سورپرایز انتخابات آمریكا!

به گزارش نما به نقل از ایرنا، انتظار می رود که روز سه شنبه (فردا) حدود 80 میلیون نفر در آمریکا و در پرهزینه ترین انتخابات تاریخ این کشور شرکت کنند در حالیکه دستکم 30 میلیون نفر نیز براساس قوانین انتخاباتی، موفق شده اند زودتر از 16 آبان به نامزد مورد نظر خود رای دهند.


از سوی دیگر، بیش از 90 میلیون آمریکایی دارای حق رای هم بیشتر ترجیح می دهند وارد بازی انتخابات نشوند.


گزارش ها نشان می دهد، دو نامزد و هوادارانشان بین سه تا شش میلیارد دلار هزینه کرده اند و بیشتر این مخارج نیز صرف جذب 161 آرای الکترال 13 ایالتی شده که در دسته بندی های حزبی دموکرات ها و جمهوریخواهان جای نگرفته اند.


آرای 37 ایالت آمریکا تقریبا مشخص است و سرخ ها عموما ترجیح می دهند در ایالت های به طور سنتی دموکرات و یا اصطلاحا آبی، برای تبلیغات هزینه نکنند، قانون نانوشته ای که آبی ها هم به آن پایبندند.


به عبارت دیگر، در مرحله پایانی انتخابات نفس گیر ریاست جمهوری در آمریکا، مردم ایالت های مختلف برای تعیین نفر اول هر ایالت از میان نامزدهای دموکرات و جمهوریخواه، رای می‌دهند و نامزدی که در هر ایالت بیشترین آرا را کسب کند، تمامی آرای انتخابی آن ایالت یا همان کارت الکترال را از آن خود می‌کند.


شمار آرای انتخابی هر ایالت نیز با تعداد نواحی انتخابی مجلس نمایندگان به اضافه دو کرسی مجلس سنای آن ایالت برابر است.


بر این اساس، برخی ایالت ها ممکن است شش و برخی همانند کالیفرنیا تا ‎55 رای انتخابی نیز داشته باشند. در زمان حاضر، ایالت های وایومینگ و رودآیلند به ترتیب با تنها سه و چهار رای انتخاباتی، پایین‌ترین میزان تاثیرگذاری بر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را دارند.


هر نامزدی برای برنده شدن و نشستن بر کرسی ریاست جمهوری آمریکا برای دوره ای چهارساله ، حداقل باید ‎270رای از مجموع 538 رای انتخابی یا همان کارت الکترال را کسب کند.


دموکراتها از سال 2008 و پس از پیروزی خیره کننده اوباما در برابر جان مک کین، نتیجه عمده انتخابات را به رقبای جمهوریخواه واگذار کرده اند.


انتخابات برای تعیین صاحبان 435 کرسی مجلس نمایندگان آمریکا برای دوره ای دو ساله و 33 کرسی یا به عبارتی یک سوم کرسی های سنا و شماری از فرمانداری ها نیز همزمان با انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود که انتخابات ریاست جمهوری عملا آن را در سایه قرار داده است.


دموکراتها در انتخابات پیشین، کنترل مجلس نمایندگان را با شکستی که رسوا کننده تعبیر شده است به جمهوریخواهان واگذار کردند.


جمهوریخواهان با 241 در مقابل 191نماینده، در دو سال گذشته عملا بیشتر طرح های اوباما در مجلس را ناکام کردند.


پیش بینی های کنونی نیز حکایت از آن دارد که در انتخابات فردا بازهم جمهوریخواهان موفق شوند موقعیت خود را تثبیت کنند.


نظرسنجی ها در آمریکا نشان می دهد در این دوره 158 نماینده دموکرات و 196 نماینده نیز بگونه حتمی جمهوریخواه خواهند بود.


25 نماینده به دموکراتها گرایش خواهند داشت، 24 نفر میانه خواهند بود و 32 نماینده نیز به جمهوریخواهان تمایل خواهند داشت.


این نظرسنجی ها و پیش بینی ها در مجموع روی این موضوع اتفاق نظر دارند که ترکیب آتی مجلس نمایندگان آمریکا 228 جمهوریخواه در مقابل 183 دموکرات خواهد بود و 24 نماینده نیز فراحزبی عمل خواهند کرد که تحقق احتمالی آن برای رامنی بسیار امیدوار کننده و متقابلا برای اوباما یاس آور خواهد بود.


از سوی دیگر، انتخابات سنا نیز برای دموکراتها سخت و دشوار خواهد بود.


سنا 100 کرسی با عمر شش ساله مسئولیت سناتورها دارد و برای اینکه هیچ زمانی از اکثریت نیافتد همزمان با انتخابات مجلس نمایندگان، انتخابات برای یک سوم کرسی های آن نیز برگزار می شود.


در مجلس کنونی سنا، 52 سناتور دموکرات ، سه مستقل و 45 سناتور جمهوریخواه بودند اما در رای گیری های حساس عموما 53 دموکرات در برابر 47 جمهوریخواه صف آرایی می کردند.


در این دوره از انتخابات، قرار است برای 33 کرسی مجلس سنا رای گیری شود که از این تعداد 23 کرسی در اختیار دموکراتها و 10 کرسی نیز در اختیار جمهوریخواهان بوده است.


از این 23 کرسی، صاحبان هفت کرسی تقاضای بازنشستگی داده اند و جو لیبرمن که سناتور مستقل خوانده می شد نیز در این دسته بندی است.


اما در اردوگاه جمهوریخواهان فقط صاحبان سه کرسی از مجموع 10 کرسی که قرار است رقابت بر سر آنها برگزار شود، تقاضای بازنشستگی داده اند.


به طور طبیعی، آن دسته از سناتورهایی که برای حفظ کرسی خود می جنگند از شانس بیشتری برخوردارند و حفظ کرسی هایی که مدعی قبلی ندارند، سخت تر است.


در ایالت های نبراسکا، مکزیکو، داکوتای شمالی، ویرجینیا و ویسکانسن، رقابت اعضای دو حزب بسیار تنگاتنگ است و گزارش ها نشان می دهد، شماری از این کرسی ها که در دوره کنونی در اختیار دموکراتها بوده، ممکن است به دست جمهوریخواهان بیافتند.


با توجه به ترکیب کنونی سنا، جمهوریخواهان برای بدست آوردن اکثریت، به چهار کرسی نیاز دارند که البته اگر رامنی در انتخابات پیروز شود ، ˈپل رایانˈ معاون او هم عملا در سنا صاحب رای می شود و در نتیجه به سه کرسی نیاز خواهند داشت تا کنترل سنا را در اختیار گیرند.


اگر جمهوریخواهان سنا را نیز همانند مجلس نمایندگان در اختیار خود بگیرند، عملا کنگره یا قوه قانونگذاری آمریکا را در اختیار خواهند داشت و در چنین فضایی حتی اگر اوباما با اندکی کارت الکترال بیشتر، کرسی ریاست جمهوری را حفظ کند، از قدرت مانور اندکی برخوردار خواهد بود و حزب جمهوریخواه رقیب و دارای اکثریت بدون هیچ پاسخگویی، اختیارات گسترده ای خواهد داشت.