به گزارش نما فیلمی از محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات در حاشیه نمایشگاه الکامپ منتشر شده که او در پاسخ به سؤال خبرنگاری که نظرش را در مورد سانسور او در صداوسیما میپرسد، از صداوسیما گلایه میکند. خبرنگار میپرسد که صداوسیما شما را سانسور کرده است، نظر شما چیست؟ و آذری جهرمی میگوید: «من که وقت نمیکنم صداوسیما را ببینم، فکر هم نمیکنم زیاد موضوع مهمی باشد. دوستان در صداوسیما یک جور دیگر ممکن است فکر کنند. هر چیزی پسوند ملی برای آن میآید، امروز در جامعه کمی حساسیت دارد، ولی مردم دوست دارند صداوسیما ملی باشد، رسانه ملی باشد. در هر صورت سیاست خودشان است و ما هم مشکلی نمیبینیم. امیدوارم حداقل دستاورد این جوانها را پوشش بدهند و اینها را بگویند؛ حالا ما را نگفتند، مهم نیست.»
خبرنگار مجدد میپرسد: «فکر میکنید به خاطر درخواست شفافیت منابع مالی است؟» و آذری جهرمی با لبخندی جواب میدهد که «حالا دلایلشان را بگذریم؛ وارد دعوا شدن فایدهای ندارد. بر مبنای سیاست دوستی با دولت پیش نمیرود.»
این سؤال و جواب گرچه به سناریویی از پیش تعیین شده میماند و از این منظر شاید شانتاژ کذایی جالب توجهی را علیه صداوسیما موجب شود، اما نمایش دروغینی است. در بسیاری از بخشهای خبری صداوسیما، نمایشگاه الکامپ و سخنان آذری جهرمی صدر اخبار یا جزو خبرهای اول بود. در متن خبر، بخشی از فیلم سخنرانی وزیر با صدای خود او و نه گوینده خبر پخش شد. با این حساب به دور از صداقت است که وزیر ارتباطات به همین راحتی صداوسیما را متهم به سانسور کند. جالب آنکه او اذعان دارد که فرصت نمیکند تلویزیون ببیند، اما در عین حال منتقد سانسور خودش از صداوسیماست و روشن نیست چگونه پی به این سانسور برده است. از سویی او کمتر از ۱۰ روز پیش مهمان گفتوگوی ویژه خبری بود و آنتن زنده صداوسیما در اختیارش بود. او حتی در جواب خبرنگاری که سؤال میپرسد، این را هم طرح نمیکند که «مگر سانسور شدهام؟!» بلکه هم خبرنگار و هم وزیر، سانسور وزیر ارتباطات را امری ثابت شده در نظر میگیرند و در موردش صحبت میکنند. دولتیها گویا آنتن صداوسیما را ۲۴ ساعته برای خود و تبلیغ عملکردشان میخواهند. تصمیمی هماهنگ هم گرفتهاند که با مظلوم نمایی و تخریب صداوسیما، سهم خواهی و زیادهخواهیشان نسبت به رسانه ملی را توجیه کنند. ابزار بودجه و ابزار تخریب دو بازوی دولت برای تخطئه رسانه ملی شده است و روشن نیست دولتی که معتقد است صداوسیما بیننده ندارد، قرار است تا کجا در این مسیر پیش برود.