رضوانه باهری- رفتارهای نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این دور از خدمتگذاری آنقدر عجیب و غریب است که میتوان گفت حجم گستردهای از محتوای فضای مجازی را به خود اختصاص داده است، هفته های گذشته رفتار ناشایست نماینده سراوان با کارمند اداره گمرک و انتشار فیلم آن و به تبعش رفتار قلدرمآبانه وی با این داستان تلخ سوژه بسیاری از محافل خبری شد، این روزها البته شاهد پدیده انتشار در تأیید انتشار هم هستیم، نشر ویدئویی از جلسه غیرعلنی رسیدگی به رفتار درازهی وجه دیگری از این ماجراست اما قاضی اصلی این قائله مردم هستند آنان به خوبی به رفتارهای تکرارپذیر لیستی که توصیه به تکرار باعث حضورش در مجلس شد واقفند اما در یک سمت ماجرا حمایت های عجیب از رفتار نادرست این نماینده است در این بین سهیلا جلودارزاده فعال اصلاح طلب و نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در مصاحبه با اعتمادآنلاین پیرامون ویدئوی منتشر شده از رفتار توهین آمیز نماینده سراوان گفته است: برخی از نهادها که اگر لازم باشد بعدا نام آنها را خواهم گفت، احساس خصومت با نماینده را در میان کارکنانشان ایجاد کردهاند.
جلودارزاده مدعی است که به نماینده سراوان توهین شده است زیرا او نماینده مردم است و با توهین کننده باید برخورد شود این اظهارات خانم نماینده درحالی در رسانه های اصلاح طلب و اعتدالی مطرح شد که خود به نوبهای توهین به مردم به حساب می آید لازم به یادآوری است که در طی چند سال گذشته از عمر مجلس، نمایندگان زن کارنامه ای پایین تر از حد انتظار دارند؛ زیرا بخش اعظمی از کارنامه آنان اختصاص به مطالبات جناحی دارد که ناگزیرند پاداش رأیآورشان را به آن بپردازند. تهی بودن کارنامه این نمایندگان در زمینه زن و خانواده موضوعی است که به خودی خود توهینی آشکار به رأی کسانی بود که درپی شعار جنسیتگرایی و مجلسی با حضور حداکثری زنان محل وثوق مردم قرار گرفتند و اکنون خود در حکم مطالبهگران از جامعه ظاهر شدهاند.
نکته قابل توجه در این است که اصولا در طی سالهای تصدی این قشر بر کرسیهای قدرت که برای دستیابی به آن با شعارهای گوناگون وارد کارزار سیاست شدند به دلیل عدم احقاق این مطالبه ها در حوزه زنان و حوزه های کلانتر مانند اقتصاد و... نوعی گریز از مرکز را در دستور کار قرار داده و به سادگی از کنار مسائل اصلی میگذرند. این امر در سایر نمایندگان و البته زنانه ترین بخش های دولت مانند معاونت امور زنان و خانواده نیز قابل رؤیت است.
عدم ارائه کارنامه، عدم شفافیت در حوزه فعالیتهای صورت گرفته شده، قراردادهای بین المللی گنگ که یک سر آن به مجلس و سر دیگر به معاونت زنان دولت گره خورده است و مسائلی از این قبیل در طی سالهای اخیر باعث شده است نوعی رخوت در این حوزه ملاحظه گردد، تمرکز بر جنجال آفرینی از سوی برخی از نمایندگان زن مجلس نظیر پروانه سلحشوری، حضور نمایندگان زن حاشیه ساز مانند فاطمه حسینی و طیبه سیاووشی و اموری از این قبیل باعث شده است تا سطح مطالبات زنانه از قوه قانونگذار تقلیل پیدا کند.
اکنون اگر از زنان پرسیده شود مهمترین مسئله روز چیست قطعا طیف گستردهای از آنان به فراخور فعالیت رسانه های اصلاحات و اعتدال خواهند گفت حضور زنان در ورزشگاه، این موضوع به شدت سیاستزده درحالی مطالبه بدلی شده است که مسائلی مانند دور کاری، مرخصی زایمان، کاهش ساعات کاری زنان با شرایط خاص و... به بهانه نبود بودجه زمین مانده و مجلس عزمی برای پیگیری از دولت در این خصوص ندارد و در ورای آن از اذهان عمومی آن را دور کردهاند، به هر ترتیب بازگشت به عقب تنها ماحصل نگاه سیاستزده به حوزه زنان است، نگاهی که سبب میشود جلودارزاده قبای حمایت از همکار و هم لیستی متخلفش را به تن کند و حقوق مردم را در این حوزه نادیده بگیرد