آنگاه كه حسينبنعلي(ع)، آموزگار بزرگ شهادت، خطاب به يارانش فرمود: «اني لا اري الموت الا سعاده و لا الحياه مع الظالمين الا برما» (مرگ را جز سعادت و خوشبختي نميبينم و زندگاني با ستمگران را جز هلاکت و بدبختي نميدانم)؛ سبكي را براي زيستن بر محور عزت و آزادگي بنا نهاد كه براي هميشه تاريخ الهامبخش مجاهدان راه حق و مشتاقان به آزادانه زيستن خواهد بود.
مروري بر آرمانها و آموزههاي مكتب حسيني ما را با حقايق و معارفي آشنا میکند كه ميتوان آنها را ارزشهايي فراتاريخي دانست كه نشانهاي از آن را در همه نهضتهاي حقيقتگراي تاريخي ميتوان يافت. در صدر همه اين آرمانها، حريت و آزادگي قرار دارد که حسين(ع) را به سرور و سالار آزادگان جهان بدل کرده است. دستيابي به اين آرمان برجسته يكي از نيازهاي امروز جامعه بشري و ضرورتهاي جمهوري اسلامي در مسير دستيابي به آرمانهاي نهضت اسلامي است. مسئله مبارزه با ظلم و جور را ميتوان هم در سياست داخلی و هم در سياست خارجی مورد توجه قرار داد. در سياست داخلی، پرهيز از تعدي و ظلم به حقوق ملت از سوی دستگاهها و نهادهايي كه به واسطه مأموريتهاي ذاتي خود نيازمند اقتدار و استيلا هستند (همچون دستگاه قضايي و نيروي انتظامي)، همچنين تلاش براي تقويت اركان مردمسالاري ديني كه بر حقوق و آزاديهاي ملت تأكيد دارد، يكي از نشانههاي تمسك به اباعبدالله(ع) خواهد بود.
در سياست خارجي نيز روح ايستادگي و استقامت در برابر استكبار جهاني و استعمارگران زيادهخواه و تأكيد بر شعار «نه شرقي نه غربي» و حمايت از مظلومان و مستضعفان عالم، آرمانهايي است كه منشأ و مبدأ آن را در حركت حسينبنعلي(ع) بايد جستوجو کرد. در جهاني كه نظام سرمايهداري ـ صهيونيستي، در تلاش است تا همه مخالفان و منتقدان خود را به بردگي مدرن و تسليم و وادادگي بكشاند، توجه به روح قيام امام حسين(ع) و تسليم نشدن در برابر فاسق و فاجر زمانه به خوبي ميتواند مانیفست سياست خارجه جمهوري اسلامي قرار گيرد.
تكرار هر ساله عزاي اباعبداللهالحسین(ع) فرصتي براي بازخواني اين دفتر عظيم تاريخي است. نهضت كربلا حقيقتي كهنه و مانده در دوردست تاريخ نيست! چراغی است كه همچنان روشنكننده راه حقيقتپرستان و آزاديخواهان و عزتمداران بوده و تا زمانه «تشكيل دولت موعود حق» باقي خواهد ماند، تا آن زمان كه وعده ظهور منتقم خون ثارالله فرا رسد!