عدول از محكمات تشیع به نام اعتدال!

همزمان با انتشار اخباری مبنی بر اینکه آقای روحانی قرار است درس خارج حوزه را تدریس کند، وی در جملاتی که با واکنش استادان و مراجع تقلید مواجه شد، انتقاد از پیامبر اکرم(ص) و همچنین امام زمان(عج) را جایز شمرد و گفت: «همه باید انتقاد بشوند استثنا نداریم، تمام مسئولان در کشور قابل نقد هستند، ما در کشور معصوم نداریم، اگر یک وقتی امام زمان(عج) ظهور کرد آن وقت هم می‌شود نقد کرد. پیامبر(ص) هم اجازه نقد می‌داد. دیگه بالاتر از پیامبر(ص) در تاریخ نداریم. وقتی پیامبر(ص) صحبت می‌کرد، طرف بلند می‌شد روبه‌روی پیامبر(ص) و می‌گفت: «حرفی که داری می‌زنی نظر توست یا وحی است؟» اگر پیامبر(ص) می‌گفت نظر من است انتقاد می‌کرد و می‌گفت که من قبول ندارم. ما در زمان حکومت معصوم هم نقد داریم. اگر نقد توأم باشه با امید، اراده و راه حل درست، همیشه مفید است. باید راه حل بدهیم.» (18/10/96)
با وجود اینکه دولت در مقام حرف و شعار از نقد استقبال و در عمل با منتقدان برخورد می‌کند، اما درباره نقد ائمه معصوم(ع) باید این نکته را متذکر شد که متأسفانه جریانی در کشور در یک پروژه بزرگ‌تر به دنبال قرائتی حداقلی از اسلام و تشیع است؛ قرائتی که به آن اسلام اعتدالی، اسلام لیبرالی و اسلام میانه‌رو می‌گویند و مشتمل بر ارکانی است که عدول از محکمات و مبانی دینی اسلام و تشیع را در نظر دارد. در این زمینه اشاره به چند نکته ضروری است:
1‌ـ خطاناپذیری و عصمت رسول اکرم(ص) در گفتار و رفتار نیز از مسلّمات دین اسلام و مورد اتفاق قاطبة مسلمانان است. 2ـ خطاناپذیری اهل بیت‌(علیهم‌السلام) نیز در آیات قرآن کریم، از جمله آیة تطهیر و در روایات صحیح و متواتر فراوانی ذکر شده است. 3‌ـ ترویج گفتمان نقد ائمه معصوم(ع) از فضاهایی است که جریان امپریالیستی غرب به شدت به دنبال آن است و آن را ترویج می‌کند؛ چنانکه از ده سال پیش ایجاد شبکه‌های مسلمان لیبرال و میانه‌رو در جهان اسلام مورد مطالعه اتاق‌های فکر آمریکا بوده است. 4‌ـ در اسلام میانه‌رو مورد تبلیغ آمریکا چند ویژگی اصلی نهفته است: جانبداری از دموکراسی غربی، به رسمیت شناختن حقوق بشر بین‌المللی، تساوی جنسی، آزادی عبادت و... .
امیدواریم که بیان این تئوری عجیب از روی اشتباه بوده باشد و این گمان درست نباشد که برنامه سه سال آینده رئیس‌جمهور به جای دیپلماسی‌ـ اقتصاد پنج سال گذشته، گفتمان دین‌ـ آزادی خواهد بود.