بیماران سرطانی قابل علاجی وجود دارند كه بدلیل استفاده از طب سنتی،لاعلاج شده اند

به گزارش نما، چیزی به اسم طب اسلامی که امروز مد نظر مردم و بعضی از دست اندرکاران حوزه پزشکی و غیر پزشکی است و اغلب با توسل به این جملات، سرپوشی برای اقدامات غیر علمی خود می‌سازند وجود ندارد و ضرورت دارد قباحت این اقدام غیر اسلامی و غیر علمی که خدای نکرده موجب تحمیق مردم شریف شود را اعلام و اصرار کرد.
اما طب سنتی در ایران و در جهان دارای پشتوانه علمی است. یعنی بعنوان مثال اقداماتی که حضرت شیخ الرئیس ابوعلی سینا و یا حضرت رازی و غیره می‌کرده‌اند بنیان علمی داشته و دارد؛ چه در قالب مصرف گیاهان دارویی و چه مواد معدنی و چه رفتارهای تشخیصی درمانی. اما هرگز نباید این‌ها را طب اسلامی نامید؛ طب سنتی خود مقوله جدایی است و این تفاوت گرفتاری ساز است. متخصصین طب سنتی باید با همکاری متخصص علم بیولوژیک به زبان مشترکی برای بیان مطالب برسند.
آنچه بعنوان یک اصل باید مورد نظر باشد داشتن استاندارد علمی است که اغلب اوقات در طب سنتی رعایت نمی‌شود و به طور ویژه کسانی که تحصیلات دانشگاهی و علم مسئولانه ندارند، از آن دوری می‌کنند و اینجاست که بر سلامت مردم و بیماران لطمه می‌زند. بعنوان مثال در طب سنتی وقتی نسخه‌ای نوشته می‌شود که ذکر مقداری از گیاهان دارویی در آن وجود دارد، مثلاً 4 مثقال بنفشه، 2 مثقال سپستان، زیره و... از نظر علمی مقبول نیست؛ زیرا حتی در همان بازار محدود گیاهان دارویی هم تعریف واحدی ندارد و ده‌ها نوع از آن یا هر ماده مشابهی در بازار به آن اسم وجود دارد که قابل اعتماد نیست اینگونه نگاه کردن به سلامت مردم علمی نیست، انسانی نیست و ورای همه اسلامی نیست.
وزارت بهداشت، درمان، و آموزش پزشکی تلاش زیادی انجام داده تا بتواند این حوزه را جمع کند و از پتانسیل‌های بالقوه آن برای سلامت مردم و اقتصاد سلامت بهره ببرد، اما این اتفاق جاری نشده است و بسیاری از سردمداران طب سنتی و یا وابستگان کارهایی می‌کنند که واقعاً ذهن دلسوزان را گرفتار می‌کند.
در مرکز تحقیقات سرطان بطور متوسط هفته‌ای یک بیمار سرطانی داریم که با گول خوردن از این افراد، سرطان قابلِ درمان خود را به سرطان غیر قابل درمان تبدیل کرده‌اند و این یعنی فاجعه و ظلمی آشکار.
در حوزه سلامت طب مکمل، عنوان دیگری است که هم در قالب طب سنتی می‌گنجد و هم بطور مستقل، بعضی از رفتارهای آن سابقه در علوم قدیمی و بعضی هم در علوم جدید دارد. انرژی درمانی، فرادرمانی و الفاظ مشابه از این قبیل اگر چه در بعضی موارد پشتوانه علمی برای آنها وجود دارد، اما در بسیاری از موارد در بازار مکاره طبابت، به مردم لطمه میزند. اینهم باید بطور جدی مورد ارزیابی و استاندارد سازی قرار گیرد.. بهرحال فعلاً این سه عنوان مطروحه نقاط ضعف زیادی دارند که امیدوارم وزارت محترم بهداشت با استفاده از جایگاهی که به آنها داده است و بهره گیری از توان مندی افراد عالم و دلسوز بتواند سروسامانی به آنها بدهد.