پرسش‌های بی‌پاسخ!

«بدون‌ شک واقعیت‌های معیشتی و مشکلات وارد شده بر مردم ایران به دلیل تحریم‌ها، قابل کتمان نیست... تندروها بهتر است دست از چوب لای چرخ کردن دستگاه دیپلماسی بردارند و بگذارند مردم ایران از این وضعیت رهایی یابند.»؛ «چهارمین افت پیاپی نرخ دلار در روزی که شاخص بورس اوراق بهادار تهران نیز به اخبار حضور ناگهانی وزیر امور خارجه در نشست سران جی‌7 واکنش مثبت نشان داد. مذاکرات ابتدایی محمدجواد ظریف با امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه زمینه‌ساز نگاه مثبت بازار سرمایه به آینده اقتصادی ایران و خروج سرمایه‌ها از بازار ارز است.» و جملاتی مشابه که روز گذشته در رسانه‌های اصلاح‌طلب و از زبان چهره‌هایی مانند صادق زیباکلام، فریدون مجلسی و دیگران منتشر شده! تا بار دیگر شاهد باشیم رسانه‌های اصلاح‌طلب با سرعتی باور نکردنی تمام تجربه‌های گذشته از مذاکرات و نتیجه اعتماد به غرب را فراموش کرده، در مدح و ثنای مذاکره نوشته و اعلام کرده‌اند تنها راه عبور از مشکلات، مذاکره با آمریکاست! همان‌گونه که در زمان مذاکرات هسته‌ای، بسیاری از این استدلال‌ها و موضوعات برای توجیه «امضای کری تضمین است.» منتشر می‌شد، اکنون نیز با ظهور کوچک‌ترین نشانه‌ها از امکان مذاکره مجدد با آمریکا، همان استدلال‌ها به طور گسترده از سوی رسانه‌های این جریان بازتولید می‌شود.
در این میان پرسش‌هایی وجود دارد که هرگز به آنها پاسخ داده نشده است؛ چرا این جریان سیاسی تا این حد به غرب امیدوار است؟ دلیل بی‌اهمیتی و بی‌اعتباری توان داخلی برای عبور از مشکلات در نگاه و رویکرد این طیف چیست؟ چرا این چهره‌ها همواره کلید حل مشکلات را در دست دشمنان ملت ایران می‌بینند؟ کشورهایی که در عمل دشمنی آنها ثابت شده و می‌توان آثار خصومت آنها با ملت ایران و اقدامات خباثت‌آمیزشان را در طول تاریخ مشاهده کرد؛ موارد متعددی که از مردادماه 1332 تا توافق هسته‌ای پیش روی همه ما قرار دارد!