قاچاق زیبایی بدون نظارت ناظران

مطهره سادات هاشمی- در میان همهمه داخل واگن و فروشنده­ هایی که اجناس رنگارنگ می­فروشند به سختی

می ­شود صدای ضبط شده­ای را که از بلندگوها ایستگاه را اعلام می­کند بشنوی. میان این همهمه فروشنده­ها و مسافران با یک تخمین چشمی می­توان به جرأت گفت حجم بسیاری از محصولات ارائه شده در مترو را وسایل آرایشی به خود اختصاص داده ­اند که فروشنده ­ها با اصرار به برند بودن آنها و اینکه قیمت عرضه ­شان از قیمت مغازه به خاطر فروش در مترو کمتر است مشتری­ ها را به خودشان جلب می­کنند. صرف نظر از درست یا نادرست بودن فروشندگی زنان در مترو، این مسئله به ذهن می­آید که به چه علت این ابزار آرایشی با قیمتی بسیار کم و البته کیفیتی معمولی و گاهی پایین عرضه می­شوند؟ و ضامن سلامت بودن این وسایل که میزان مصرف­ کننده زیادی را به خود اختصاص داده است کدام نهاد است؟

البته وضعیت لوازم آرایش عرضه شده در فروشگاه­های بهداشتی و داروخانه­ ها نیز دسته­کمی از مترو ندارد؛ زیرا در بسیاری از موارد عرضه این محصول پرمصرف در ایران بدون نظارت مبادی ورودی و خروجی کالا و یا حتی وزارت بهداشت صورت می ­گیرد. «کشف ۹۰ هزار قلم لوازم آرایشی قاچاق در ایلام»، « کشف ۵۸۰ میلیون تومان دارو و لوازم آرایشی قاچاق در خراسان رضوی»، «کشف ۱۴۰۰۰ قلم لوازم آرایشی و بهداشتی قاچاق در بجنورد»... این خبرها و ده‌ها خبر دیگر در زمینه قاچاق لوازم آرایشی و بهداشتی در سال‌های گذشته به کرات شنیده شده و با این وجود هنوز اقدامی موثر برای مبارزه با قاچاق این بخش صورت نگرفته است و همچنان به سادگی می ­توان در بازار به آنها دسترسی پیدا کرد گذری بر بازار لوازم آرایشی کشور گویای آن است که بخش قابل توجهی از این بازار در دست کالاهای قاچاق است و مراکزی که به فروش لوازم آرایشی وارد شده از مجاری رسمی می‌پردازند قیمتی به مراتب بیشتر برای کالای خود اعلام می‌کنند. بر همین اساس حتی بسیاری از خریداران این بازار هم ترجیح می‌دهند برای پرداخت هزینه کمتر از کالاهایی که به شیوه قاچاقی وارد شده‌اند استفاده کنند.

در این میان مسئولان مختلف نیز بر حجم بالای قاچاق در این بخش تاکید داشته و رقم‌هایی بین ۵۰ تا ۷۰ درصد را اعلام می‌کنند. معاون مدیرکل مبارزه با قاچاق کالاهای هدف از تامین ۶۳ درصدی لوازم آرایشی به شکل قاچاق خبر داده و گفته که طبق برآوردهای انجام شده، قاچاق لوازم آرایشی و بهداشتی در سال ۱۳۹۵حدود ۱.۵ میلیارد دلار بوده که از نظر مقدار، فراوانی بالایی دارد. این میزان از مصرف و ورود کالای قاچاق به منزله خروج ارز از کشور است. علاوه بر آن عدم تضمین سلامت این محصولات برای مصرف­ کنندگانی که تقریبا مشتری دائم و روزانه آنها هستند موضوعی است که به هیچ وجه مورد توجه قاچاقچیان قرار ندارد و آنها تنها به بهانه سود بیشتر حاضرند سلامت زنان را به خطر بی اندازند.

اما در سوی دیگر ماجرا خروج ارز از کشور قرار دارد، با عبور از این مقوله که آیا استفاده از این کالا در حال حاضر در کشور ما در حد افراط قرار دارد باید گفت تقویت محصولات داخلی در این حوزه حداقل برای بانوانی که افراط­ گرایانه به ماجرای آرایش نگاه نمی­کنند می­تواند علاوه بر تضمین سلامت زنان و سازگاری هرچه بیشتر محصولات بومی با این طیف، درآمد مناسبی از این مهم کسب کنند.

به هرترتیب قاچاق هرچه که می­ خواهد باشد مخل چرخش چرخ­های اقتصاد کشور است و ایجاد این اختلال اکنون به واسطه ورود 63 درصد کالای قاچاق آرایشی به کشور هشداری اقتصادی و البته فرهنگی به حساب می­آید هشداری که اگر مثل برخی از پدیده ­ها جدی گرفته نشود تبدیل به بحران خواهد شد و آن وقت زمان زیادی برای حل و فصل آن وقت لازم است و تجویز آنتی ­بیوتیک­ های موقت هم نمی­تواند به بهبود بیماری فرهنگی و اقتصادی که زلفشان به یکدیگر گره خورده است کمک کند.