عضو مركزيت گروهك منافقين از گروه هاي ضدانقلاب خواست از اختلافات ميان اصولگرايان و به ويژه نامه نگاري هاي اخير سران قوا در ايران عليه يكديگر استفاده كنند.
«حسين-ب» كه مدتي است دموكرات شده و به گروهك هايي نظير اتحاد جمهوري خواهان نزديك شده، مي نويسد: چرا اپوزيسيون از انشقاق درون رژيم و نامه نگاري هاي اخير احمدي نژاد و صادق لاريجاني بهره نمي گيرد؟ نامه احمدي نژاد به لاريجاني به لحاظ محتوا و زبان به كار گرفته شده، يكي از اسناد بي نظير جمهوري اسلامي است. پاسخ صريح لاريجاني به او نيز اين شكاف را عميق تر كرد. اپوزيسيون بايد از اين شكاف بهره برداري كند.
وي در ادامه اين مطلب كه يك روز قبل از تذكر رهبر معظم انقلاب به سران 3قوه- و نامه بعدي سران قوا به محضر ايشان درباره كنار گذاشتن اختلاف ها- در يكي از سايت هاي اپوزيسيون منتشر شده، تصريح مي كند: برخي سخنان احمدي نژاد را حتي خاتمي هم نگفت. بسياري اين مواضع را جسارت و شجاعت او مي دانند و برخي به انتخابات آينده ربط مي دهند و فرار از مسئوليت مي دانند اما انگيزه ها هر چه باشد اپوزيسيون بايد از اين انشقاق بهره گيرد. بهره گيري از كوچك ترين اختلاف درون يك حاكميت، يكي از عادي ترين حربه هاي هرگروه اپوزيسيون است. چرا هيچ گروهي از اپوزيسيون با خطاب قرار دادن احمدي نژاد از او نخواست وعده رعايت حقوق اساسي ملت را به مرحله اجرا درآورد؟ كمترين نتيجه طرح چنين خواست هايي دامن زدن به انشقاق درون حاكميت و تحكيم مواضع طرفين در برابر يكديگر است. علاوه بر اين، ادعاهاي او را به محك مي زند و كساني را كه فريفته شده اند، پراكنده مي كند. واقعيت اين است كه ما احمدي نژاد را همواره غاصب دانسته و هيچ به بازي نگرفته ايم. اما براي خطاب قرار دادن وي لازم نيست ادعاي كسب اكثريت قاطع آرا توسط وي را به رسميت بشناسيم. وقت آن است كه اپوزيسيون اين نگاه خود را تغيير دهد تا شايد بتواند از شكاف موجود بهره برداري كند.
گفتني است نامه سران 3 قوه به محضر رهبر انقلاب و لبيك به رهنمود ايشان درباره كنار گذاشتن اختلافات، باعث تلخكامي محافل ضدانقلاب و رسانه هاي آنان شد.