رهبر معظم انقلاب اسلامي امسال را سال «اقتصاد مقاومتي؛ توليد و اشتغال» نامگذاري کردند و با تأکيد بر اين حقيقت که اقتصاد مقاومتي يک مجموعه است و اين مجموعه اگر فقط در زير نام اقتصاد مقاومتي مورد توجّه قرار بگيرد، ممکن است چندان منشأ اثر نباشد؛ علاج را در اين ديدند که اين مجموعه را به نقاط مهم تقسيم کرده و براي هر نقطه کليدي و مهم يک فصلي از زمان را اختصاص دهند و از مسئولان و افراد شاخص و از آحاد مردم بخواهند که همه همت خود را بر روي آن نقاط کليدي متمرکز کنند!
اما امسال متأسفانه بخشي از فرصت دولت در حال گذار به انتخابات معطوف شد و تا تشکيل کابينه جديد، نزدیک به نيمي از سال از دست رفت. در نيمه دوم نيز سياستهاي دولت به طور کامل معطوف به اقتصاد مقاومتي نبوده و همچنان چشم به راه گشايشي است که پس از برجام وعده آن داده شده بود و متأسفانه با حضور رئیسجمهوري ديوانه در آمريکا، کور سوي اميد اين جريان نيز به خاموشي گراييده است!
بدون شک، در تحليل ناآراميهاي دي ماه عدم توجه صحيح دولت به توصيههاي رهبري نقش اساسي داشته است. کافي است مروري بر مطالبات و شعارهاي داده شده در اين تجمعات را پیش از آنکه بيگانگان ميداندار آن شوند، مرور کنیم تا معلوم شود چه اندازه بيکاري و در مجموع آنچه تحت عنوان مشکلات معيشتي که ترکيبي از معضلات اقتصاديـ اجتماعي است، در شکلگيري اين حوادث نقش داشته است. بدون شک، اگر چنين توصيههايي مورد توجه کامل قرار ميگرفت، امروز شاهد آن نبوديم که رهبر حکيم انقلاب اسلامي با صراحت اعلام کنند: «درباره عدالت ما عقبمانده هستيم، خودمان اعتراف ميکنيم! در همه زمينهها پيشرفت اتفاق افتاده اما در زمينه عدالت بايد کار کنيم و بايد از مردم و خدا عذرخواهي کنيم. درباره عدالت مشکل داريم.»
اکنون چرخ روزگار ما را به پايان سال 1396 رسانده و زمان پاسخگويي فرا رسيده و ملت و رهبري منتظرند مسئولان امر پاسخ دهند که در زمینه توليد ملي و اشتغال چه اقدامات حائز اهميتي انجام دادهاند و تا چه اندازه اين دو مؤلفه مهم در اقتصاد کشور را پيش بردهاند! اميد که اين پاسخها مستدل و قانعکننده بوده و اگر قصور و تقصيري نيز وجود داشت، لااقل شجاعت و جسارت عذرخواهي وجود داشته باشد!