خوش رقصی های رامنی برای لابی صهیونیستی

محمد نورى - پنجاه وهفتمين انتخابات رياست جمهوري آمريكا كه به زودي(6 نوامبر) برگزار خواهد شد. در اين انتخابات، «ميت رامني» فرماندار پيشين ايالت ماساچوست و نامزد حزب جمهوريخواه، رقيب اصلي باراك اوباما رئيس جمهور فعلي آمريكا است. از يك سو ناتواني آمريكا در برابر اقتدار جمهوري اسلامي ايران و از سوي ديگر فشار رژيم صهيونيستي بر دولت اين كشور سبب شده است تا ايران تبديل به يك موضوع مهم تبليغاتي بين نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري اين كشور شود . رامني و حزب متبوعش در جريان رقابت هاي مقدماتي انتخابات سندي با عنوان «قرن آمريكا» منتشر ساخت كه خطوط كلي سياست خارجي اين كشور و به ويژه رويكرد وي به ايران را اعلام مي كرد. در اين سند، از ايران در كنار كره شمالي، ونزوئلا و كوبا، به عنوان كشورهاي «غيرقابل پيش بيني» كه صلح جهان را در خطر قرار داده اند، ياد شده است. البته مواضع تند و تيز رامني تنها به ايران محدود نمي شود. وي درباره كشورهاي ديگر از جمله روسيه و چين نيز سخناني گفته كه به باور برخي تحليلگران، در صورت برگزيده شدن وي، مي تواند موجب تيره شدن روابط آمريكا با اين كشورها شود.

رامني كيست؟

«ويلارد ميت رامني» متولد سال 1947 ايالت ميشيگان آمريكا است. او ليسانس خود را از دانشگاه «بريگهم يانگ» گرفت و سپس كارشناسي ارشد مديريت را همزمان با دكتراي خود در رشته حقوق از دانشگاه هاروارد دريافت كرد. وي يك سرمايه دار و يك مسيحي ميانه رو از فرقه «مورمون» است. رامني در سال 1969 با «آن ديويس» ازدواج كرد.

رامني در خانواده يك سياستمدار متولد شد. پدرش، جورج دبليو رامني، فرماندار ايالت ميشيگان و از سياستمداران كهنه كار آمريكايي است. وي از دهه 1970 ميلادي با بنيامين نتانياهو، نخست وزير رژيم صهيونيستي دوستي قديمي دارد. رامني يكي از بنيانگذاران و مديران شركت مالي «ب ين كپيتال» است. او در انتخابات سنا در سال 1994 از ايالت ماساچوست كانديدا شد؛ اما رقابت را به «ادوارد ام. كندي» باخت. او در سال 2002 در انتخابات فرمانداري در ماساچوست پيروز شد و تا سال 2006 فرماندار اين ايالت بود ولي در اين سال، ديگر كانديداي اين پست نشد. رامني از نامزدان اصلي حزب جمهوريخواه براي انتخابات رياست جمهوري آمريكا در سال 2008 بود كه البته در نهايت مورد اقبال واقع نشد و سرانجام «جان مك كين» كانديداي اين حزب شد. او در 11 آوريل سال 2011 اعلام كرد مي خواهد كانديداي انتخابات رياست جمهوري سال 2012 شود. از آن تاريخ تاكنون رامني براي اينكه بتواند در اين انتخابات از رقيب دموكرات خود پيشي بگيرد بيش از او براي لابي صهيونيستي خوش رقصي كرده است. او با اظهارات تند ضد ايراني خود در صدد جلب نظر مثبت لابي صهيونيستي براي تكيه بر كرسي رياست جمهوري آمريكا است. با نگاهي به مواضع ضدايراني ميت رامني، فردي كه به داشتن مواضع جنگ طلبانه و ضدايراني مشهور است، مي توان به پاسخ چرايي اين موضع گيري ها رسيد.

برخي مواضع ضد ايراني رامني

1- راديو رژيم صهيونيستي به نقل از ميت رامني در مصاحبه با شبكه تلويزيوني آمريكايي سي بي اس، عنوان كرد : ايران بايد بداند كه از نظر آمريكا، دستيابي تهران به سلاح اتمي، امري غيرقابل قبول و غيرقابل پذيرش است . بايد به حكومت ايران فهماند كه براي مقابله با جاه طلبي هاي اتمي آنها، همه گزينه ها از جمله حمله نظامي در دستور كار آمريكا قرار دارد و آمريكا بايد به هر شكل ممكن از دستيابي ايران به سلاح اتمي جلوگيري كند .

2- ميت رامني مي گويد كه برنامه هسته اي ايران «بزرگ ترين شكست» اوباماست . رامني وعده داده كه در صورت پيروزي در انتخابات رياست جمهوري، راه و روش متفاوتي نسبت به اوباما در قبال برنامه هسته اي ايران در پيش خواهد گرفت .

