فروخته شده مشمول پرداخت مالیات کرده است.
در ادامه شکایت شاکی آمده است: صدور بخشنامه با این کیفیت خلاف اصل 169 قانون اساسی و نیز ماده چهار قانون مدنی است زیرا «قانون عطف به ماسبق نمی‌شود» و «هیچ فعل یا ترک فعلی به‌استناد قانونی که بعد از آن وضع شده است، جرم محسوب نمی‌شود».
در پاسخ به شکایت مطروحه، مدیرکل دفتر حقوقی سازمان امور مالیاتی پاسخ داده است که «بند چهار ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده، مشخصاً کالاهایی را برشمرده که جملگی کالاهای مصرفی هستند که در سبد مصرفی خانوار قرار دارند، به‌عبارتی آنچه مورد نظر قانونگذار در این بند است، معافیت مصرف‌کننده نهایی این قبیل کالاهاست و شکر که در زمره کالاهای مصرفی محسوب می‌شود کنار آرد خبازی، نان، گوشت و... قرار گرفته است.
برای تنویر موضوع لازم به ذکر است که آرد خبازی که صرفاً مورد استفاده نانوا و مصرف کننده نهایی است، از پرداخت مالیات و عوارض موضوع قانون اخیرالذکر، معاف شده و در واقع آرد مصرفی دیگر اصناف از شمول بند چهار ماده 12 خارج می‌شوند و همچنین شیرخشک مخصوص تغذیه کودکان که مورد استفاده مصرف کننده نهایی است از دیگر اقلام شیرخشک که مصارف دیگری دارد، جدا شده است.
به همین اعتبار، در مورد شکر نیز وضعیت به همین منوال است و در بند مذکور آنچه از شکر در ذهن متبادر می‌شود، شکر مصرفی است بدین معنا که شکر مصرفی مورد استفاده مصرف کننده نهایی از پرداخت مالیات و عوارض معاف است، بنابراین شکر خام تصفیه‌نشده یا شکر صنعتی و نیز شکری که جزء مواد اولیه کالاهای وارداتی است، از شمول معافیت موضوع بند چهار ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده خارج است و چنانچه منظور مقنن معافیت شکر خام تصفیه‌نشده یا مواد اولیه آن می‌بود، باید به‌صراحت در ماده 12 ذکر می‌کرد».
در نهایت، هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با حضور رئیس دیوان تشکیل و پس از مداقه در پرونده و اظهارات طرفین، اعلام کرده است: «مطابق بند چهار ماده 12 قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 17 اردیبهشت سال 87، عرضه آرد خبازی، نان، گوشت، قند، شکر، برنج، حبوبات، سویا، شیر، پنیر، روغن نباتی و شیرخشک مخصوص تغذیه کودکان و واردات آنها از پرداخت مالیات معاف است. نظر به اینکه سازمان امور مالیاتی کشور با صدور بخشنامه‌های مورد شکایت، معافیت را به قند و شکر آماده مصرف اختصاص و اجرای آن را به تاریخ یکم مهر سال 87 تسرّی داده، بخشنامه‌های مورد شکایت مغایر حکم قانونی فوق‌الذکر است و به‌جهت ایجاد محدودیت و عطف به ماسبق شدن، مغایر ماده چهار قانون مدنی و خارج از اختیار بوده و مستند به بند یک ماده 12 و 88 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 92 ابطال می‌شود.