مسعود پزشکیان، چهره اصلاح‌طلبی که روزگاری وزیر بهداشت دولت اصلاحات بود و اکنون بر کرسی نایب‌رئیسی مجلس دهم شورای اسلامی تکیه زده، طی سخنانی در یکی از دانشگاه‌های کشور به مناسبت روز دانشجو در پاسخ به پرسشی درباره اینکه آیا عزمی در مجلس برای مبارزه با مفاسد وجود دارد؟ هنگامی که با درخواست مجری برنامه مبنی بر اینکه کوتاه پاسخ دهد، روبه‌رو شد، گفت: خیر! عزمی وجود ندارد. اگر بخواهید موضوع را شرح می‌دهم؛ اما اگر پاسخ کوتاه می‌خواهید، باید بگویم خیر. اظهارات تأمل‌برانگیز نائب‌رئیس مجلس شورای اسلامی پرسش‌های مهمی را در برابر ما قرار می‌دهد؛ از جمله اینکه، آنچه در سال‌های گذشته درباره مبارزه با فساد در مجلس شورای اسلامی و به طور کل از سوی نظام اسلامی در بررسی پرونده‌هایی، چون اختلاس سه هزار میلیاردی و دیگر موارد انجام شد، اگر به معنای عزم مجلس و نظام برای مبارزه با فساد نیست، پس چه معنایی دارد؟ چرا آقای پزشکیان، در مقام یکی از مسئولان ارشد در خانه ملت به گونه‌ای سخن می‌گوید که القا شود مجلس با فساد سر مسامحه دارد؟ آیا این رویکرد منطبق با واقعیت و منطبق بر مصالح ملی است؟ افزون بر این، اگر فرض را بر صحت گفتار آقای پزشکیان هم قرار بدهیم، باید از ایشان در مقام نماینده ملت و فرد حاضر در هیئت‌رئیسه مجلس پرسید که نقش و سهم شما در این میان چیست؟ آیا مردم به شما رأی دادند تا به مجلس رفته و نقش منتقد به مجلس و نظام را بازی کنید یا وظیفه‌تان انجام مسئولیت‌های نمایندگی در دفاع از حقوق ملت و انجام وظایف نظارتی قوه مقننه است؟ باید به ایشان در جایگاه نایب‌رئیسی مجلس گوشزد کرد، اگر امروز به تعبیر شما عزمی در مبارزه با فساد وجود ندارد، آن را باید در خود جست‌وجو کنید و به دنبال چاره‌جویی برآیید، نه آنکه با سخنرانی و اظهاراتی از این دست افکار عمومی را نسبت به مجلس و نهادهای قانونی کشور بدبین و ناامید کنید.
