مهدی یکتا
الف: دعوا نکنید، جوان بسازید!
در بحبوحه جام جهانی 2018 روسیه، دعوای دو باشگاه لیگ برتری آن هم بر سر یک بازیکن 17 ساله در نوع خود قابل تأمل بود!
«الهیار صیاد منش» مهاجم تیم ملی نوجوانان با باشگاه استقلال قرارداد بست در حالی که مدیران سایپا مدعی هستند او با این تیم قرارداد دارد!
«رضا درویش» مدیر عامل سایپا در این خصوص گفت: «صیاد منش» هنوز بچه است و خیلی مسائل را نمی‌داند. متأسفانه یک عده سودجو دوست دارند در عکس‌ها باشند و از ناآگاهی این بازیکن استفاده کرده‌اند خود سازمان لیگ هم در جریان است.
او با طعنه به «پندار توفیقی» معاون باشگاه استقلال افزودک «تعجب من این است که دو شب پیش آقای افتخاری در خصوص صیادمنش با من تماس گرفت و گفت آیا روی قراردادتان پافشار هستید؟ من به او گفتم بله، قرارداد ما با صیاد منش پابرجاست. خود آقایان هم خوب می‌دانند اما آقایی که دوست دارد در همه عکس‌ها باشد باعث و بانی این ماجراست.»
آنچه خواندید باعث تأسف است. باشگاههای ایرانی سالهاست به دنبال روزمرگی هستند و قفط به تیم بزرگسال خود آن هم با صرف هزینه‌های بی شمار بسنده کرده‌اند. بازیکنان میلیاردی می‌خرند و روی نیمکت و سکو می‌نشانند، اما دریغ از هزینه کردن نصف این مبلغ برای تیم‌های پایه‌ای!
استقلال هم از این قاعده مستثنی نیستند. با نگاهی که می‌توانند با توجه بیشتر به تیم‌های رده پایه‌ای خود چند «الهیار صیادمنش» کشف کنند حاضری خور شده و از دسترنج دیگران سود می‌برد!
متأسفانه همین رفتار غیرحرفه‌ای مدیران باشگاهی ما باعث می‌شود جوانی با استعداد مثل «الهیار صیادمنش» هم به بیراهه کشیده شود.
بازیکنی که دو باشگاه بزرگ این مملکت به خاطرش به جان یکدیگر می‌افتند چگونه می‌خواهد رشد کند و به موفقیت برسد؟ مطمئن باشید از همین امروز «صیادمنش» با غرور زندگی خواهد کرد.او فکر می‌کند تافته جدابافته است و همه تقصیرات زیر سر مدیران غیرفوتبالی است. روی سخن ما با آقایان درویش، افتخاری و حتی پندار توفیقی است. آقایان به جای حاضری خوری و متلک انداختن به یکدیگر یا عکس انداختن با جوان 17 ساله بازیک جوان خوب بسازید. به تیم‌های پایه‌ای سایپا و استقلال برسید و فقط به فکر رشد بادکنکی بزرگسالان خود نباشید. دعوای امروز شما محصول بی توجهی گذشته‌تان به تیم‌های نوجوانان و جوانان است. «صیاد منفش» از خاک حاصلخیز مازندران رشد کرده و به فوتبال ایران معرفی شده است. حتمی بدانید در تهران حالا 20 میلیونی هم فوتبالیست مستعد و آینده‌دار پیدا می‌شود به شرطی که چشم بینا و گوش شوایی وجود داشته باشد.
ب: گروه ایران گروه زندگی است، نه مرگ!
پس از قرعه‌کشی جام جهانی2018 روسیه، بسیاری از کارشناسان گروه ایران را گروه مرگ خواندند. چرا؟
در گروه B جام جهانی روسیه، ایران با پرتغال قهرمان اروپا، مراکش قهرمان آفریقا و اسپانیا قهرمان سابق جهان و غول باشگاهی اروپا روبروست. در این میان حرف درست را «جلال طالبی» سرمربی اسبق تیم ملی زد که گفت: «اسم این گروه رامرگ نگذارید. گروه ایران گروه زندگی است!»
جای خوشحالی است که در مرحله اول با کشورهایی از آمریکای جنوبی و لاتین همگروه نشدیم. از طرفی «کارلوس کی روش» هم به خوبی تیم ملی پرتغال را می‌شناسد. پرتعالی که به رغم داشتن «کریستانورونالدو» و قهرمان اروپا نسبت به سال 2006 آلمان که با ما همگروه بود، ضعیف‌تر شده است.
