سی سال است چهارده خرداد، هم غمی فراموشنشدنی را شعلهور میسازد و هم نعمتی ستودنی را یادآور میشود.
"غم" فقدان آن پیر سفر کرده که با دم مسیحایی خود نه فقط ملت ایران را که امتی را زنده و بیدار کرد و "نعمت" تداوم راه و مکتب امام راحل توسط شاگرد خلف او.
چهارده خرداد امسال فرصت مناسبی است تا چهل سال رهبری نظام جمهوری اسلامی ایران مورد بحث و بررسی قرار بگیرد.
اگر چه عملکرد نظام را نمیتوان با عملکرد مدیران کشور یکی دانست اما دستاوردهای کلان نظام را هم نمیتوان از رهبری نظام تفکیک کرد!
تشکیل نظام اسلامی، حفظ و تداوم انقلاب اسلامی در جهت اهداف اولیه و با صیانت از مبانی و اصول خود بویژه جمهوریت و اسلامیت، مبارزه با استکبار و گسترش دامنه نفوذ و عمق راهبردی انقلاب در سطح وسیعی از جهان از جمله تا مدیترانه، امنیت خیره کننده در منطقه ای پرتلاطم و بهرغم تهدیدها و برنامهریزیها و اقدامات بیوقفه دشمنان، هدایت سکان انقلاب در طوفان فتنههای داخلی و خارجشدن از آنها، جلوگیری از وارد شدن کشور در آتش جنگ (حداقل دوبار در دوران آیتالله خامنهای)، پیشرفتهای شگفتانگیز علمی، حفظ و گسترش حرکتهای معنوی (اعتکاف، اربعین، تلاوت و حفظ قرآن، مراسم عزاداری محرم و صفر، مراسم ماه مبارک رمضان و ...) بهرغم امواج سهمگین دینزدا و گستراننده فساد، گامهای ارزشمند در جهت تحقق عدالت و ارتقای قدرت دفاعی کشور به اندازه دستیابی به توان بازدارندگی بالا را میتوان از جمله دستاوردهایی دانست که بدون تردید نتیجه نقشآفرینیهای مستقیم رهبری نظام بویژه در سه دهه اخیر است.
این دستاوردها گویای روح واحد حاکم بر رهبری نظام در دوران بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی و دوران زعامت حضرت آیتالله خامنهای است. این روح، آنچنان قدرتمند است که میتوان بهراحتی ادعا کرد نظام اسلامی از یک رهبری چهلساله برخوردار بوده است و هیچ تغییر و دگرگونی بنیادینی طی دو دوره رهبری امام و حضرت آقا به وجود نیامده است.
بر این اساس، نیروهای وفادار به انقلاب اسلامی نیروهای وفادار به رهبری چهلساله آن هستند و افراد و جریانهایی که بهنوعی با رهبری نظام زاویه پیدا کردهاند با اصل انقلاب و نظام هم زاویهدار شدهاند!
در پایان این یادداشت میخواهم به یکی از ویژگیهای ناگفته یا کمترگفتهشده رهبری نظام چه در دوره امام خمینی(ره) و چه در دوره آیتالله خامنهای اشاره کنم؛ ویژگیی که به رهبران الهی اختصاص دارد و در قرآن با تعابیر مشابهی از آن یاد شده است. این ویژگی عبارت است از آنچه قرآن از زبان پیامبران مختلف اینگونه آورده است: "إن أجری إلا علیالله".
یکی از عوامل بسیار موثر در پیشرفت دین خداوند، اخلاص و عدم چشمداشت مادی پیامبران، در تبلیغ آن دین الهی بوده است.
امام راحل و رهبر کنونی انقلاب نیز با تأسی به پیامبران الهی نهتنها کیسهای از انقلاب برای خود ندوخته و حتی ریالی بابت مسئولیت سنگین رهبری دریافت نکرده و نمیکنند بلکه همواره خود را خدمتگزار مردم دانسته و میدانند و قرآن کریم در سوه مبارکه یس میفرماید:《یاقوم اِتّبعوا المرسلین• اِتّبعوا مَن لایسالُکم أجراً و هم مُهتدون.》 «ای قوم من! از فرستادگان (خدا) پیروی کنید! از کسانی پیروی کنید که از شما مزدی نمیخواهند و خود، هدایتیافتهاند.»