«شاید جامعه از من به عنوان یک وزیر انتظار داشته باشد درباره آنچه در اقتصاد کلان رخ میدهد، صحبت کنم.» این یکی از جملات آغازین سخنرانی دیروز عباس آخوندی است. جامعه البته از او انتظار دارد حرف بزند در مورد وضعیت مسکن؛ در مورد اعتصاب کامیونداران، در مورد وضعیت راهها و تصادفات جادهای و در مورد هر موضوعی که او به عنوان وزیر راه و مسکن و شهرسازی مسئول آن است. اما عباس آخوندی ترجیح میدهد در مورد مسائلی حرف بزند که اصولاً ربط چندانی به او ندارد. مثلاً همین دیروز در هجدهمین همایش سیاستهای توسعه مسکن در ایران همه اوضاع اقتصادی کشور را مرتبط با نپیوستن ایران به FATF دانسته و گفته «با توجه به اینکه برجام باعث شد ما از بند ۷ منشور سازمان ملل خارج شویم و سایه جنگ از سر کشور برداشته شد که دستاورد بسیار خوبی بود. دستاورد بعدی، اقتصادی و سیاسی بود مشروط به اینکه بحث FATF را حل کرده باشیم و بدون آن هیچگاه برجام نمیتوانست راندمان کافی داشته باشد. بازار مرتباً علائم منفی دریافت کرد تا اینکه در مجلس گفتند ما میخواهیم دو ماه موضوع FATF را عقب بیندازیم؛ بزرگترین پالس منفی که میشد به جامعه داد و اثر عمیقی در انتظارات منفی گذاشت.»
آخوندی، اما نمیگوید چرا بعد از چند ماه نتوانسته مشکل اعتصاب کامیونداران را حل کند؛ یا در طول پنج سال گذشته برای حل معضل مسکن چه کرده کسی که مسکن مهر را هم قبول ندارد. توضیح او در مورد همین دو موضوع کافی است. موضوع پیوستن ایران به FATF هم متولی خودش را در کشور دارد و در حوزه وزارت راه و مسکن و شهرسازی نیست. البته برای فرار از پاسخگویی FATF موضوع جنجالی و جالب توجهی خواهد بود!