از طرفی اسم این گروه را باید زندگی گذاشت. بی تعارف ما چقدر باید هزینه می‌کردیم که بتوانیم با تیم‌هایی مثل پرتغال و اسپانیا بازی کنیم؟ حالا این فرصت فراهم شده که از این دو دیدار لذت ببریم. ضمن آن که بازیکنان تیم ملی ایران همواره نشان داده‌اند اهل کارهای بزرگ هستند. هر چه حریفان اسم و رسم‌دارتر باشند، ملی‌پوشان ایرانی راحت‌تر بازی می‌کنند و تجربه این را نشان داده است. البته بر کسی پوشیده نیست که ما در گروه سختی قرار گرفتیم و کار دشواری پیش روی خواهیم داشت اما این امتیازی محسوب می‌شود که انتظارات از تیم ملی و بازیکنان کاهش پیدا کند و این موضوع می‌تواند باعث آرامش تیم ملی شود.
همه در حال حاضر توقع دارند تیم ملی ایران نمایش آبرومندانه‌ای داشته باشد و کسی انتظار صعود ندارد که همین مسئله کار را برای کی‌روش و شاگردانش آسان‌تر جلوه می‌دهد.
به عبارت ساده‌تر صعود از این گروه غیر ممکن نیست. در فوتبال امروز فاصله‌ها کم شده و دیدیم تونس که تیمی قوی‌تر از ایران نیست توانست اسپانیا را حسابی اذیت کند و فقط با یک گل دقایق پایانی آسپاس بازنده شد!
ایران بازیکنان توانمندی دارد که از انگیزه بالایی برخوردارند. سردار آزمون، مهدی طارمی، علیرضا جهانبخش، مرتضی پورعلی گنجی و... می‌خواهند به تیم‌های بزرگ اروپایی بروند و به طور حتم فراتر از انتظار ظاهر خواهند شد.
به هر حال ما خوشبین هستیم خاصه آن که مربی با تجربه‌ای همچون «کارلوس کی روش» را هم بالای سر تیم ملی خود می‌بینیم. یک پرتغالی باهوش و زیرک که با بردن تیم ملی پشت درهای بسته و سکوت نگه داشتن اخبار تیمش حسابی باعث سردرگمی حریفان شده است. امیدواریم با انرژی مثبت 80 میلیون ایرانی باعث موفقیت و نمایش غرورانگیز ملی‌پوشان کشورمان در روسیه شود.
*
ج: گلی که «عادل» قبل از جام جهانی زد
ویژه برنامه جام جهانی 2018 به تهیه کنندگی «عدل فردوسی پور» در حالی از دوشنبه شب هفته گذشته روی آنتن رفت که اولین میهمانان آن همه را شگفت‌زده کرد. این برنامه دو میهمان داشت؛ حشمت مهاجرانی و علی پروین سرمربی کاپیتان تیم ملی ایران در جام جهانی 1978 آرژانتین که برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب در یک برنامه زنده تلویزیونی حضور پیدا کردند!
قبل از حضور مهاجرانی و پروین در برنامه 2018 خیلی‌ها از خود می‌پرسیدند: سورپرایز امسال «عادل فردوسی‌پور» کیست؟
برخی منابع خبری و سایت‌ها حرف از «دیه‌گو آرماندومارآدونا» می‌زدندکه قرار است میهمان برنامه عادل باشد اما مجری گزارشگر محبوب تلویزیون یک سورپرایز ایرانی داشت: کاملاً هم ایرانی!
«حشمت مهاجرانی» که خیلی‌ها از او به عنوان پدر فوتبال ایران یاد می‌کنند در این برنامه نشان داد چقدر با سواد، متین، مؤقر، با ادب و مسلط به کلام است. حشمت‌خا در 80 سالگی هم به خوبی یک کارشناس جوان ایران و حریفان را آنالیز کرد. حرف‌هایی از سر پختگی زد که می‌تواند الگوی بسیاری از مربیان جوان ایرانی باشد. «مهاجرانی» برای اولین بار که در یک برنامه تلویزیونی حاضر شد همه را از دانش و آگاهی خود به وجد آورد.
اما گل «عادل فردوسی پور» قبل از جام جهانی «علی پروین» بود. مردی که سالهای سال به رغم دعوت شبکه‌های مختلف تلویزیونی از حضور در برنامه‌های زنده طفره می‌رفت. رابطه «فردوسی پور» و «پروین» هم همیشه خوب و صمیمانه بوده است ولی دعوت‌های مکرر او را اجابت نمی‌کرد.
4 سال پیش هم «عادل» از «پروین» دعوت به عمل آورد اما نشد تا «فردوسی پور» آن سال «کارلوس دونگا» کاپیتان اسبق تیم ملی برزیل را به برنامه‌اش ببرد. این مرتبه اما «عادل» برگ آس خود را رو کرد. «علی پروین» که محتاط و شمرده شمرده‌تر حرف می‌زد منتهای مراتب لحن و اصالت جنوب شهری خود را حفظ کرده بود. او از کتلت‌های مامان نصرت صحبت کرد و خاطرات جام جهانی 78 و همه را به وجد آورد.
