به گزارش نما- شرق نوشت: اسپینرها چه هستند، چطور کار می‌کنند و چرا بحث‌برانگیزند؟
این روزها اسپینرها مورد توجه تمام کودکان هستند. امروز رایج‌ترین اسباب‌بازی برای کاهش اختلالات (ای‌دی‌اچ‌دی) بیش‌فعالی، اضطراب و توهم که به بازار عرضه می‌شود، اسپینرها هستند، اما آوردن آن به کلاس‌های درس ممنوع است.
اسپینرها چه هستند؟
آنها وسیله‌ای متشکل از بلبرینگ‌های کوچکی هستند که استفاده‌کنندگان آن (دختر یا پسر) می‌توانند در بین انگشتانشان آنها را بچرخانند. طبق بررسی صورت‌گرفته و اعلام نظر مصرف‌کنندگان، این اسباب‌بازی انرژی جنبشی تولید و حس دلپذیری ایجاد می‌کند و این حس چرخیدن، در فیلم‌های آموزشی در یو‌تیوب قابل مشاهده است.
اسپینرها چطور کار می‌کنند؟ آنها تماما براساس خواص فیزیکی کار می‌کنند
اسپینر از نظر سایت آمازون: بسیاری از اسپینرها برای کمک به افرادی با بیماری‌های اضطراب، توهم و بیش‌فعالی به بازار عرضه می‌شوند؛ برای مثال سایت آمازون توصیه‌های بزرگتری را برای تمرکز افرادی با بیماری‌های اشاره شده دارد، به‌علاوه فرصتی برای ظهور و ایجاد خلاقیت‌های استعداد‌های درونی وجود شماست. چرا بازار اسپینرها این‌قدر داغ شده است و از کجا می‌توان آنها را خرید؟ دانشمندان معتقدند که این ادعاها بیش از اندازه اغراق‌آمیز است. دکتر مارک راپورت، روانشناس کلینیک دانشگاه مرکزی فلوریدا که روی فواید حرکت در جلب توجهات افرادی با بیماری‌های بیش‌فعالی و عدم توجه مطالعه می‌کند، چنین اظهار نظر کرد: استفاده از وسایلی نظیر اسپینر، بیشتر برای سرگرمی است تا این‌که برای افرادی با عارضه بیش‌فعالی مفید باشد.
روانشناسان معتقدند روش‌های متنوعی از قبیل وسایلی نظیر فیجیت‌ها، ایجاد وقفه در فعالیت‌های دیجیتالی و دورکردن سرگرمی‌های اضافه برای بازگرداندن تمرکز کودکان روی درس وجود دارد. این وسایل همچنین می‌توانند بعضی مطالب را در مورد فیزیک یا حداقل در مورد بلبرینگ‌ها به کودکان بیاموزند. چطور باید این وقفه ایجاد شود؟
بیشترین بحث در مورد مدارسی است که ورود اسپینرها به کلاس را ممنوع کرده‌اند. کیت السون، مدیر یک مدرسه ابتدایی در اوانلسون ایلینویز به مجله شیکاگو تریبون اظهار داشت: اسپینرها باعث آشفتگی در کلاس‌های مدرسه او شده‌اند و بچه‌هایی با نیازهای خاص (بیماران مبتلا به بیش‌فعالی) در مدارس هستند که انتخاب‌های مناسب دیگری برای بی‌قراری آنها وجود دارد. درحالی‌که برخی والدینِ کودکانی با نیازهای خاص، مزایای این اسباب‌بازی را تحسین می‌کنند. یکی از وبلاگ‌نویسان که والدین یک کودک 8ساله مبتلا به اوتیسم است، در وبلاگ اوتیسم اورنس دات کام نوشت که دخترش به دلیل دیدن همکلاسی‌هایش که می‌خواستند مثل او بی‌قرار شوند، به هیجان آمد.
میریام جین نوشت: وسایلی مانند فیجیت مورد تأیید مدرسه، دختر او را به‌عنوان دختری متفاوت نشان می‌دهد، اما اسپینرها خیلی خوب هستند.
اسپینرها مانند دوستانش در او شور و شوق ایجاد نمی‌کنند، اما بیشتر وسیله‌ای است برای رهاسازی استرسی که در طول روز و در مدرسه روی وی بوده است. بیشتر مثل توپ استرس و اسباب‌بازی‌های بلوکی که می‌چرخند و قفل می‌شوند.
به‌نظر می‌رسد فهرست مدارسی که اسپینر را ممنوع کردند، درحال توسعه است و درحال حاضر شامل مدارسی در شهر‌های ماساچوست، بروکلین، نیویورک، فلوریدا، شیکاگو، ایلینویز و حتی در محدوده شهر منچستر در انگلیس است.
کلارا هرفون، متخصص کاردرمانی کودکان در کلیولند، به‌عنوان یک گزارش از واشنگتن‌پست مطرح کرد که حداقل یک آدم متخصص وجود دارد که از این ممنوعیت مأیوس شده است. این وسایل کوچک، باید ابزار فیجیت نامیده شوند نه اسباب‌بازی و اینها می‌توانند به‌عنوان بخشی از استراتژی موفق مدیریت رفتارهای بی‌قراری باشند، به شرطی که به‌عنوان یک قسمت طبیعی فرهنگ کلاسی معرفی شوند.
مزایای اسپینر چیست؟
شکی وجود ندارد که اسباب‌بازی‌هایی که می‌تواند به کودکان اجازه بی‌قراری دهد، برای کودکان مبتلا به اوتیسم مفید است. متخصصان کاردرمانی اغلب از اسباب‌بازی‌های حسی نظیر دیسک‌های لمسی، توپ‌های استرس و حتی خمیر‌ها و گل‌های بازی که برای آرام‌کردن کودکانی که مبتلا به بیماری‌های احساسی هستند، استفاده می‌کنند.
ایمنی اسپینر
یک گزارش غیررسمی در ماه ژوئن مبنی بر احتمال وجود سرب در این اسباب‌بازی‌ها منتشر شد که ممکن است باعث نگرانی والدین شود، اما فورا منزلتان را از وجود اسپینرها پاک نکنید. تامارا رابین یک مدافع جلوگیری از آلودگی‌های سربی که وابسته به هیچ دانشگاه یا موسسه تحقیقاتی نیست، 11عدد از اسپینرها را در منزل تست کرده و مقدار زیادی سرب در 2عدد از آنها یافته است. با وجود این، یافته‌های رابین نه‌تنها تکرار نشد، بلکه مجددا بررسی هم نشد و رابین تنها 11 عدد اسپینر را تست کرد.
شما می‌توانید مطالعه بیشتری روی سرب موجود در اسپینرها در لیو ساینس انجام دهید.
اسپینرهای آرامبخش؛ دروغی كه نباید باور كرد
۱۳۹۶/۷/۱۶
