یکصدمین روز از شعار سال 96 با عنوان «اقتصاد ملی؛ تولید و اشتغال» هم گذشت، اکنون که یکصد روز از این شعار و راهبرد رهبر معظم انقلاب برای سال 96 گذشته است، این سؤال مطرح است که دولت تا چه حد دغدغه این راهبرد را داشته است؟ چند طرح برای کمک به تولید ملی و اشتغال جوانان در کشور عملیاتی و اجرایی شد؟ چند درصد از 950 هزار شغلی که طبق برنامه باید در کشور ایجاد شود، با گذشت بیش از یکچهارم سال تحقق یافته است؟ واقعیت این است که تیر ماه 1396 در حالی آغاز شده که همچنان مشکل رکود در کشور وجود دارد و در سراسر کشور کارگران بیشتری هر روز از کار بیکار میشوند و افزون بر آن روند افزایشی نرخ تورم نیز دوباره آغاز شده است، چنانکه بانک مرکزی نرخ تورم را در سه ماهه ابتدای سال 12 درصد اعلام کرده است، اما در مقابل، کشور درگیر مسائل جزئی و پیش پا افتاده است. یک روز اعتراض محدود چند نفر به رئیسجمهور به مهمترین خبر کشور تبدیل میشود، روزی دیگر متأسفانه یک مسئول ارشد نظام به جای تلاش برای افزایش وحدت و گام برداشتن در مسیر همافزایی قوا جملاتی به دور از انصاف و واقعیت را به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نسبت میدهد! روزی شعرخوانی یک مداح را تا حد مسئله امنیت ملی بالا میبرند و یک روز دیگر برگزاری کنسرت در کشور را مهمترین دغدغه مردم جا میزنند و دهها مثال دیگر که سلسلهوار در هفتهها و ماههای گذشته به جای مشکلات اصلی کشور مطرح شده است؛ شرایطی که این گمان را تقویت میکند که گویی برخی به دنبال اصل کردن مسائل فرعی و پرداختن به حاشیه به جای کار در متن کشور هستند، تا با این حربه وعدههای انتخاباتی و مطالبات بحق مردم را به حاشیه ببرند.