«جامعه آماده برای بروز اقدامات خشمآلود است؛ نباید اشتباه کرد. جامعه ما در شرایط انقلابی قرار ندارد؛ بلکه در شرایط عصبانی و خشم قرار دارد. اگر این وضعیت به سوی توازن حرکت نکند میتواند مستعد پیدایش خشونتهای فراگیر باشد.» این جملات جدیدترین اظهار نظرات علویتبار از شخصیتهای اصلاحطلب است که در ماههای اخیر بارها درباره امکان خشونتهای فراگیر و آمدن مردم به خیابانها سخن گفته است! اصرار ویژه علویتبار و برخی دیگر از اصلاحطلبان درباره قریبالوقوع بودن تکرار گستردهتر آنچه در دی ماه 96 رخ داد بسیار سؤالبرانگیز است؛ چرا که باوجود نارضایتیهایی که در جامعه به دلیل وضعیت نامساعد اقتصادی و عملکرد مسئولان وجود دارد و علیرغم تلاش جریانهای ضد انقلاب برای ایجاد آشوب و به خیابان کشیدن حداقل بخشی از مردم در ماههای اخیر، به ویژه آنچه تحت عنوان تابستان داغ یا تابستان نارضایتی طراحی و عنوان شده بود، با شکست روبهرو شده است و مردم نشان دادند با وجود گلایهها و سختیها در مقابل این توطئهچینیها و تحریکات رسانهای جریانات ضد انقلاب و... هوشیاری لازم را دارند. اما سؤال اینجاست که چرا با وجود هوشیاری مردم، افرادی چون علویتبار همچنان بر طبل آشوبهای سراسری و گسترده میکوبند! در این میان میتوان گفت یکی از پاسخهای محتمل به این تلاش و انگیزه تکرار چنین مسائلی میتواند همان سیاست قدیمی فشار از پایین و چانهزنی از بالا باشد، این افراد تلاش میکنند با طرح چنین تهدیدهایی به زعم خود هراس ایجاد کرده و منافع خود را دنبال و مسیر را برای حضور بیش از پیش خود در قدرت فراهم کنند؛ فرآیندی که بارها از سوی جریان اصلاحات و افراد سرشناس آن به مرحله اجرا درآمده که همواره نیز با شکست روبهرو شده است.