به گزارش نما به نقل از خبرآنلاین: جلسه علنی امروز با جدال لفظی میان رئیس مجلس و کاظم دلخوش کارش را آغاز کرد.
گزارش کمیسیون اقتصادی درباره تخلفات منطقه آزاد ماکو موضوعي بود كه در دقايق اوليه مجلس در دستور كار قرار گرفت. در مسير بررسي اين گزارش بود كه كاظم دلخوش با تكيه بر اخطاري زبان به گلايه از اين گزارش گشود و زماني كه لاريجاني اين اخطار را درست تشخيص نداد، اسباب تنش لفظي ميان اين دو نفر فراهم شد.
دلخوش نماينده مردم صومعه سرا، گفت: رئيس كميسيون اقتصادي من را به عنوان سرگروه بررسي پرونده انتخاب كرد. اخطار من اين است كه به گزارش كارگروه سر سوزني توجه نشد.
لاريجاني به دلخوش، پاسخ داد: ما در قانون چنين چيزي نداريم. اين موضوع اشكال آيين نامه اي و قانون اساسي ندارد. كميسيون مامور به بررسي بوده است و ميتوانست كارگروه تشكيل دهد يا تشكيل ندهد. حالا تشكيل داده است اما به نظر كارگروه در كميسيون رأي نياورده است.
دلخوش در ميان صحبتهاي لاريجاني وارد شد و توضيح داد:آقاي رئيس من نمي خواهم ادامه بدهم،اجازه بدهيد مطالب ديگر را نگويم. شما اگر ميخواهيد اينگونه ادامه بدهيد يعني شأني براي نماينده ها قائل نيستيد.
لاريجاني هم خطاب به دلخوش گفت: چرا شأن قائل نيستم؟ اتفاقا اين بيان شما نشان ميدهد كه شأن قائل نيستيد. 10 نفر از نمايندگان گفتند كه در ماكو تخلف صورت گرفته است. اين را به كميسيون داده اند،كميسيون موضوع را رسيدگي كرد و در حين رسيدگي يك كارگروه تشكيل داد. حالا كارگروه نظر ديگري داشته و كميسيون آن نظر را نپذيرفته است. كجاي اين كار خلاف است؟ البته به نظر من احترام به نمايندگان همين است كه ما اصرار داريم و به آيين نامه عمل ميكنيم.
برخي در اين حين با گفتن احسنت لاريجاني را همراهي مي كردند.
دلخوش كه گويا از لحن صحبت لاريجاني دلخور شده بود. ادامه داد: آقاي دكتر ما كه به شما احترام ميگذاريم اما شما اول صبح اينجوري مي فرماييد؟ اين نحوه برخورد نيست! من سه دوره نماينده مجلس هستم. لااقل اشكال ندارد به من بگو دلخوش خفه شو و حرف نزن! من ساكت مي شوم.
لاريجاني كه تلاش ميكرد تا فضا را آرام كند، گفت: خواهش ميكنم احساساتي حرف نزنيد. اما دلخوش كه گويا خيلي از لاريجاني دلخور شده بود گفت كه «من اصلا ديگر صحبت نميكنم.»
رئيس مجلس تلاش كرد با توضيح موضوع، اين تنش را ختم به خير كند و گفت: خب به اندازه كافي صحبت كرديد ديگر. اخطار آقاي دلخوش اين است كه ما قسم خورديم بايد قانون رعايت كنيم،خب قسم خورديم كه بايد چه كار كنيم،بايد آيين نامه را رعايت كنيم. ايشان مي گويند رئيس كميسيون من را به عنوان كارگروه گذاشته و بررسي كرده ايم، اما حرف هاي من در كمييسيون مورد توجه قرار نگرفت. براساس آيين نامه ما بايد به نظر كميسيون توجه كنيم. اما خب ايشان اصرار دارند. به نظرم بحث را ادامه ندهيم.