رابطه دراویش پاسداران و دختران خیابان انقلاب

حوالی دوشنبه شب گذشته، اغتشاشگرانی كه از آنها با عنوان دراویش گنابادی یاد می‌شود در محل خیابان پاسداران تهران ضمن سردادن شعار علیه نظام اسلامی و تخریب اموال عمومی، با نیروی انتظامی درگیر شدند.

به گزارش نما، اوباش حاضر در این درگیری همچنین با یک دستگاه اتوبوس و یک خودروی سمند نیز به سمت نیروهای پلیس حمله بردند که در این حادثه ۳ نفر از پرسنل ناجا و یک بسیجی به شهادت رسیدند. در این درگیری‌ها یک بسیجی دیگر نیز بر اثر اصابت ضربات قمه اغتشاشگران به فیض شهادت رسید.

در هیجانات مربوط به این رخداد تأسف‌برانگیز و ضد امنیتی، تأملاتی وجود دارد پیرامون کسانی که چندوقتیست از هر اعتراضی در خیابان‌های پایتخت ایران حمایت می‌کنند. از اغتشاشات دیماه ۹۶ تا اقدام غیر متمدنانه موسوم به دختران خیابان انقلاب برای کشف حجاب تا اغتشاش و اعتراض کسانی تحت عنوان دراویش گنابادی!

جالب آنکه حمایت‌های اشاره شده گاهی حتی با ارسال ضرورت فرکانس «تحرّک خیابانی» و حتی «پیکار با نظام» نیز همراه بوده است...

*رخداد غیر متمدنانه دختران خیابان انقلاب، اغتشاشات دیماه و تحرک اوباش موسوم به دراویش خیابان پاسداران شباهت‌های غیر قابل انکاری با هم دارند.

هر سه در «خیابان» رخ داده‌اند، هر سه رفتاری اعتراضی ضدنظام هستند و «نظام اسلامی» محل تمرکز اعتراض در هر سه است و جالب‌تر از همه اینکه در قبال هر سه اتفاق نیز صدای تشویق علنی یا تلویحی کسانی از داخل یک جریان سیاسی خاص به گوش می‌رسد.

تشویق‌هایی که حتی مدت‌ها قبل‌تر از تمام این رخدادهای کور خیابانی صورت گرفته و در ذهن افکار عمومی پمپاژ شده‌اند...

ما در این اپیزود برای جلوگیری از اطاله کلام و صرفاً از جهت ایجاد تأمل و اثبات وجود «اتاق عملیات تحرک خیابانی»؛ گفته‌هایی مستند را بدون ذکر نام و منبع برای مخاطبان محترم ذکر می‌کنیم تا نگاهی واقعی‌تر به علت تحرکات خیابانی چند وقت اخیر در تهران شکل بگیرد.

بدیهیست که یک دلیل دیگر ما برای عدم ذکر نام و منبع اینست که مخاطبان محترم صرفا بر اساس محتوای گفته‌ها درباره این تحلیل مهم مبنی بر وجود یک اتاق عملیات مشترک و پیگیر، قضاوت کنند.

آن گفته‌ها از این قرارند:

_مفهوم دعوت به پیکار با نظام، اغتشاش و تلاش برای گرم نگه‌داشتن تنور تحرکات خیابانی در تمام این جملات محرز و مشخص است.



یکم: مردم مستأصل، بین خودکشی یا شورش، احتمالا شورش را برمی‌گزینند شاید نجات یابند.

دوم: بستر اعتراضات (منظور، اغتشاشات دیماه است) پابرجاست...

سوم: مثل ماجرای به خیابان آمدن برای پاشایی؛ فشار اجتماعی ایجاد کنید

چهارم: -روحانی- باید سه سال دیگر در پاستور بماند: سه سالی که دستخوش اعتراضات پی در پی خواهد بود، اعتراضاتی که مانند موج دریا عقب می روند و با شدت بیشتر باز می گردند.

پنجم: در آینده باید منتظر خیزش‌های رادیکال‌تر، وسیع‌تر و بن‌افکن‌تر و شالوده‌شکن‌تر از آن چیزی باشیم که امروز تجربه کردیم. این نهال بر زمینی روییده است؛ این نهال در این زمین، امکان روییدن و تناورشدن داشته است. این زمین با مختصات خود سرجای خود است. اما مشکل این زمین چیست؟ این زمین، از یک جهت، آفت‌زده است.

و ششم: این طبیعت مردم است که زمانی تحت فشار هستند خود به خود به سمت یک شعار می‌روند: مصداق چنین وضعیتی را در آیه هفتاد و پنجم سوره نساء مشاهده می کنیم.

(آیه ۷۵ سوره نساء: و چرا شما در راه خدا [و در راه نجات] مردان و زنان و کودکان مستضعف نمی ‌جنگید همانان که می‌ گویند پروردگارا ما را از این شهری که مردمش ستم‌پیشه‌ اند بیرون ببر و از جانب خود برای ما سرپرستی قرار ده و از نزد خویش یاوری برای ما تعیین فرما)

_مفهوم دعوت به پیکار با نظام، اغتشاش و تلاش برای گرم نگه‌داشتن تنور تحرکات خیابانی در تمام این جملات محرز و مشخص است.

جالب آنکه باید اشاره کنیم در کنار این دعوت به تحرک خیابانی؛ مقولاتی دیگر مثل تأکید بر مفسد بودن نظام اسلامی، ناکارآمدی نظام و ناامیدی مردم در کنار حمایت از کشف حجاب دختران خیابان انقلاب [۱] نیز در اظهارات صاحبان گفته‌های بالا و سمپات‌های سیاسی آنها وجود دارد.

برایند این تأملات و تحلیل پیرامونی آنها اینطور می‌گوید که عده‌ای به همراهی جویبارهای کوچک و موج شدن آنها دل بسته‌اند!

مهدی محمدی، تحلیلگر سیاسی و کارشناس مسائل استراتژیک نیز به تازگی در مطلبی با عنوان«دراویش مسئله اصلی نیستند» پیرامون اغتشاش دراویش گنابادی در خیابان پاسداران تهران نوشته است:

«مسئله اصلی در ناآرامی‌های دیشب تهران دروایش نیستند. این یک آدرس غلط است. اساسا دروایش هر گز در ایران یک "مسئله" نبوده‌اند. مسئله از یک سو اراده واضح و رصد شده ضد انقلاب بویژه منافقین است برای "ایجاد خشونت پی در پی و مزمن" در کشور و حرکت به سمت پروژه "تخریب ایران"؛ و از سوی دیگر، پروژه یک جریان سیاسی کاملا شناخته شده در کشور که خشونت را فرصتی برای باج خواهی از کشور و مردم می داند.»[۲]

گفتنیست، برخی محافل تحلیلی از چند سال قبل مسئله بروز اغتشاش خیابانی به بهانه اقتصاد و سیاه بودن وضع موجود، با محتوای اغتشاش و «اعتراض ظالمانه علیه نظام اسلامی» را مورد پیش‌بینی قرار داده بودند.

1_ mshrgh.ir/831829

2_ mshrgh.ir/833158

۱۳۹۶/۱۲/۲

اخبار مرتبط