آزادی مذهبی نه آزادی فتنه‌انگیزی

تعرض به سفارت کشورمان در پایتخت انگلیس در پیش چشمان پلیس این کشور که گفته می‌شود به دست طرفداران و اعضای فرقه‌ شیرازی صورت گرفته است، برگ دیگری از سیاست دوگانه‌ دشمنان نظام؛ «ارتجاع و نفاق داخلی» و «توطئه‌ خارجی» را نمایان کرد که به مثابه دو لبه یک‌ قیچی درصدد ناامن‌سازی جمهوری اسلامی ایران، امنیتی کردن فضا و ارائه‌ تصویر ضد حقوق بشری از نظام هستند، به ویژه آنکه این اتفاق با سفر ولی‌عهد عربستان سعودی، محمدبن‌سلمان به انگلیس همزمان شده است.
به عبارت دیگر، تحرکات اخیر فرقه دراویش گنابادی در تهران و حرکت غیرقانونی و فتنه‌انگیزانه‌ طرفداران فرقه شیرازی در لندن، به خوبی نشان می‌دهد براساس یک سناریوی حساب ‌شده و از پیش طراحی شده، تلاش می‌شود جمهوری اسلامی ایران درگیر کشمکش‌های فرقه‌ای‌ـ مذهبی شود. در واقع، به نظر می‌رسد دشمن برای عملیاتی کردن و اجرای ‌راهبرد کلان خود در قبال جمهوری اسلامی ایران که در برهه‌ کنونی مبتنی و متمرکز بر ناامن‌سازی درونی است، با توجه به شکست‌ در پرونده‌های گوناگون منطقه‌ای و همچنین با در نظر گرفتن بافت متنوع و موزائیک‌گونه‌ مذهبی، قومی، فرهنگی و زبانی کشور بر استفاده از ظرفیت‌های بالقوه‌ فرقه‌ها و جریان‌های عقیدتی‌ـ مذهبی ضد انقلاب برای به آشوب کشاندن ایران اسلامی و تضعیف نظام حساب ویژه باز کرده است. از این ‌رو، شرایط موجود، هوشیاری مضاعف مردم و نیروهای اطلاعاتی، امنیتی و انتظامی را طلب می‌کند.
همچنین در پاسخ به کسانی که با وقوع این فتنه‌ها، جمهوری اسلامی را به نقض آزادی مذهبی متهم می‌کنند، باید گفت در چارچوب قوانین نظام اسلامی، آزادی مذهبی پذیرفته شده است، اما آزادی اقدامات غیر قانونی، ضد امنیتی، توهین به مقدسات، انجام حرکات تفرقه‌انگیزانه و وحدت‌شکنانه و... برای هیچ گروه و فرقه‌ای وجود ندارد. در واقع، انجام این قبیل اقدامات از سوی هر فرد و گروهی جرم بوده و هویت مذهبی و فرقه‌ای آن به هیچ ‌وجه مستمسکی برای مصونیت او نخواهد بود. به بیان دقیق‌تر، برخورد با کسانی که به فرقه یا گروهی خاص وابسته هستند، به دلیل هویت فرقه‌ای آنها نیست، بلکه به دلیل اقدامات آنها است؛ اقداماتی که چنانچه هر شهروندی، ولو شیعه انجام دهد، بازخواست خواهد شد.