برای برونرفت از وضعیت فعلی اقتصادی، جریانهای سیاسی بدون لحاظ منافع ملی و بیشتر بر اساس علقههای جریانی و جناحی راهکارهای انحرافی، همچون مذاکره با آمریکا، تجدید نظر در رویکرد منطقهای ایران و حتی حذف نظارت استصوابی و... را مطرح میکنند. این جریانها بدون اینکه تجربه برجام را به منزله الگوی ناموفق مدنظر قرار دهند، مذاکره با آمریکا را راهکار خلاصی از این وضعیت میدانند. این نسخهها در حالی مطرح میشود که بیشتر مشکلات کشور ریشه داخلی داشته و ناشی از سوءمدیریت و ضعف نظارت است و کمتر با مسائل مطروحه سیاسی و جریانی ارتباط دارد. به نظر میرسد در چنین وضعیتی نسخه شفابخشی که با مبانی عقیدتی و نظری انقلاب اسلامی همخوانی بیشتری دارد و در بزنگاههای حساس نقش مؤثر داشته و موفق عمل کرده، الگوی مدیریت جهادی است. چنین الگویی از نظر عملی در دفاع مقدس، در صنعت دفاعی، در علوم دانشبنیان و عرصه سازندگی و... تبلور عینی یافته است.
از آنجا که مدیریت جهادی تلفیق عینی و عملی ایمان و عقلانیت است، استفاده از این مدل برای حل مشکلات امروز و گشودن راهی برای تحقق عملی آرمان پیشرفت و عدالت ضروری به نظر میرسد. بهرهبرداری از ظرفیتهای اقتصادی بیکران کشور تنها با رویکرد مدیریتی پویا و جهادی محقق میشود. افزون بر این، به جز اصلاح رویکرد و رفتن به سمت مدیریت جهادی باید تلاش کنیم چنین روحیهای بسط و توسعه یابد و همه ما برای تعمیم آن وظیفه داریم. حال برای عملیاتی کردن آن ابتدا باید گفتمانسازی در ابعاد گوناگون و لایههای متعدد جامعه به ویژه بخش علمی و نخبگانی صورت گرفته و پس از تبیین و معرفی و آگاهی دادن در فکر اجرای آن باشیم و با ایجاد انگیزههای مادی و معنوی گامهای اساسی برای رسیدن به آن برداریم.