این روزها «کمپین من پشیمانم» در راستای انتقاد از عملکرد دولت روحانی مطرح شده و شاهد تبخیر سرمایههای انتخاباتی رئیسجمهور هستیم؛ بازیگران سینما، ورزشکاران، خوانندگان و برخی چهرههای شاخص اصلاحطلب جرئت پیدا کردهاند که از روحانی انتقاد کنند. حکایت رویگردانی این طیف با رویگردانی مردم متفاوت است؛ اما این برای ما خبر خوشی نیست که به دلیل ناکارآمدی دولت مردم از آن گریزان باشند؛ ما نباید از این اتفاق مسرور باشیم که چون دولت ناکارآمد است، مردم از اطرافش پراکنده میشوند؛ بسیاری از مردم فرقی میان دولت اصلاحطلب، اصولگرا و اعتدالی نمیدانند و هر دولتی را که رأی آورده است، خط مقدم نظام در حل مشکلات میدانند. اینکه جریان اصلاحطلب و جریانهای خارجی و حتی هنرمندان و... امروز منتقد دولت شدهاند به دلیل حل نشدن مشکلات مردم نیست؛ بلکه به علت سهمخواهیهایی است که در حال کلافه کردن دولت است. آنها به این دلیل که دولت نتوانست به مشکلات مردم زلزلهزده کرمانشاه رسیدگی کند، بر سر آن فریاد نمیزنند؛ اما به دلیل یک دانشجوی ستارهدار گلوی خود را پاره میکنند. آنها از اینکه برجام نتوانسته است اهداف نظام را محقق کند یا تأسیسات هستهای بتونریزی شده، پشیمان نیستند؛ ولی از این ناراحتند که چرا مذاکرات برای از دست دادن منافع ملی بیشتر ادامه نمییابد و... . بین نارضایتی و انتقاد ما از دولت و حامیان سابق آن هیچ اشتراکی وجود ندارد؛ ما دلسوز انقلاب و مردم هستیم و علاقهمندیم دولتی که با رأی ملت خادم آنها شده است، در رفع دغدغههای رهبر معظم انقلاب و مردم موفق باشد. ما هم مانند رهبر فرزانه انقلاب از دولت خواستههای عزتآفرین داریم. امام خامنهای در دیدار هیئت دولت بارها برای موفقیت دولت سفارشهایی را مطرح کردهاند؛ از جمله لزوم حفظ و تقویت روحیه مردمی و پرهیز از اشرافیگری، در نظر گرفتن کارآمدی، تدین، انقلابی بودن، پرکاری و جهادی عمل کردن در انتخاب همکاران و مدیران زیرمجموعه و... ؛ در همین راستا انتظارات ما هم از دولت همین موارد مذکور است که باید سرلوحه اقدامات قرار گیرد. دولت محترم هم نباید نگران پشیمانی عدهای فرصتطلب سیاستزده باشد و فرصت را برای خدمت به مردم و حل مشکلات آنها مغتنم بشمارد.