مقابله با یأس و نااميدي و تقويت روحيه اميدواري به آينده، يکي از ضرورتهايي است که جامعه بشري به آن نیاز دارد. در فضاي یأس، همه توانها حداقلي و اراده سست شده و مسير حرکت جامعه در سراشيبي انفعال و واگرايي خواهد بود؛ اما جامعه اميدوار مملو از شور و نشاط و انرژيهاي مثبتي است که حرکت و تلاش و تکاپو را اسب راهوار دستيابي به موفقيت و پيشرفت قرار داده است. در جامعه پراميد و بانشاط نيز اينگونه نيست که همه چيز وفق مراد باشد؛ اما اين جامعه ياد گرفته است هر چيز را در جاي خود ببيند و ضعفها و ناکاميها را بيش از اندازه بزرگ نکند. در اين جامعه همواره چيزهاي خوبي براي حفظ و تقويت اميد وجود دارد و با توجه به همانها است که رفع مشکلات و مقابله با ضعفها و ناکاميها نيز ممکن خواهد بود.
در اين بين، يکي از مهمترين مسائل و عواملي که ميتواند جامعه را از يک ذهنيت منفيباف و نااميد به سمت جامعهاي با ذهنيت مثبت و اميدوار سوق دهد، رسانه است. اين رسانهها هستند که با اتخاذ خط مشي صحيح ميتوانند جامعه را پرتوان و فعال کنند يا به انزوا و انفعال بکشانند.
برگزاري همايشي تحت عنوان «خبر خوب» با هدف گفتمانسازي و ترويج اخبار اميدواركننده، اتفاق مبارک و قابل توجهي در عرصه فرهنگ و رسانه است که بايد به استقبال آن رفت. خبر خوب، معادل خبرهاي فانتزي و الکي شاد کن نيست که چشم بر حقايق ببندد و تلخکاميها و معضلات و مشکلات را نبيند و آنچنان مصنوعي جلوه دهد که با مخاطب ارتباط برقرار نکند! خبر خوب تلاشي براي مواجهه اميدوارانه با حوادث و تحولات و نظاره همهجانبه رخدادها است تا ضمن ديدن مشکلات، استعدادها، ظرفيتها و تواناييهاي موجود براي حل مشکلات نيز ديده شود و حاصل آشنايي با آنها، روحيه دادن مضاعف به بدنه اجتماعي و مخاطبان براي رفع آن باشد.
توجه به «خبر خوب» ميتواند سرآغاز تحولي نو در فضاي رسانه در کشور باشد. جامعه اسلامي در روزگاري که همه رسانههاي صهيونيستي در شبکههاي ماهوارهاي و فضاي مجازي دست به دست دادهاند تا با القای يأس و نااميدي و «ما نميتوانيم» ملت بزرگ ايران را دچار انفعال کنند، بيش از پيش به توليد اين سبک از اخبار نيازمند است.