مهلت اروپا رو به پایان است و موعد برداشتن گام چهارم هسته‌ای به زودی فرا می‌رسد! اما پرسش اینجاست که اکنون شرایط با 60 روز گذشته و حتی مهم‌تر از آن با تیر ماه و برداشته شدن گام دوم چه تغییری کرده است! آیا اروپایی‌ها در روزهای پر تعداد قدمی به سوی محقق کردن منافع ملی کشورمان برداشتند؟ آیا تحریم‌های پسابرجامی لغو شدند؟ آیا آمریکا به برجام بازگشت؟
در پاسخ به این پرسش‌ها باید گفت، هیچ اتفاق جدیدی نیفتاده است و در همچنان روی همان پاشنه می‌چرخد! اروپایی‌ها هنوز در همان سناریوی قبلی بازی کرده و تلاش می‌کنند آنچه را که آمریکا و شخص دونالد ترامپ می‌خواهد، با زبانی متفاوت بیان کرده و کشورمان را مجاب به پذیرش مطالبات نامشروع آمریکایی‌ها کنند! مسئله‌ای که سرآمد آن سیاه‌بازی «مکرون» در حاشیه نشست سازمان ملل متحد بود و کارزار فشار حداکثری با همه شکست‌هایش ادامه دارد!
اما مهم‌تر از اقدامات طرف مقابل و متعهد نبودن غربی‌ها در طول برداشته شدن سه گام قبلی، مواضع و رویکردهای داخلی است که بی‌تردید در فرجام تأمین منافع جمهوری اسلامی ایران از توافق هسته‌ای تعیین‌کننده‌تر است! کارشناسان و صاحبنظران حوزه سیاسی و فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای اعلام می‌کنند با وجود آنکه جمهوری اسلامی ایران سه گام برداشته و مواضع مقتدرانه نیز از سوی مقامات دولت گرفته شده است؛ اما در عمل در این سه گام آن کاهش محدودیت‌هایی که به غربی یک شوک جدی وارد کند، رخ نداده و این گام‌ها کارکرد اصلی‌شان را از دست داده‌اند؛ از این رو گام چهارم و کاهش تعهدات برجامی و پیشبرد سریع‌تر دانش صلح‌آمیز هسته‌ای ایران اسلامی در گام چهارم بسیار ضروری است! متأسفانه برخی جریان‌های سیاسی پس از گذشت مدتی از خروج ایالات متحده آمریکا از برجام و با این گمان که با گذشت بیش از یک سال افکار عمومی بدعهدی‌های طرف مقابل را فراموش کرده است! و با طرح ادعای نقش نیروهای داخلی در شکست برجام بار دیگر از ضرورت مذاکره به منزله تنها راه پیشرفت کشور سخن گفته و مسئولانی نیز به دنبال برجسته کردن موضوع FATF و عدم تصویب آن در مقابل برجام و بدعهدی‌های غربی‌ها هستند تا بار دیگر انگشت اتهام به سمت داخل باشد! در حالی که کشور در حال عبور از مسئله تحریم‌ها و تأثیرات آن و بازگشت به ثبات و ایجاد روند رشد اقتصادی است، تکرار این سخنان می‌تواند نوسانات سال گذشته در اقتصاد را بار دیگر تکرار کند!
بصیرت
