مطهره سادات هاشمی- روزهای مجلس ششم، روزهای زنانه از جنس فمینیستی برای جامعه زنان بود، تصمیمات عجیب و غریب که بعضا با نظارت شورای نگهبان محل رد قرار میگرفت در فضای رسانه ای آن روزها که بیشتر منحصر به رسانه های مکتوب و روزنامه ها بود بازتاب های گوناگونی داشت، زنجیرهای ها طبق روال همیشگی شان در جهت حق جلوه دادن موضوعات از هیچ کوششی فروگذاری نمی کردند یکی از این موارد معاهدهای با عنوان کنوانسیون رفع اشکال تبعیض علیه زنان بود که مطابق پژوهش های صورت گرفته و بر طبق نظر اعضاء وقت شورای نگهبان با نص صریح اسلام در تضاد بود آن روزها موضوعات مرتبط با این معاهده در مجلس مطرح میشد و در نهایت با تغییر نمایندگان و شروع به کار مجلس هفتم این موضوع عملا از دستورکار خارج شد.
اما اکنون با بررسی عملکرد مجلس یازدهم به ویژه در حوزه زنان و مواضع رئیس فراکسیون زنان و خانواده شائبه های روزهای زنانه مجلس ششم به مشام میرسد، پروانه سلحشوری این روزها تقریبا مسئولیت و کار ناتمام شهیندخت مولاوردی را که در گذشته ای نه چندان دور در داخل کشور پیگیری میکرد از طریق قوه مقننه دنبال میکند، طرح مسئله برابری دیه زن و مرد از سوی وی، اکنون این گمانه را به ذهن میرساند که در ورای تمام قانونگذاری های لازم برای حوزه زنان موضوعاتی غیرشفاف و روابطی پنهان وجود دارد که نیازمند شفافسازی است. اکنون این سؤال مطرح است که چرا در بزنگاه های مختلف سلحشوری، سیاوشی و برخی دیگر از نمایندگان زن لیست امید به جای رسیدگی به مطالبات اصلی زنان مانند بررسی چرایی عدم اجرایی شدن قانون مرخصی زایمان، سیاست های جمعیتی و... به موضوع حضور زنان در ورزشگاه، کودک همسری و اکنون برابری دیه می پردازد.
نگاه به عملکرد فراکسیون زنان چیزی جز مطالبه های بدلی که البته آنها هم چندان توفیقی برای محقق شدن نداشته اند را نشان نمیدهد اکنون نیز سلحشوری به عنوان رئیس این فراکسیون گفت: فراکسیون زنان به دنبال اصلاح برخی قوانین در حوزه زنان است که یکی از این قوانین برابری دیه زن و مرد است. حال سؤالی مطرح است این است چرا فراکسیون به نیازهای روز زنان دقتی ندارد، نیازهایی از قبیل رسیدگی به وضعیت بهداشت در حوزه زنان و زایمان به ویژه در نقاط محروم از قبیل منطقه سیستان و بلوچستان و مسائل دیگری که گاهی با شمارش آنها تنها به سیاههای میرسیم که هیچ محصولی جز محرومیت بانوان در اثر سیاستورزی عده ای از سیاسیون از مطالبات اصلیشان ندارد.
به هرحال در پس هر قانون شرع مقدس اسلام فلسفه ای عمیق نهفته است، فلسفها ی که افکار روشنفکرانه لیبرالمنش با دیدگاه های اومانیستی غربزدهشان آن را برای سعادت انسان برنمیتابند. مسئله دیه و ارث نیز جزو مسائلی است که در احکام الهی حدود ثابتی برای آن وضع گردیده است و پرداختن به آنها آن هم با شیوه های قانونمدارانه بین المللی دستاورد هیچ به همراه خواهد داشت.
اکنون برای یادآوری به کسانی که درصدد پردازش قوانین و اجرای آنها بر اساس ایدههای غربی هستند باید گفته شود که با نگاه به موج چهارم فمینیسم به خصوص در کشورهای غربی و انگلستان نوعی رجعت به اصل زن بودن درنظر آورده شده است و گم گشتگی در اثر اجرای بیچون و چرای قوانین و طرحهایی که زن را چیزی جز دستاویزی برای بازیهای منفعتطلبانه غربی فرض نمیکند، در حقیقت طی این مسیر حکایت راه رفته است که دوباره رفتن آن خطاست.
البته بنا به نظر حقوقدانان برابری دیه زن و مرد مشروط صورت می پذیرد به طور نمونه پرداخت دیه مساوی در سوانح فارغ از مذهب و جنسیت که البته حاشیه های زیاد بیمه ای در زمان خود به همراه داشت یکی از این موارد است که البته در همان زمان خود نیز با چالش مقابله شرکتهای بیمه و سعی در تخلف از این قانون داشتند و همان روزها حرف و حدیث های بسیاری را با خود به همراه داشت.
به هرترتیب قوانین روی زمین مانده که به دلایل مختلف و به ویژه به بهانه نبود بودجه مورد کم توجهی قرار گرفته است موضوع مهمی است که مجلس به ویژه در حوزه زنان میتواند بدون پرداختن به حاشیه ها پیگیر این امور باشد و قوانین مکمل و مورد نیاز را تدبیر نمایند.