«هم خودشان را از تهدید تحریمهای آمریکایی رها کردهاند و هم تصور میکنند که فشارهای ایران و مطالبات ایران کمتر میشود.» شاید واقعبینانهترین جملهای که رسانههای اصلاحطلب درباره رویکرد اروپا در مقابل ایران و برجام نوشتهاند، همین جملهای باشد که روزنامه «آرمان» به قلم مدیر کل شورای راهبردی روابط خارجی ایران نوشته است! «عبدالرضا فرجیراد» در ادامه مطلب خود درباره spv مینویسد: «آنچه اکنون در شورای اروپا مورد بحث قرار میگیرد، چیزی نیست جز ایجاد یک کانال مالی برای تأمین کالاهایی، مانند غذا و دارو و کالاهای مشابه آن. کالاهایی که دولت ایالات متحده آمریکا ادعا میکند مورد تحریم واقع نشدهاند و ممانعتی در جهت تجارت آنها ایجاد نشده است... چنین اقدامی در واقع اجرا کردن دستورالعمل واشنگتن است؛ یعنی اجرای کامل تحریمهای آمریکا و ایجاد کانال مبادلهای برای کالاهایی که به ادعای آمریکا مشمول تحریمها نیستند.» اما سؤال اینجاست که چرا حالا و پس از تحمیل این همه هزینه و مهمتر از همه از دست رفتن فرصتهای کشور، چنین جملاتی در روزنامههای حامی مذاکره با آمریکا، برجام و گرایش به سمت اروپا منتشر میشود؟! اساساً این اعترافهای دیرهنگام چه نفعی برای کشور خواهد داشت؟! فراتر از اینها اعتراف به این مسائل وقتی به تغییر نگرش این جریان منجر نشده است، چنانکه در ماجرای لوایح چهارگانه شاهدیم موضعگیریها، تحلیلها و هشداردهیها بر همان منطق سابق است، چه فایدهای دارد؟