مهدی یکتا- لیگ هفدهم با همه فراز و نشیبهایش در حالی به پایان رسید که پرسپولیس چند هفته زودتر قهرمانی خود را مسجل کرد. «برانکو» پرسپولیس را پس از سالها ناکامی و چرخ زدن در دایره باطل صاحب جام قهرمانی کرد؛ آن هم نه یکبار بلکه دو بار!
در ستایش «برانکو» ما و سایر رسانهها بارها قلمفرسایی کرده و به تمجید از این مربی کروات پرداختیم، اما جور دیگر هم میتوان به او نگریست.
«برانکو» شخصیت خاصی دارد، به خبرنگاران و رسانهها احترام میگذارد و همه تأیید میکنند او یک جنتلمن واقعی است. با این وجود همین برانکو ضعفهای آشکاری هم در کاراکتر مربیگری خود دارد. او زمان سرمربیگری در تیم ملی ایران نیز تحسینبرانگیز آغاز کرد. قهرمان بازی های آسیایی 2002 آسیا (چین) به نمایش گذاشت. در ادامه اما وارد لجبازی با برخی بازیکنان شد و نسبتاً خوب ادامه داد و در نهایت تلخ و زشت همه چیز را به پایان رساند. مرد کروات حتی پس از برجام جهانی 2006 آلمان به ایران بازنگشت
پس از 9 سال به ایران آمد و هدایت تیم پرسپولیس را بر عهده گرفت. بی وقفه شروع به کار کرد. برای تیمش وقت گذاشت و وقت خود را صرف آنالیز، تحقیق، طراحی تمرین، جذب بازیکن و... کرد که به وضوح آثار آن در پرسپولیس مشخص شد. سیستم 2-4-4 لوزی که مبتنی بر پاسهای کوتاه، استفاده از فضاهای ایجاد شده در دفاع حریف و آرامش در اجرای کار تیمی بود، از جمله ویژگیهای تیم «برانکو» به شمار میرفت.
ت و 9 سال از ایران دور شد.
اما در ادامه تغییر تاکتیک داد. از 2 هافبک با ویژگیهای دفاعی صرف استفاده کرد و 2-4-4 لوزی به 2-4-4 خطی با دفاع مطلق تغییر روش داد. فوتبال زیبا جای خود را به فوتبال نتیجهگرا داد که در انتهای فصل و لیگ هفدهم به نازیبا توأم با شکست تبدیل شد!
با این وجود برانکو اصرار داشته و دارد که تیمش نیازی به «محسن مسلمان» تأثیرگذارترین هافبک سه، چهار سال اخیر پرسپولیس ندارد. او پرسپولیس را بدون محسن مسلمان به زمین میفرستد که شکستهای اخیر برابر ذوبآهن و سایپا رقم بخورد.
باری، مدل مربیگری برانکو همین است. کاری را عالی شروع میکند. خوب ادامه میدهد و زشت به اتمام میرساند. او امروز از محبوبیت بالایی نزد هواداران پرسپولیس برخوردار است. میتواند ببازد و واکنشی ه از روی سکوها نبیند! اما این محبوبیت و آرامش دائمی نیست. بهتر است «برانکو» از تجارب گذشته درس گرفته و برای فصل بعد با تعامل بیشتری کار کند.