به گزارش نما به نقل از ایران ورزشی: مساله امروز استقلال تنها بیتوجهی به تعهداتی نیست که سابق به بازیکنان و مربیان داده شده است. مساله این است که دستمزدها به صورت شفاف در برگههای قرارداد قید نشده. یعنی باشگاه به طور شفاهی عددی را به بازیکنان و مربیان خود گفته است اما در برگه قرارداد چیز دیگری نوشته. برای امیر قلعهنویی که اینگونه بود و سرمربی سابق آبیها به حقوقش نرسیده و احتمالا هستند دیگر افرادی که با همین سیاق با آنها توافق شده است. حرفهای سرمربی سابق باشگاه استقلال حتی میتواند توجه نهادهای مربوطه را هم به موضوع جلب کند
امیر قلعهنویی در تازهترین مصاحبهاش آگاهانه یا ناآگاهانه پرده از تخلفات مالی در باشگاه استقلال برداشته است. آنجا که او به موضوع مهم ثبت نشدن میزان دریافتیاش از باشگاه استقلال در برگه قرارداد اشاره کرده، کاملا گویای این تخلف بزرگ است. در اظهاراتی که از سرمربی سابق باشگاه استقلال دیدیم او عینا این جمله را به زبان آورده است: «میخواهم با مردم رک صحبت کنم و به آنها چیزهایی را بگویم. من با استقلال یک میلیارد و 600 میلیون قرارداد بستم که آقایان به من گفتند قرارداد تو را در سازمان لیگ یک میلیارد و 200 میلیون ثبت میکنیم. چون نمیخواهم دروغ بگویم این حرفها را میزنم. همان ابتدا 400 میلیون به من دادند و 200 میلیون هم در طول سال به من پرداخت کردند. یک میلیارد این پول باقی مانده و کلی مالیات برایش پرداخت کردم اما بقیه پول من مانده است. قدیمیها میگفتند سرمان برود حرفمان نمیرود ولی حالا متاسفانه تا حرفی میزنیم ما را روبهروی هواداران قرار میدهند.»
توفیقی حلقه واصل ماجرا
پاسخ این سوال را شاید پندار توفیقی بداند. شخصی که در زمان مدیریت بهرام افشارزاده هم مسوولیت نقل و انتقالات بازیکنان را بر عهده داشت و کارهای مالی را هماهنگ میکرد. آن زمان توفیقی در نشستهایی که مدیران باشگاه استقلال با بازیکنان و مربیان میگذاشتند حضور مییافت و درباره میزان مبالغ با آنها چانه میزد. این شخص که اکنون زمام امور در باشگاه استقلال را در دست گرفته و اخیرا نیز بدون سابقه فوتبالی به عنوان معاون ورزشی منصوب شده قطعا میتواند پرده از چرایی آن اتفاقات بردارد.
توفیقی که از افشارزاده اختیار کامل گرفته بود باید به ابهام بزرگی که ایجاد شده پاسخ دهد و برای افکار عمومی شفافسازی کند که اولا چرا باشگاه استقلال به صورت غیرقانونی اقدام به انعقاد قراردادهایی غیرواقعی کرده و رقم حقیقی توافق با مربیان و بازیکنان را دربرگههای قرارداد آنها ننوشته و به هیات فوتبال ارائه نکرده و دوم اینکه پرده از این حقیقت بردارد که چرا به همان توافق شفاهی نیز پایبند نبوده است.
افشارزاده هم مسوول است
درباره امتناع باشگاه استقلال از نگارش صحیح مبالغ قراردادها نباید نقش بهرام افشارزاده را هم غیرقابل انکار توصیف کرد. مدیری که همواره به نظم و انضباط تاکید داشت و هر گاه صحبت از سوابق و پیشینه میشد اعلام میکرد که مو لای درز کارش نمیرود و شفافیت مالی در زیر مجموعهاش موج میزند. بهرام افشارزاده حالا با اظهارات امیر قلعهنویی -که در زمان مدیریت وی روی صندلی سرمربیگری استقلال جلوس کرده بود- درباره انتقال اخبار نادرست به هیات فوتبال کاملا زیرسوال رفته است و بهتر است که در شرایط فعلی از سایه بیرون بیاید و درباره چرایی این اقدامهای نادرست شفافسازی کند. به یاد داریم که آن زمان وی به همراه مسوولان باشگاه استقلال بارها به این موضوع تاکید داشتند که قرارداد بازیکنان عینا همان است که در برگههای قرارداد شان نوشته شده اما مصاحبه قلعهنویی خط بطلانی کشیده به تمام آن ادعاها.
به جز قلعهنویی بازیکنان دیگری هم هستند ؟
از مدیران سابق استقلال پرسشهای دیگری هم داریم. به جز امیر قلعهنویی چند نفر دیگر به این شکل و شمائل قرارداد بستهاند؟
آیا حالا که امیر پس از سالها افشاگری کرده، میتوانیم شایعات آن روزها که میگفت باشگاه استقلال با بازیکنانی همچون امید ابراهیمی، آندرانیک تیموریان، خسرو حیدری و چند بازیکن دیگر به همین شکل قرارداد بسته را باور کنیم؟ اگر اینطور باشد باید پاسخ این سوال را هم دریافت که آیا این بازیکنان هم به مانند امیر قلعهنویی حقوق خود را از باشگاه استقلال دریافت نکردهاند یا باشگاه در مقابل تعهدات شفاهی به آنها خوش قول بوده که بعید است اینطور باشد به این دلیل که وقتی باشگاه در برابر سرمربیاش این عملکرد را دارد بیشک در برابر بازیکنان راحتتر زیر قول و قرارهای شفاهی و ثبت نشدهاش خواهد زد.
ضمن اینکه نباید فراموش کنیم در همان فصل آندرانیک تیموریان به دلیل بدقولیهای باشگاه استقلال نیمفصل به تراکتورسازی رفت که این تصمیم احتمالا ناشی از نادیده گرفته شدن قراردادهای شفاهی و البته کاملا غیرقانونی با بازیکنان است.
قلعهنویی پولش را میگرفت افشاگری میکرد؟
از زاویه دیگری هم میتوان به ماجرا نگریست. اگر امیر قلعهنویی همه مبالغی که به صورت ثبتی و شفاهی در قراردادش نوشته و گفته شده بود را میگرفت شاید اکنون هیچ گاه به این ماجرا ورود نمیکرد و پرده از تخلفات آشکاری که در باشگاه استقلال شده برنمیداشت.
قلعهنویی حالا که به حقوقش نرسیده دست به افشاگری زده در حالی که اگر از نگاه او این اقدام غیرقانونی و نادرست بود همان زمان باید از عقد قرارداد با باشگاه استقلال خودداری میکرد و زیر بار قراردادی نمیرفت که بخشی از آن در قرارداد ثبتیاش در هیات فوتبال نوشته نشده است. شاید قلعهنویی خیال میکرده حرف مدیران استقلال حرف است و آنها پای قول و قرار زبانی خود میایستند غافل از اینکه مدیران استقلال حتی به قرارداد ثبتی هم پایبند نبودهاند و به گفته قلعهنویی بخش قابل توجهی از همان قرارداد ثبت شده نیز پرداخت نشده است.