آمده ام تا تو بسوزانی ام!

روزنامه شما:دلم هوای مشهد دارد ، این اولین باری ست که دل ام هوای جایی را دارد که با لحظه لحظه هایش آشناست، تمام صحنه ها پیش چشمان ام بیدار است. نشستن پشت آن پنجره های فولاد و طعم تلخ اسارت را چشیدن، و هوای آزادی در سر پروریدن! هوس نگاه کردن بر سرم زده، این حنجره فریادها دارد برای کشیدن! و بغض ها برای شکستن! این چشم ها هوس اشک دارند زیر آفتاب سوزان! اشک هایی که بیرون نزده بخار شوند از این همه داغی! دل ام هوای همان دو ساعت وسط ظهر را کرده که نماز میخواندیم و زیارت....
هیچ نشد یک دل سیر برایش صحبت کنم، نشد که سنگینی این دل را سبک کنم...
دل ام هنوز سنگین است... هزارتا حرف دارد برای امام اش که آنطرف تر نشسته و دارد مهربانی می کند! دلم تنگ است...
مهربانم! طناب امیدم امشب در دستان شماست!