3- خبرگزاري فرانسه به نقل از رامني نوشت : «رئيس جمهور اوباما سياست تعامل با احمدي نژاد را در پيش گرفت و آن سياست كارساز نشد و در نتيجه آنها به سلاح هسته اي نزديك تر شدند . من رويكرد كاملاً متفاوتي در قبال ايران خواهم داشت و به هر حال اين رويكردي است كه سرانجام رئيس جمهوري نيز به آن خواهد رسيد . اين سياست با تحريم هاي فلج كننده اي كه بايد زود تر از مدت هاي پيش اعمال مي شد، شروع مي شود.»

4- صداي آمريكا به نقل از رامني در گفت وگو با روزنامه هاآرتص (قديمي ترين روزنامه رژيم صهيونيستي) آورده است : «به عنوان رئيس جمهور، از حمله نظامي احتمالي اسرائيل به ايران دفاع مي كنم، نخست وزير نتانياهو همواره بايد كاري را انجام دهد كه احساس مي كند بهترين منافع را براي ملتش در بر دارد .»

در جاي ديگري اين راديو به نقل از «رامني» در گفت وگو با يكي ديگر از رسانه هاي رژيم صهيونيستي به نام «حايوم» مي گويد : تعهد من به انجام هر كاري است كه از (مسلح شدن به سلاح) هسته اي در ايران جلوگيري كند .

5- ميت رامني كانديداي جمهوريخواه انتخابات رياست جمهوري آمريكا در يك برنامه تلويزيوني گفت: «اگر رئيس جمهور شوم، براي حمله به ايران از كنگره اجازه نمي گيرم.»

6- نشريه «آتلانتيك» به نقل از رامني نوشت: من به شما اطمينان مي دهم، اگر رئيس جمهور شوم، ايراني ها هيچ ترديدي نخواهند داشت كه من در صورت لزوم، دست به حمله نظامي مي زنم.نكته قابل توجه در اين شرايط اينكه؛ بازي هاي انتخاباتي آمريكا اكنون به مرحله جلب حمايت بيشتر لابي هاي صهيونيستي رسيده و لذا اعمال فشار هرچه بيشتر بر ايران، آن چيزي است كه رامني براي خوش رقصي هرچه بيشتر براي صهيونيست ها از خود نشان مي دهد و اين در حالي است كه فضاي سياسي آمريكا در آستانه انتخابات اين كشور به سمت مخالفت با طرح هاي جنگ طلبانه لابي صهيونيست ها در حال تغيير است. اين در حالي است كه بنا به موارد فوق الذكر، اين نامزد جمهوريخواهان به حمايت همه جانبه از طرح هاي ضدايراني صهيونيست ها مي پردازد.اگرچه نگاه ميت رامني به ايران برگرفته از سنت سياست خارجي جمهوريخواهان است، اما وضعيت انتخاباتي نيز ايجاب كرده تا با اعمال فشار بر رقيب در حوزه هايي همچون ايران، آراي انتخاباتي خود را افزايش دهد .

آمريكايي ها هنوز جنگ دشوار در عراق را فراموش نكرده اند و مشتاق پايان نبرد طولاني آمريكا در افغانستان هستند و به همين دليل سياست هاي «رامني» كه لحني جنگ طلبانه دارد، مي تواند به انتخاب او در ماه نوامبر، آسيب بزند .

و نكته پاياني اينكه، نه تنها افكار عمومي آمريكا به سمت دوري از تنش و درگيري مجدد آمريكا در جهان پيش مي رود، بلكه آرا و نظرات نخبگان و متخصصان آمريكايي نيز به سمت دوري از تنش و جنگ تمايل دارد. در اين مورد اخيراً موسسه آمريكايي «نشنال ژورنال»، در تاريخ هاي 4 تا 61 ژوئيه (14 تا 26 تير 1391) نظرسنجي از 56 متخصص امنيتي آمريكايي به روش مصاحبه حضوري درباره ديدگاه هاي رامني عليه ايران انجام داده كه به نتايج جالبي دست پيدا كرده است. سوال اصلي در اين نظرسنجي اين بوده كه آيا با اظهارات ميت رامني كه گفته است ايران هسته اي بزرگ ترين تهديد براي جهان محسوب مي شود، موافقيد يا مخالف؟؛ كه در پايان، 73 درصد پاسخگويان با اظهارات رامني مخالف و تنها 27 درصد با آن موافق بوده اند.

باتوجه به موضع جنگ طلبانه اخير رامني در خصوص ايران و سوريه پيش بيني مي شود، هرچه به زمان برگزاري انتخابات در 6 نوامبر نزديك مي شويم، خوش رقصي او براي رژيم صهيونيستي بيشتر شود و او بايد چيزي بگويد كه ارزش آن بيشتر از سخنان عادي براي لابي هاي صهيونيستي باشد.